Koh Chang toen en nu: is Koh Chang nog steeds het paradijs?

Koh Chang toen en nu: is Koh Chang nog steeds het paradijs?

Golven slaan kapot in de branding. De zee is vandaag verre van turkoois. Ik lig in m’n hangmat op de veranda van m’n houten hutje. Een eenvoudig optrekje, met muren van bamboe, maar wel eerste rang: pal aan zee, onder de kokospalmen.

Het is september, regentijd op Koh Chang. Voor m’n neus denderen golven het strand op. Zweetdruppels glinsteren op m’n huid en glijden tussen m’n borsten door naar beneden. Het is vochtig en warm, drukkend en klam, maar heerlijk rustig.

Koh Chang

Het eiland Koh Chang ligt in het oosten van Thailand, niet ver van de grens met Cambodja. Na Phuket is Koh Chang het grootste eiland van Thailand, maar de sfeer is er veel relaxter. Er is geen vliegveld op Koh Chang, dus je moet iets meer moeite doen er te komen, maar dat is het absoluut waard.

koh-chang-reisblog

koh-chang-blog

Ongerept regenwoud

Koh Chang is een bergachtig en groen eiland met een ruig en ondoordringbaar binnenland met steile kliffen en watervallen. Een eiland waarvan een groot deel (nog steeds!) ongerept en onbedorven regenwoud is. ‘Olifanteiland’ heet het eiland letterlijk vertaald.

koh-chang-eiland-thailand

Rust op Koh Chang

Ik ben meerdere keren op Koh Chang geweest. De laatste jaren is Koh Chang erg populair geworden, maar toen ik er in 2001 voor het eerst was was het nog een vrij onbekend backpackereiland. Luxe resorts en massatoeristen waren er überhaupt nog niet. Wel bamboe bungalows onder de kokospalmen.

koh-chang

Sfeer Koh Chang

Ondanks dat Koh Chang inmiddels een bekend eiland is kun je er ook nu nog steeds rust vinden als je wil, zelfs vlakbij de plekken waar iedereen samenklontert. Goedkope accommodatie vind je er ook nog steeds, maar daar gaat het me in dit blog niet alleen om.

Ik wil graag een sfeerverhaal van Koh Chang met jullie delen, geschreven uit eigen ervaring, en met een kleine boodschap.

hutjes-op-het-strand-koh-chang

Inspiratie

Met dit niet eerder gepubliceerde reisverhaal over Koh Chang wil ik je inspireren op zoek te gaan naar plekken die nog rustig zijn (ook anno 2018 of 2019!), niet alleen in luxe resorts te verblijven, contact te maken met de lokale bevolking en het eiland (en andere eilanden en bestemmingen) net als ik ook eens in een minder druk seizoen te bezoeken.

eilanden-koh-chang

zonsondergang-koh-chang

thais-kindje

White Sand Beach

Het is september 2001, ruim 17 jaar geleden. Samen met twee vrienden die ik in Bangkok heb ontmoet (ze zijn reisleider bij de reisorganisatie waar ik ook werk) wil ik op Hat Sai Khao verblijven, het strand dat onder reizigers beter bekend staat als White Sand Beach.

We moeten helemaal op het uiterst noordelijke puntje van het strand zijn, bij een rijtje bungalowtjes op een afgelegen stuk strand, een plek waar het heerlijk rustig is. (Niet alleen toen, ook nu nog!)

white-sand-beach-koh-chang

Bamboehutjes op een afgelegen strand

Er is geen weg naartoe en dus wandelen we over het strand. Als het water hoog staat lukt het niet en dus hebben we haast.

Met onze rugzak op onze plakkerige rug struinen we door het rulle zand. Als we bij een grote rots aankomen kunnen we niet verder. Het water staat tot aan de klip. Dat wordt dus klimmen. Even afzien voor een goed doel: voor bamboehutjes op een afgelegen strand.

koh-chang-thailand

Verlaten strand

Na een zweterige wandeling zijn we er. Het strand is verlaten. De bungalows zitten nog niet eens voor een kwart vol. Het is september (middenin het regenseizoen!) en we kunnen de mooiste hutjes uitkiezen. Kom daar in december of januari maar eens om.

Het simpele leven

Ik open het hangslot van m’n houten hutje op het strand. Er zit geen douche en toilet in en het is eigenlijk niets meer dan een matras op een houten verhoging en een kleine vlonder voor de deur, maar het is goed zo. Een mens heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn.

Ik bevestig m’n hangmat, ga liggen en luister naar de golven.

Hier, op het uiterst noordelijke puntje van het ‘witte’ strand geniet ik van het simpele leven; van rust en eenvoud.

Even helemaal niets

Even willen we helemaal niets. We hebben hard gewerkt, nu is het tijd voor ontspanning.

De ochtenden verdiepen we onze bruine tint en wandelen wat langs het strand, de middagen brengen we loom in onze hangmat op de veranda door. Het ruizen van de zee als welkom achtergrondgeluid.

De middagen brengen we loom in onze hangmat op de veranda door. Het ruizen van de zee als welkom achtergrondgeluid.

koh-chang-regenseizoen

Het buitenleven

Ik geniet van het buitenleven en de heerlijke temperatuur. Met de regen valt het mee. Als ik nog wat gelezen heb in de schaduw sla ik mijn sarong om, zoek mijn shampoo en wandel naar de toiletten.

Buiten haren wassen

Vlakbij de wc’s staat een groot rond waterreservoir dat continue gevuld is met water. Hier was ik mijn haren, buiten!

Ik doop een plastic bakje in het grote ronde reservoir en gooi het daarna over me heen. In bikini in de vrije natuur, heerlijk toch?

douche-thailand

Weer doop ik het bakje onder water. Blurp. Ik til het op en ‘splash’ het weer over me heen. Bakjes vol water kieper ik over m’n lange blonde haren.

Ik was m’n haren in de vrije natuur!

Reizen in de regentijd

Een soort pompje houdt het waterpijl bij en vult het aan. Gelukkig is er genoeg water. Dat is één van de voordelen van reizen in de regentijd. Ook de natuur is in het regenseizoen prachtig!

koh-chang

Geroosterde vis

Ik pak mijn sarong en droog me af. Rook kriebelt mijn neusgaten in. De Thaise jongens staan verderop vis te roosteren voor het handjevol gasten dat er is. Soms ook nemen mensen de moeite een paar kilometer langs het strand te wandelen om hier te eten. Zo verdienen de Thai toch nog wat extra.

contact-met-locals

Doof in de bediening werken

Bin, één van de Thaise jongens, gebaart naar me. Ik wenk terug. Bin is doof, maar werkt wel in het restaurant. In de bediening zelfs. Wat tof! We moeten alles aanwijzen en uitbeelden, maar dat gaat prima. Behalve gisteren.

Wat gebeurde er?

Eén van mijn vrienden wilde thee en dus maakte hij met z’n vingers de beweging alsof hij een theezakje op en neer bewoog in een kopje. Bin knikte en stak z’n vinger omhoog. Aha, hij weet het, dachten we en hij verdween naar achteren.

Een paar minuten later kwam hij terug en zette een wc-rol op tafel. We keken van Bin naar de wc-rol en van de wc-rol weer naar Bin. Hoe kwam hij hier nou bij? Bin bemerkte direct onze verbazing. ‘Is het niet goed?’ zag je ‘m denken.

En toen begonnen we te lachen. Bin ook.

Toiletrol

In Thailand hebben ze iets wat wij niet kennen. Als ze een toiletrol hebben (áls ze die al hebben), halen ze vaak de kartonnen koker uit het binnenste van de rol en stoppen het papier dan in een speciaal daarvoor bestemd bakje. Een soort plastic doosje, net iets groter dan de rol zelf, met een gat aan de bovenkant. Het lijkt op wat wij Nederlanders als tissuebox gebruiken.

Heb je wc-papier nodig? Dan breng je je vingertoppen naar elkaar en pak je wat papier uit het gaatje. Vanaf de binnenkant van de rol. Je hoeft het er alleen maar met je vingers uit te trekken. Bijna dezelfde beweging als wanneer je een theezakje in heet water op en neer doopt.

We lachen. Bin lacht mee, maar je ziet hem denken: ‘Farang baa, gekke buitenlanders.’

Farang baa, gekke buitenlanders.’

Koh Chang ‘s nachts

Die avond duik ik onder mijn klamboe. Helemaal alleen lig ik in mijn houten hutje, net als in Bangkok, maar hier is het anders.

Het breken van de golven dat vanmiddag nog zo prettig had geklonken maakt nu zo’n kabaal dat ik de slaap maar niet kan vatten. De zee buldert als een logge olifant.

Wie had gedacht dat ik hier wakker van zou liggen?

Wat voel ik?

Ook moet ik ineens denken aan alle dieren waar ik over heb gelezen. Varanen, pythons, de king cobra, de Koh Chang-kikker en een keur aan insecten. Ineens voelt het alsof ze allemaal in de buurt zijn. Er kriebelt er iets. Is het een kakkerlak, een mug, een bedbug? Ik draai me om en trek het muskietennet bijna naar beneden.

Voorzichtig

Kennelijk ben ik toch weggedoezeld, want een paar uur later word ik wakker. Ik moet naar het toilet. In het donker klim ik onder m’n muskietennet uit, zoek op de tast m’n sarong en knoop ‘m om. Voorzichtig zoek ik met mijn handen in het duister het houten richeltje waar ik de sleutel van m’n hangslot heb neergelegd. Als het kleine sleuteltje maar niet tussen de planken valt… Gelukkig, ik vind ‘m.

Waslijnen

Ik steek m’n neus de vochtige buitenlucht in en graai naar m’n slippers op het trapje. Flipfloppend loop ik over het verlaten terrein. Ik breek net m’n benen niet over een paaltje en houd m’n handen voor me uit om niet met m’n nek in een achteloos door een reiziger opgehangen waslijn te blijven hangen.

Puppy’s

Vlakbij de wc’s komt een stel puppy’s op me af. Ik ben bang voor honden, maar niet voor deze. De puppy’s happen naar m’n benen en naar de franjes van m’n sarong. ‘Eindelijk actie,’ lijken ze te denken. ‘Lekker spelen.’ Ik buk en aai ze één voor één. ‘Dag lieffies,’ fluister ik.

Eentje hapt er zachtjes naar mijn handen. Wat een schatje. ‘Chuu arai?’ vraag ik. ‘Hoe heet je?’ Ik aai nog een keer en schud ze dan van me af.

puppy-thailand

Doortrekken

Eenmaal op het toilet is het zaak in beweging te blijven. Muggen happen gretig naar m’n billen. Ik wiebel wat, beweeg m’n benen heen en weer en sla met m’n armen in het rond. Daarna doop ik een bakje in het waterreservoir en gooi het in de toiletpot. En nog een keer. Zo trek je door. Ik ben het gewend. In mijn huisje in Bangkok gaat het net zo.

Waar is toch mijn bungalow?

Als ik terugloop lijken alle hutjes ineens verdacht veel op elkaar. Allemaal donkere driehoekjes op een rij. Daarachter nog een rij, sommigen met een aangebouwd stukje met eigen douche en toilet. Gelukkig vind ik m’n bungalowtje weer terug. Ik duik weer onder de klamboe en slaap gelukkig snel.

Sawatdee kaa!

Als de zon nog waterig op zee schijnt, snuif ik de tropenlucht op en wandel naar het kleine restaurantgedeelte. Onderweg kom ik één van de Thaise jongens tegen. De meeste toeristen spreken geen woord Thai. Ik wel, mijn vrienden ook, en meer dan slechts de basics. Het maakt het zoveel leuker! Sommige woorden zou gewoon iedereen even moeten leren.

‘Sawat dee kaa,’ zeg ik. Goeiemorgen!

Het is Lak. Zo heet hij. Lak heeft een grote hark in zijn hand waarmee hij blaadjes staat aan te vegen. Als hij mijn Thaise goedemorgen hoort verschijnt er een voorzichtige glimlach op zijn donkere gezicht.

‘Kap,’ zegt hij verlegen retour. (Mannen zeggen ‘kap’, vrouwen zeggen ‘kaa’.)

Kokosnoten

Ik bestel koffie en toast met jam bij Tommy, de Thaise beheerder, en neem plaats op een stoeltje in het zand. King, één van de andere jongens die er werkt, zet een kruiwagen vol kokosnoten neer. Niet harig en bruin, zoals de meeste mensen ze kennen, maar groot en groen, zoals ze aan de boom hangen. De kokosnoot zelf zit erin.

kokosnoten-thailand

Ontbijt in het zand

Dan komt Mao er aan, met het ontbijt. ‘Kssst!’ roept hij tegen een grote hond die tegen één van de poten van mijn tafeltje ligt. Met zijn voet stampt hij in het zand. Langzaam komt het dier overeind en sjokt weg. Bij het volgende tafeltje gaat hij weer liggen.

Gitaarmuziek en Thaise biertjes

‘Yesterday… good?’ vraagt King. Gisteravond speelde hij nog even gitaar bij ons kampvuur. Met z’n drietjes waren we omringd door de Thaise boys van het resort. We dronken Thaise biertjes. Het vuurtje brandde. Gitaarmuziek klonk. Sterren stonden aan de ineens wolkeloze hemel. Een ontspannen avond, ook al stemde het ook wat melancholisch.

Thaise biertjes in het zand. Sterren in de lucht.

‘Mao mao mai?’ zeg ik. Mao was dronken hè? En ik lach om m’n eigen grapje. Mao betekent dronken. Maar Mao was niet dronken. Het klinkt alleen zo leuk.

thaise-jongens

Uitzwaaien

Na het ontbijt pak ik mijn spullen. Ik moet helaas alweer gaan; ik moet weer aan het werk, in Bangkok. Ik zwaai King, Tommy, Mao, Lak en Bin gedag. En mijn vrienden, die nog wat langer blijven. Ik was er maar kort, maar toch voelen die paar dagen als een paar weken. Een eiland doet altijd goed!

Terug naar het vasteland

In m’n eentje pak ik de boot terug naar het vasteland. De zee is onstuimig, dus ik ben blij dat de boot überhaupt gaat. Het is nog de ouderwetse houten boot. Tegenwoordig varen er modernere en veiliger ferry’s. Het gaat ook veel sneller.

boot-koh-chang

Van Laem Ngop naar Bangkok

In de haven van Laem Ngop staat een kleine Thaise vrouw. ‘Ten minutes, ten minutes,’ zegt ze een half uur lang. Een half uur wordt een uur, een uur wordt anderhalf uur. ‘Ten minutes, ten minutes,’ blijft ze vol overtuiging zeggen. Maar het busje komt niet.

‘Ten minutes, ten minutes,’ blijft ze vol overtuiging zeggen, maar het busje komt niet.

Pas twee en een half uur later komt er wat. Ik word achterin gepropt met twee Finnen en een ongeschoren hippie uit Engeland. Volgende keer neem ik de gewone bus weer, neem ik mezelf voor.

Backpackerleven versus het lokale leven

Ineens zit ik weer tussen backpackers en wereldreizigers, die een heel ander leven leiden dan ik in Thailand. Ik woon tussen de Thai, ik werk tussen de Thai, alleen in mijn vrije tijd zoek ik westerlingen op. We drinken samen iets, eten lekker op straat of zoeken een strand of eilandje op als we vrij zijn. Naar Koh Samet of Koh Chang of -als ik minder tijd heb- naar Hua Hin. Maar Koh Chang is nog het meest puur.

regenseizoen-koh-chang

Koh Chang voor rijke toeristen?

Vlak voordat ik in 2002 terug naar Nederland ga lees ik in de Bangkok Post, een Engelstalige Thaise krant, dat er andere plannen zijn voor Koh Chang. Plannen om van Koh Chang een bestemming voor first-class tourists te maken. ‘So backpackers would not be welcomed,’ zegt Plodprasop, de voorzitter van het speciaal hiervoor in het leven geroepen comité in het artikel.

Wordt Koh Chang een soort tweede Phuket? Nee toch? En mag ik een volgende keer het eiland niet meer op omdat ik niet genoeg geld oplever? Moet het echt allemaal groter, luxer, drukker?

Wordt Koh Chang een soort tweede Phuket?

Koh Chang 16 jaar later

Nu, zo’n 16 a 17 jaar later, blijkt het heel erg mee te vallen. Nou ja, gedeeltelijk dan. Ja, Koh Chang is véél toeristischer geworden en ja, er zijn veel hotels, luxe resorts en winkels bijgekomen op Koh Chang, met name aan de westkust, maar het is nog steeds een heerlijk eiland en er komen ook nog genoeg backpackers op Koh Chang. Veel meer zelfs dan destijds.

koh-chang

Zoek je nog rustige stranden op Koh Chang?

Schrik niet van de toeristen bij White Sand Beach, maar wandel vanaf het ‘centrum’ van Hat Sai Khao helemaal naar het noorden, voorbij hippieachtig Independent Bo en Rock Sand (wat er toen ook al was) naar White Sand Beach Bungalows. Als locatie voor jou ook belangrijker is dan luxe zit je hier nog steeds goed. Liever wat luxer? Ga dan naar Kai Bae Beach.

Lonely Beach en Long Beach

Backpackers gaan vooral naar Lonely Beach (Hat Tha Nam), wat inmiddels ook veel drukker is geworden, maar waar de sfeer nog steeds goed is. Rustiger is Long Beach, in het zuiden.

Het zuiden van Koh Chang

Hoe verder zuidelijk je komt, hoe rustiger strandjes je nog kunt vinden, ook op Koh Chang. Ook Nederlanders die nog in Thailand wonen beamen dat Koh Chang nog steeds een tropisch paradijs is. Met een beetje zoeken kun je die relaxte sfeer er dus nog steeds vinden. Gelukkig maar!

Koh Chang is nog steeds een tropisch paradijs!

De eilanden bij Koh Chang

Ook de eilanden ten zuiden van Koh Chang zijn dat. Als je langer de tijd hebt is het zeker leuk daar ook naartoe te gaan. Eilanden als Koh Mak en Koh Kut werden destijds ook al bezocht, maar zijn nog steeds relatief onontdekt bij de massa.

Homestays op Koh Chang

Ook kun je op Koh Chang nog steeds goedkope accommodatie vinden. Of probeer eens een homestay! Dat kan zelfs al voor 8 euro per nacht! Deze link even als voorbeeld, ik verdien er niks aan.

Maar sowieso zijn er nog heel veel leuke kleinschalige adresjes op Koh Chang te vinden, van eenvoudig tot wat luxer. Zelf zat ik in White Sand Beach Bungalows.

homestay-thailand

Thais eten

Eet in Thailand Thais, bij de kleinere restaurantjes in plaats van de restaurants en hotels met een westerse menukaart. Hoe lokaler hoe lekkerder. En niet duur!

thaise-noedelsoep

Tips van een local

Wil je meer over Koh Chang weten, met tips van een local, dan raad ik je aan eens contact op te nemen met Better Places. De lokale reisspecialist van Better Places is Seb. Het toeval wil dat Seb tegenwoordig eigenaar is van de lokale reisorganisatie waar ik ook voor heb gewerkt! Alleen werkte ik er een paar jaar eerder. Ik kom er net achter!

Koh Chang tips van een local!

Wat het nog mooier maakt: Seb’s favoriete eiland is ook Koh Chang! Hij kan je er dus ongetwijfeld nog veel meer over vertellen. En je hoeft het niet zo basic te doen als ik deed. Als je contact opneemt met Better Places kun je je reiswensen voor Thailand aangeven en krijg je goed advies.

Onbedorven plekken

Niet alleen op Koh Chang, maar ook op andere Thaise eilanden is het steeds drukker geworden doordat er veel grote resorts bijgebouwd zijn. Begrijpelijk, maar wel zonde. Het vinden van een onbedorven plekje wordt steeds moeilijker terwijl mensen daar nog steeds naar zoeken. Maar ook al wordt het steeds moeilijker, het is dus niet onmogelijk.

footprints-thailand

Positief toerisme

Rustige en mooie plekjes kun je nog steeds vinden. We moeten er alleen wel allemaal wat voor doen zodat het in de toekomst ook nog zo is.

Laten we de mooie plekken op aarde niet (verder) verknallen met zijn allen. Locals die van het toerisme leven vinden het uiteraard fijn als er veel toeristen komen, maar als het er téveel worden kan de impact te groot worden en kunnen toeristen in de toekomst wegblijven. Het gaat erom de juiste balans te vinden zodat zowel het eiland als het toerisme behouden blijven en het niet ten prooi valt aan grote ontwikkelaars.

Laten we de mooie plekken op aarde niet (verder) verknallen met zijn allen.

Lokale ervaring

Gelukkig is er de laatste jaren een soort ‘tegenbeweging’ zichtbaar. Niet iedereen kiest voor grote en luxe resorts en steeds meer mensen reizen bewuster. Ook staan steeds meer mensen open voor een wat meer lokale ervaring.

Contact met de lokale bevolking, bij mensen thuis slapen, met ze mee eten, meekijken in het dagelijks leven, een kookcursus of kleinschalige tour doen. Ook vanuit Nederland kun je dit al regelen.

Met zijn allen kunnen we er op deze manier voor zorgen dat het toerisme niet alleen maar toeneemt in de zin van groter, luxer en duurder, ten koste van mens en milieu, maar dat het ook anders kan en goed doet.

kookles-thailand

Better Places

Een reisorganisatie die zich daar mee bezig houdt is Better Places. Better Places is een sociale onderneming die gelooft dat toerisme de wereld een beetje mooier kan maken, mits het op een verantwoorde manier gebeurt. Daarom staan zij voor reizen met een positieve impact.

Toerisme kan de wereld een beetje mooier maken!

better-places

Iedereen moet meeprofiteren van het toerisme

Bij Better Places staat de maatschappelijke missie van het bedrijf voorop. Met hun reizen moet o.a. de werkgelegenheid op de plaats van bestemming toenemen. Ze zetten zich ervoor in dat iedereen mee profiteert van het toerisme en vinden het belangrijk dat je kennismaakt met locals.

Impact op het milieu beperken

Daarnaast wil Better Places de impact op het milieu beperken. Helemaal stoppen met vliegen hoeft niet, maar je kunt er wel bewuster mee om gaan door de CO2-uitstoot te beperken of te compenseren. Ook willen ze ‘overtourism’ voorkomen.

Positive travel

Reizen kan dus ook een positieve impact hebben. Om mensen daar nog meer van bewust te maken introduceert Better Places de term positive travel. Better Places wil dat de plekken die ze aanbieden niet alleen fijn zijn voor de toeristen die er komen, maar ook fijner worden voor de mensen die er wonen.

Duurzaamheid, locale gidsen, homestays, minder bekende plekken en een land echt leren kennen vinden ze belangrijk.

thaise-meisjes

Positive travel tips

Meer positive travel tips en kleine dingen waar je alvast op kunt letten: eet (vaker) vegetarisch op reis, boek alleen diervriendelijke excursies, bezoek nationale parken, neem een hervulbare waterfles mee en koop alleen duurzame souvenirs. Ga liever één keer langer op vakantie dan vaker kort, vlieg rechtstreeks en reis -als het kan- in het laagseizoen.

Reizen met een positieve impact!

reizen-met-een-positieve-impact

Laat reizen de wereld niet verpesten, maar juist verbeteren. Zodat we in de toekomst van heel veel bestemmingen waar mensen graag naartoe reizen kunnen zeggen: ‘Hé, het is er eigenlijk alleen maar mooier op geworden, voor iedereen.’

Ik schreef dit artikel in opdracht van Better Places. De tekst heb ik echter zelf geschreven en ook de foto’s zijn van mij. Enkele zijn behoorlijk onscherp omdat ik foto’s van m’n foto’s heb moeten maken. Wel geven ze het ‘Koh Chang van toen’ mooi weer. 

3 gedachten over “Koh Chang toen en nu: is Koh Chang nog steeds het paradijs?”

  1. Mooi verhaal Denise. Het doet me denken aan mijn eigen backpack-avonturen. Douchen in de open lucht. Gezellige avonden met locals. In het donker naar de wc terwijl je weet dat alle creepy nachtdieren naar je kijken. Die ervaring heb ik overigens niet op Koh Chang. Daar sliepen we in een best wel luxe bungalow…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven