Wijn. Ik hou ervan. Als aperitief, op een gezellige borrel of tijdens een proeverij met delicatessen. Bij het eten of ’s avonds wat later, met een kaasje erbij. Ik heb geen wijnkelder onder mijn huis, geen dure wijnsmaak of speciale kennis. Ik heb geen cursussen gedaan, maar ik ben wel een liefhebber. Ik ken best veel termen, maar ik gebruik ze eigenlijk zelden. En dat ‘wijntje’ uit den boze is weet ik wel, en toch zeg ik het vaak.

‘Wijntje?’

Ik drink vaak Spaanse, Franse of Italiaanse wijn, maar ook juist Chileense of Zuid-Afrikaanse. In Turkije  dronk ik prima Turkse wijn, maar ook de wijnen die ik op Malta, Cyprus, Madeira en in Libanon dronk waren lekker. Maar het kan natuurlijk allemaal nog veel vreemder. Bijzondere wijnlanden zijn er genoeg.

In Spanje en Italië bezocht ik verschillende wijnhuizen. En zelfs in Griekenland laatst nog even. Ook op Santorini heb je namelijk speciale wijnroutes. Lang geleden al, in 2003, ging ik samen met mijn toenmalige vriend, die half Sardijn was, langs verschillende wijnbedrijven en boerderijen op Sardinië; we bezochten o.a. wijnhuizen als Is Argiolas en Sella & Mosca en stampten de auto vol met dozen. Vooral namen als Cannonau en Vernazza kan ik me herinneren.

Het afgelopen jaar bezocht ik tijdens pers- en blogreizen verschillende wijnkelders. In juni was ik bij Bodegas Mendoza in de regio Alicante. En begin mei bezocht ik twee bodega’s in de Baix Empordà, in Catalonië. Ik kreeg een rondleiding en proeverij in een hele oude bodega uit de 14^e eeuw, Mas Molla (hierover wil ik nog steeds een aparte blog schrijven!), en daarna bezochten we, als tegenhanger, juist ook een hele moderne cellar in Calonge: Clos d’Agon.

In Valencia liet Irma Mariscal me tijdens een tapastour van Discovering Valencia bij het leuke eetadres Vicentino (vlakbij Plaza de la Reina) kennismaken met wijn uit de streek Utiel Requeña, een streek in de Comunitat Valenciana. Een wijn met ‘duende’ zei ze, zo zouden ze het in haar ‘tierra’ (het zuiden waar zij vandaan komt) noemen.

Nou, en nu mocht ik dus in Nederland heerlijke wijnen proeven. Wijnen uit verschillende streken in Spanje. Cava’s uit de Penedes, witte wijnen uit Castilla, rosé uit La Mancha, dessertwijn uit Montsant. Ik noem er maar een paar. Rode wijnen waren er het meest. Mooi, want daar hou ik ook het meest van. Ruim twintig op een rij, ook deze weer uit verschillende gebieden, van Navarra tot Rioja.

Minder bekende druiven…

Leuk, ik maakte kennis met druivenrassen die ik nog niet kende of die je niet zo vaak ziet. Merlot, Syrah, Cabernet Sauvignon, Tempranillo en Grenache kennen we allemaal wel. Net als de witte Chardonnay en Sauvignon Blanc. Maar een Godello, Albariño, Cariñena, Mencia, Monastrell of Pintailla? Had jij er wel eens van gehoord?

Sommige namen of etiketten waren ook zo leuk. Uiteraard gaat het daar niet om, maar een mooi etiket of een grappige naam kan soms net de doorslag geven bij de keuze van een wijn als je hem nog niet kent. Althans, zo werkt dat bij mij. Zeker als het een cadeautje is en je iets ‘passends’ zoekt.

Pyjama (de ideale wijn voor een pyjamadag?), Habla de ti (mooie wijn voor een date), Silencio (om lekker in je eentje in stilte van te genieten, of om je eenzaamheid weg te drinken), Habla (als je denkt ‘Zeg eens wat’ of als je partner de laatste tijd wat stilletjes is) en, gekgenoeg ook een Spaanse wijn: Paal 01. Zelf greep ik het eerst naar L’Interrogant, een wijn met een groot vraagteken erop, want ja, welke wijn het lekkerst zou zijn bleef nog even de vraag.

Een wijn of vijftig stond klaar om geproefd te worden. Ik proefde er maarliefst twintig! Er waren veel wijnen rond de 10, 15 of 20 euro, maar ook wijnen van iets meer of van maar 5 of 6 euro per fles. Als ik voor mezelf een wijn koop is dat ook het maximum wat ik uitgeef. Meestal maar 3 of 4 euro. Als ik meer te besteden had zou ik misschien net iets meer uitgeven, maar nu moet ik gewoon op de aanbiedingen letten.

Maar goed, nu gingen we gewoon lekker proeven. Iets kopen kon straks eventueel nog. Sommige wijnen verrasten, weer andere net niet. Smaken verschillen! Of ze smaakten heel apart, niet thuis te brengen bijna, zoals de Solum van Bodegas Habla uit Extremadura. Een heel opvallende smaak!

De lekkerste wijn…

Welke wijnen ik persoonlijk het lekkerst vond? De Tobelos Crianza 2011 uit de Rioja (Denominación de Origen Controlada); een tempranillo, terwijl ik daar normaal meestal niet voor kies. Ook 6* Elemento vond ik erg lekker; een wijn uit 2012, D.O. Utiel Requeña. En de lekkerste: Bohorquez Reserva 2006 van drie bekende druivensoorten, met D.O. Ribeira del Duero.

Ook goed was Coca i Fito Dolc, een Catalaanse dessertwijn uit El Masroig, in de buurt van Reus en Tarragona. En een cava: de 100% pure Spur Brut Reserva van Bodega Giro Ribot. Normaal drink ik liever wijn dan cava. Tijdens een blogreis naar Catalonië en de Costa Brava werden we er zelfs zo mee doodgegooid -in elk restaurant of hotel waar we kwamen ‘moest’ er eerst een glas cava gedronken worden-  dat je wel eens dacht: ik lust eigenlijk ook wel eens gewoon koffie.

Tussendoor at ik de heerlijkste delicatessen: Zambudio olijven, gezouten amandelen, proefde ik de heerlijke chorizo Alejandro Troncal (glutenvrij en zonder toevoegingen), El Palacio schapenkaas uit Leon en de fijnste jamon ibérico. En ik doopte stokbrood in een echt smaakvolle en krachtige olijfolie: Les Sorts.

Mmm…!

De Salud Espana! proeverij werd gehouden in restaurant Floris V in Voorschoten. Het werd georganiseerd door twee vrouwen, allebei wijnimporteur met een eigen zaak: de Spaanse Maria Jorquiera van Spanish.nl wines & more uit Amsterdam en de leuke Teuni van Genderen van Los Sueños de Lo Capitán uit Werkendam. (Denk je net als ik ‘Lo Capitán? Het is toch el capitán?’ In dit geval niet. Lo Capitán is een klein plaatsje in de regio Alicante.)

Op de site van Los Sueños kun je nog even verder dromen. Je vindt er met passie en respect voor de natuur gemaakte wijn, en natuurlijk wijnen in verschillende smaken. Of je nou iets specifieks zoekt, een ‘pareltje’, een kelderrestant of een bijzondere wijnkoeler, je vindt het er.

Op de site Spanish.nl staat: In de afgelopen jaren heeft Spanish.nl haar focus steeds meer gericht op de zogeheten “staatswijnbouwgebieden” en familiebedrijven. Vanaf dit jaar sluiten wij ook aan bij bedrijven die de moeite nemen om aan onze aarde te denken. Spanish.nl stelt alles in het werk om steeds meer biologische en dynamische wijnen aan te bieden.

Ze organiseren vaker evenementen en proeverijen, dus ben jij ook Spanjefan én gek op wijn, houd de site dan in de gaten. Je kunt er online niet alleen wijnen maar ook jamon ibérico, chorizo, conserven, kaas en olijfolie kopen. Aan horeca leveren ze ook.

Wie ik tot slot zeker niet mag vergeten is Cati Gómez, met de heerlijkste jamón die je je wensen kunt. Als professioneel ‘cortadora’ weet zij precies hoe je die moet snijden. Ze levert hammen die tussen de 2 en 4 jaar gerijpt zijn. Cati komt oorspronkelijk uit Huelva en kan je alles over haar geliefde jamón ibérico vertellen. Op haar website staat:

Ibérico ham is not just a delicacy, it’s a story, and I will tell you the story…

Ik bezocht de proeverij van wijn en delicatessen samen met een vriendin die ook een link met Spanje heeft (ze is o.a. vroeger reisleider in Spanje geweest). Ook ontmoette ik de eigenaar van de Business Club Spanje en sprak ik een aantal anderen. Het was een leuke middag, waar ik dank zij Ria van Spain made for you was. Op haar Facebookpagina attendeerde zij Spanjeliefhebbers op deze wijn- en delicatessen proeverij.

Op de foto bovenaan proefde ik wijn bij een bodega in de Empordá-streek. Hierover zal ik nog een keer apart posten.

UPDATE: Op 22 oktober -Wereld Tapas Dag- had ik nóg zo’n leuk uitje. Ik schreef erover op Verkeersbureaus.info: Tapas show cooking & proeverij.