Lloret zoals je dacht dat het was

Lloret zoals je dacht dat het was

Is Lloret leuk? Of is Lloret echt zo erg als je denkt dat het is? Als jongere denk je waarschijnlijk: gaaf! Als vader of moeder van een puber of jong-volwassene denk je waarschijnlijk: help! Ook ik was er als 18-jarige, maar nu ging ik er terug. Hoe was dat?

‘Oh la la, joder!’

Hoe is Lloret de Mar nu?

Ik ben nog geen halve minuut de bus uitgestapt of ik word al verlekkerd aangesproken door een voorbijlopende griezel. Ik heb geen blote benen, geen laag decolleté, niks uitdagends aan. Ik heb gewoon een lange broek (oké, wel wat strak) en een vest aan. En lange blonde haren. Maar verder zie ik er echt doodnormaal uit, een tikkeltje vermoeid zelfs, nadat ik er net 9 uur reizen op heb zitten.

Het beruchte Lloret de Mar

De bus die ik van te voren geboekt had had me van Barcelona airport naar het toch wel ‘beruchte’ Lloret de Mar gebracht. En met de ‘bewonderende’ opmerking van deze engerd (dat zeg ik niet zomaar, hij was écht heel eng), wordt het clichébeeld dat ik van deze badplaats had (maar dat ik nou eens niet wilde laten zien) helaas toch weer bevestigd.

Was Lloret nog steeds zo fout als ik dacht dat het was?

Lloret-de-mar-straatbeeld
Op de een of andere manier vind ik Lloret op deze foto een beetje Amerikaans aandoen.

 

Het is april 2015 en het wordt me dus al meteen niet echt makkelijk gemaakt. Want als het al zo begint, wat kan ik dan nog meer verwachten? Ik ben geen tiener meer, geen twintiger ook, ik kom hier niet om te feesten, maar voor een conferentie, en toch word ik er meteen mee geconfronteerd. Nou ja, gewoon pech denk ik maar.

Lloret-de-mar-toeristen
Gewone toeristen in Lloret de Mar.

 

Wat zie ik in Lloret de Mar?

Die avond ben ik uitgenodigd op een internationale bloggersborrel. Op mijn gemak wandel ik van mijn hotel richting het strand en de boulevard waar de club ligt waar de borrel is. Als ik door de grote brede straat met pubs en disco’s loop, word ik niet echt blij, hoe graag ik ook dans.

Maar tegelijkertijd zie ik een heleboel mensen die daar kennelijk heel anders over denken. Ze lachen en lopen uitgelaten langs de schreeuwerige discotheken. Ik zie goedkope souvenir- en kledingwinkels, veel pizza-afhaalpunten en groepen tieners in te weinig kleding. Precies het beeld dat ik van deze badplaats had.

discotheek-tropics-Lloret
Zelfs wij bloggers zijn welkom bij discotheek Tropics zie ik.

 

Hé, maar ho, stop eens even, dit was niet het Lloret dat ik als blogger wilde laten zien… Hoe moest ik dit aanpakken? Nou ja, eerst maar eens een drankje op de borrel van Travelmassive. Andere travelbloggers uit allerlei landen ontmoeten, altijd leuk!

atics-la-carpa-lloret
Optreden tijdens borrel van Travelmassive bij Atics la Carpa in Lloret.

 

Ineens ben ik in een andere wereld

Als ik de dag erna wat dingen geregeld heb besluit ik dan ook vanaf het strand een stukje langs de kust te lopen; de conferentie is immers toch nog niet begonnen. Ik wandel niet over de boulevard, maar over het pad dat aan de zuidkant van Lloret langs de rotskust ligt.

Wauw, ineens ben ik in een heel andere wereld!

Natuur, rust, rotsen en helder water. Zie je wel, denk ik, het kan wél! Lloret is niet alleen maar wat je denkt dat het is. Als je vanaf dit punt hieronder op de foto jezelf omdraait, ziet Lloret er ineens heel anders uit…

liefdesslotjes-Lloret-foto
Oude liefde roest niet, maar hoeveel van de verliefde stelletjes die hier ooit hun slotje hebben opgehangen zouden nog bijelkaar zijn?

 

Op een terrasje in Lloret

Ik strijk op een terrasje bij een hippe beachclub neer voor een heerlijke arroz negro (heerlijke zwarte rijst) en vraag om het wachtwoord voor de wifi. ‘Gin tonic’ zegt het meisje dat bedient. Ik moet lachen. Hoe kon het ook anders? Weer wordt mijn vooroordeel bevestigd, of ik nou wil of niet. Ik kan het niet laten iets op twitter te posten:

Je weet dat je in Lloret bent als de wificode gintonic is…

En toch hè, en toch… In het mooie hotel waar ik tijdens TBEX verblijf merk je er niets van. En op de dagen die volgen ben ik toch binnen. Ik woon presentaties bij en hoor interessante dingen. Partytown Lloret lijkt even heel ver weg.

Lloret-Hollywood-disco
Reclame voor discotheek Hollywood op een voorbijrijdende auto.

 

Disco’s en uitgelaten jeugd

Pas als ik buiten kom zie ik het weer. Een wagen rijdt langs met een groot billboard erop van een discotheek. Ik zie jongeren in groepen bijelkaar. Als ik bij het zebrapad sta te wachten passeert een touringcar. Een tiental hitsige jongens beukt uitgelaten op de ruiten als ze me zien staan.

‘Doe normaal!’ denk ik. Maar stiekem moet ik er ook wel om lachen. Voor de zekerheid kijk ik nog om of er niet ergens een piepjonge schoonheid staat. Er staat verder niemand.

I-love-lloret
I love Lloret. Eh… ik weet het nog niet zo net. 😉

 

Dat had ik niet verwacht!

Ik wandel verder, door een net wat minder mooi deel van Lloret. Soms denk ik echt even: wat dóe ik hier; andere momenten ben ik verrast, zoals toen ik ineens allemaal food trucks zag. Die had ik dan weer niet in Lloret verwacht!

uitgaan-lloret-zoo-londoner
Clubs en hotspots langs dé uitgaansstraat in Lloret: de avinguda Just Marlés Vilarrodona.

 

Het beeld van Lloret klopt, maar…

Tja, het beeld dat je wellicht van Lloret hebt klopt. Feestende pubers, een toch wel bepaald soort volk, veel lelijke hotels, tal van discotheken en natuurlijk drank. Ik zie tenten en clubs met namen die in mijn tienerjaren al bestonden, zoals Hollywood, de Londoner, etc. Dat is er dus, dat ga ik niet ontkennen.

Maar om Lloret nou alleen maar een foute badplaats te noemen? Nee, het ligt er maar aan wat je zoekt. Jongeren die het uitgaan juist op willen zoeken zullen het niet fout vinden; zij komen er immers voor. En andere mensen die er in het hoogseizoen of in het voor- of naseizoen heen gaan om goedkoop vakantie te vieren ook niet.

Natuur, cultuur en lekker eten in Lloret

Wie het wél fout dacht te vinden zou er zomaar eens achter kunnen komen dat Lloret meer heeft dan dat alleen. Lloret heeft ook cultuur. En natuur. En lekker eten kun je er ook! Ben je nieuwsgierig? Je leest het in een aparte blogpost: De andere kant van Lloret. Wedden dat je een heleboel niet had verwacht?

En eh… zeg eens eerlijk: ben jij wel eens in Lloret geweest?

*) ‘joder’ (spreek uit godèr) betekent letterlijk ‘neuken’ (‘Fuck!’), maar wordt in Spanje vaak als uitdrukking voor andere dingen gebruikt. Soms om verwondering uit te drukken, iets wat je gaaf vindt; soms als uitroep bij ergernis of ongeloof. Echt netjes om te zeggen is het niet, maar je hoort het wel veel.

4 gedachten over “Lloret zoals je dacht dat het was”

  1. Ik ben wel eens in Lloret geweest! En daar schaam ik mij helemaal niet voor hoor. 16 jaar, voor het eerst in het buitenland zonder ouders met vriendinnen en ik heb er echt een top tijd gehad! Als 16-jarige wil je ook helemaal niets anders. Ik ben nog nooit zo wit terug gekomen van een vakantie in Spanje. Overdag slapen, ’s avonds feesten, maar zulke leuke herinneringen aan! 

    1. Haha, leuk Sandra. Dat doet mij denken aan de vakanties die ik op m’n 18 t/m m’n 21 heb gehad: in Joegoslavië (nu Istrië/Kroatië), Hongarije (Balatonmeer) en Zuid-Frankrijk. Vooral zoveel mogelijk uitgaan. Hoewel wij toen wel ook altijd nog iets wilden zien (en dat ook echt deden!).

  2. Ik ben er nog nooit geweest, maar zoals je zelf al zei, doet het me echt érg denken aan ja, Amerika. Wat natuurlijk niet slecht is, maar ik moet eerlijk toegeven, deze plaats staat eigenlijk écht niet op m’n bucket list. Het spreekt me gewoon niet zo aan. Deels door de vooroordelen die ik heb, maar die verdwijnen zeker ook niet zo gemakkelijk. 

    1. Ja, vooral die ene foto he? Verder vond ik dat helemaal niet zo hoor, voor zo ver ik dat kan beoordelen, ik ben namelijk nog nooit in Amerika geweest (alleen in Midden- en Zuid-Amerika). Tja, vooroordelen verdwijnen inderdaad niet zomaar. Dat zal ook niet, want het ís ook gewoon een goedkope partytown, en ik snap heel goed dat die niet op je bucketlist staat, maar een wandeling langs de kust (langs ook allemaal andere plaatsen, dat kan echt kilometers lang!) kan je wel versteld doen staan over de schoonheid van de natuur zo dichtbij. Maar daarover een andere keer meer.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven