Museum of Humanity in Zaandam: indringende fototentoonstelling in fotogeniek pand op unieke locatie

Iedereen kent Zaandam natuurlijk vanwege de molens op de Zaanse Schans, en ook het aparte Inntel hotel Zaandam heb je misschien al wel eens gezien (je vindt ‘m in m’n blog over bizarre bezienswaardigheden), maar Zaandam heeft ook nog iets anders zeer bezienswaardigs: het Museum of Humanity.

Museum of Humanity

Het Museum of Humanity, oftewel het ‘Museum der mensheid’, van documentairefotograaf Ruben Timman is echt een must see. Of je nou prachtige portretten wil zien, indringende verhalen wil lezen of helemaal wild wordt van het fotograferen van urbex-achtige locaties. Hier wil je naartoe!

Zondag een week geleden bezocht ik dit unieke museum dat gevestigd is in een oude munitiefabriek van Eurometaal op het Hembrugterrein in Zaandam. Hieronder lees je hoe ik er belandde en zie je de foto’s die ik er maakte. Met name ook de missie van het museum is erg mooi. Lees het en ga!

Museum of Humanity in Zaandam

Het is zondagmiddag. Samen met een vriendin ben ik onderweg naar Alkmaar, een stad waar we allebei al lang naartoe wilden. We planden het echter nogal last minute.

Het is al na vieren als we de ring van Amsterdam op rijden. Is het de moeite nog wel? Misschien kunnen we beter een activiteit dichterbij doen. ‘Zullen we anders naar de Zaanse Schans?’ oppert vriendin. ‘Naar de molens?’ Hmm, denk ik, daar ben ik al geweest. Het is mooi uiteraard, maar dan zie ik liever iets nieuws.

Urbex-achtige locatie

Ineens bedenk ik me dat ik wel nog naar het Museum of Humanity wilde! Ik had al vaker foto’s van deze urbex-achtige locatie in Zaandam gezien en wilde er heel graag zelf eens fotograferen, maar de vorige keer dat ik in Zaandam was was het dicht.

‘Laten we dát doen!’ zeg ik. ‘Urbexen!’ ‘Urbexen?’ fronst vriendin. ‘Urbexen!’ zeg ik. ‘Ken je dat niet? Verlaten gebouwen bezoeken! Ik zie soms echt gave foto’s op Instagram!’ Vriendin kent het niet. Oké, Museum of Humanity is weliswaar geen echte urbexlocatie meer, maar het heeft er iets van weg. Ik googel en laat een foto zien. Ze is direct enthousiast.

Is Museum of Humanity open?

Snel kijk ik of het museum open is. Ja! Op zondag tot 17:00u. En wat kost het eigenlijk? Hoe zit het met tickets? ‘Pay as you like’ lees ik. Mooi. Dat wist ik nog niet eens. Hoe dan ook, we moeten opschieten!

Route naar Museum of Humanity

Bij Zaanstad Zuid moeten we de snelweg af. Als vriendin nog even stopt om te tanken typ ik de route in in Google Maps. Rijdend langs een saai bedrijventerrein denk je nog niet dat je iets bijzonders gaat zien, maar dat gebeurt wel zodra we het Hembrugterrein naderen.

Hembrugterrein

We parkeren de auto op het Hembrugterrein en beseffen meteen al dat niet alleen het Museum of Humanity uniek is, maar dat dit hele terrein een gave plek is. We zien diverse oude fabriekspanden. Welke moeten we hebben? Een bord wijst de weg naar het museum. We trekken een sprintje.

Bezoek aan het Museum of Humanity

Kwart voor 5 is het. Mogen we nog naar binnen? ‘Natuurlijk!’ zegt de supervriendelijke vrijwilliger die middenin het bijzondere pand aan een tafel een boekje zit te lezen. Met zijn ontwapenende blik en lieve lach doet hij onze harten spontaan sneller kloppen. Ondertussen tikt de tijd.

Fotogenieke locatie

We hebben maar een kwartier en we willen veel. Foto’s maken. Verhalen lezen. Het bijzondere gebouw op ons in laten werken.

Een gebouw waar de tand des tijds heeft toegeslagen. Kapotte ramen, verroeste deuren, oude leidingen en hier en daar een plas regenwater op de grond. Het vervallen pand is uniek en extreem fotogeniek. Een toplocatie voor een fototentoonstelling. Juist deze locatie versterkt de soms zeer indringende portretten.

Kapotte ramen, verroeste deuren, oude leidingen en hier en daar een plas regenwater op de grond.

Foto’s maken in het Museum of Humanity

Na een grauwe dag laat de zon zich voorzichtig zien en schijnt door het glazen dak van het gebouw naar binnen. Het zonlicht zet de foto’s in een extra mooi licht.

Op zoek naar het perfecte plaatje huppel ik door het pand. Ik duik achter glasscherven en stoffige vensterbanken. Wauw, wat bijzonder dit!

Ik zou het Museum of Humanity bijna een speeltuin voor fotografen noemen.

Doka

Als ik iets verder wandel zie ik een kleine ruimte die op een donkere kamer lijkt. Het brengt me meteen terug naar mijn jeugd. Als dochter van een fotograaf hadden we altijd een doka in huis. In de jaren 70 al op zolder, toen mijn vader het nog hobbymatig deed en ik als klein meisje niet in de kamer met gele, rode en blauwe bakken vol gevaarlijke ontwikkelvloeistoffen mocht komen.

Zwart-witfoto’s

Later ook, in de jaren 90, toen hij de fotovakschool had gedaan. Als mijn zusje en ik bij hem op zijn flat in Amsterdam-Zuidoost kwamen hingen er altijd wel lange films aan knijpers te drogen in de badkamer. Dan moest je zeker de douche niet aanzetten.

Fotografie vroeger

Soms liet hij ons zien hoe hij fotopapier in gekleurde badjes onderdompelde waar dan op miraculeuze wijze ineens beeld op verscheen. En regelmatig zat hij met een speciale stift de witte puntjes op zijn zwart-witfoto’s weg te werken. Foto’s te perfectioneren, toen Photoshop nog niet bestond. Nog voordat hij jaren later voor reportages naar de Pantanal vertrok en enkele weken bij de Kraho Indianen in de Amazone verbleef. Nu ik hier loop flitsen zijn verhalen erover voorbij.

Als fotograaf naar verre bestemmingen

Ook fotograaf Ruben Timman –de bedenker van het Museum of Humanity- vertrok naar onbekende bestemmingen en fotografeerde mensen van heinde en verre. Ook recent nog, zie ik op zijn blog No Words. Van Irak tot Rusland en zelfs Zuid-Soedan, in de meest schrijnende omstandigheden portretteerde hij mensen.

Cambodjaans vluchtelingenkamp

Het begon ooit in een Cambodjaans vluchtelingenkamp waar hij als verpleegkundige werkte. Na dat jaar ontwikkelingswerk wist hij dat hij fotograaf wilde worden en ging ervoor. Na het cum laude afronden van de Kunstacademie reisde hij als fotograaf de wereld rond om leed en onrecht in beeld te brengen. En nog steeds. Hier in het Museum of Humanity zie je dat ook. Er is zoveel verborgen leed!

Foto’s Museum of Humanity

Voordat dit blog zo verder gaat en je nog meer interessants leest, met name over de gedachte achter het museum en wat jij er wellicht voor kunt betekenen, alsmede enkele tips op het terrein, laat ik je eerst nog een reeks foto’s zien die ik er maakte, zodat je een indruk hebt van het museum.

Ik wandel verder door het pand. Het is niet groot, maar zo fotogeniek!

Boodschap Museum of Humanity

Het Museum of Humanity is niet alleen een superfotogenieke locatie, maar met de foto’s en verhalen in dit bijzondere pand wil documentairefotograaf Ruben Timman vooral ook een mooie boodschap overbrengen, namelijk: ‘We all matter’. Iedereen doet ertoe. Iedereen is waardevol.

‘We all matter.’

Ruben Timman

Fotograaf Ruben Timman gelooft in de schoonheid en waarde van ieder mens. ‘Als we iedereen daarvan kunnen overtuigen, veranderen we samen de wereld.’ Hoe? Door dit soort foto’s en verhalen te delen, maar ook door speciale programma’s en workshops aan te bieden aan scholieren en bijvoorbeeld groepen collega’s.

Met het museum wil Ruben Timman een betere wereld creëren: ‘I am convinced that each person is worthwhile and deserves to be portrayed with dignity.’

Hoe ontstond het museum?

Het begon allemaal met een droom van Ruben Timman tijdens een reis naar Vietnam, lees ik op de website van het Museum of Humanity. In 2001 droomt Ruben over het ‘museum der mensheid’ waar hij een rondleiding krijgt van Kofi Annan. Het museum is in vervallen staat. Als hij wakker wordt laat het museum hem niet los. Integendeel, het brengt hem op een geweldig idee.

In 2019 opent het museum uit zijn droom daadwerkelijk de deuren. In Zaandam. In een oude munitiefabriek op een terrein vol oude fabrieksgebouwen.

Fototentoonstelling

In het Museum of Humanity zie je honderden portretfoto’s van totaal verschillende mensen. Ruben maakte de foto’s van mensen over de hele wereld op diverse plekken in binnen- en buitenland. Ver weg, maar ook dichterbij, in Duitsland en Nederland. Hij portretteerde vluchtelingen in Ter Apel, mensen in Veenendaal en op vele andere plekken, maar ook de multiculturele samenleving in Zaanstad.

Expositie ‘Wij zijn Zaanstad’

In Zaandam en de rest van de gemeente Zaanstad leven veel mensen met verschillende achtergronden en afkomsten samen. Allerlei nationaliteiten wonen er naast elkaar. Het doel van Ruben is dan ook om in het Museum of Humanity alle nationaliteiten vast te leggen en inmiddels heeft hij al meer dan 100 verschillende nationaliteiten geportretteerd.

‘Wij zijn Zaanstad’ heet de expositie waarin je mensen met verschillende culturele achtergronden ziet, uit allerlei culturen, maar ook autochtone Nederlanders.

Heftige verhalen

Jonge en oudere mensen met een moeilijk verleden, een opmerkelijke geschiedenis, een beperking of een ander heftig verhaal waar je je niet altijd van bewust bent als je ze zomaar ziet. Al die mensen zijn stuk voor stuk de moeite waard en mogen gezien worden.

Mooie mensen met indrukwekkende en soms schrijnende verhalen.

Al deze inwoners van Zaanstad -met verschillende nationaliteiten- hebben elkaar vorig jaar ontmoet op het Feest der Mensheid op 25 juni 2022 toen de expositie ‘Wij zijn Zaanstad’ geopend werd.

Zelfportret Ruben Timman

Zelf hangt fotograaf Ruben er ook. Tussen de zwart-witfoto’s die je hierboven in het kleine ‘kantoortje’ aan de waslijn ziet hangen, op de foto die ik maakte. Zijn verhaal is immers ook bijzonder. Want hoe mooi is het als iemand mensen daadwerkelijk het gevoel geeft gezien te worden. Iemand die onderlinge contacten tussen culturen aanmoedigt en versterkt en de wereld zo tot een mooiere plek maakt.

Ik ken fotograaf Ruben Timman niet persoonlijk, maar het lijkt me echt iemand die de wereld een ‘better place’ maakt.

De verhalen achter de portretten

De bijzondere, mooie, heftige en schrijnende verhalen achter de portretten in het Museum of Humanity lees je hier, maar ook in het museum zelf. We zijn er te kort om alle verhalen te kunnen lezen. Ik lees er dus slechts een paar, zoals het verhaal van Vajeetha uit Sri Lanka (hierboven) en andere verhalen. Als ik online kijk lees ik nog veel meer.

Het verhaal van de gevluchte Melek ook, ‘de engel van Karakosh’. Of dit verhaal van de in Libanon geboren, in Koeweit opgegroeide en uit Syrië gevluchte Fairouz. Als moeder raakt het me. Het idee je kinderen niet meer in je armen te kunnen sluiten… Verschrikkelijk.

Het verhaal van Kim Phuc

Een nieuwsfoto die iedereen denk ik wel kent is die van het Vietnamese meisje Kim Phuc dat tijdens een luchtaanval in de Vietnamoorlog zonder kleding rent voor haar leven na een zojuist ingeslagen napalmbom. Het is de foto van Nick Ut.

Ondanks verschrikkelijke brandwonden waarvoor ze een jaar in het ziekenhuis ligt overleeft Kim het drama. Ze vindt zichzelf lelijk, maar wordt UNESCO-ambassadeur en met haar eigen stichting steunt ze oorlogsslachtoffers wereldwijd en met de oorlog voor altijd in zich blijft ze strijden voor vrede.

Toen vijf haar geleden haar boek Het napalmmeisje uitkwam kreeg Ruben de kans om Kim Phuc te portretteren mét de beroemde foto in haar hand.

Meesterwerk

Alle portretfoto’s zijn bewust recht van voren gemaakt. Alle modellen kijken dus recht de camera in en elk model is een gewoon mens zoals jij en ik met een eigen uniek verhaal. Hij wilde de mensen zo puur mogelijk portretteren. ‘Mensen als meesterwerk.’

Portretfoto’s

Zelf maak ik zelden portretfoto’s, maar deze portretfoto die ik onlangs in Museum Beelden aan Zee van een kunstenaar maakte was wel verrassend mooi gelukt. Net als de foto’s die ik zondag maakte maakte ik die ook gewoon met mijn telefoon. Met mijn oude iPhone XR. Wel hoop ik binnenkort eindelijk eens een nieuwe aan te kunnen schaffen.

Wij op de foto

Als vriendin Josefien en ik samen op pad zijn maken we meestal ook even wat foto’s van elkaar, dus ook in het Museum of Humanity deden we dat. Hoewel we met onze jassen aan door het museum liepen, deed ik voor deze foto mijn jas even uit.

Niet zomaar een museum

Nu je dit zo allemaal gezien en gelezen hebt besef je dat het Museum of Humanity geen klassiek museum is, maar echt iets unieks, zowel qua locatie als qua boodschap. Het is bedoeld als beweging om de wereld positief te veranderen. Heb jij daar zelf nog ideeën over dan kun je ze benaderen.

Color your city

Wat in Zaanstad kan, kan ook in andere steden. Regelmatig houdt het Museum of Humanity ergens in Nederland of elders in de wereld een pop up expositie of pop up foto shoot.

Met ‘Color your city’ wil het Museum of Humanity alle nationaliteiten in een stad in beeld brengen. Je leest er meer over op de pagina ‘Color your city’.

Dreambuilders en teamdagen

Op 21 april 2023 is er een bijeenkomst voor ondernemers. Dreambuilders heet het. Of wie weet heb je wel ideeën voor een bijzonder evenement of een bepaalde activiteit om iets moois te doen voor de wereld, voor je bedrijf of voor de school waar je werkt.

Je kunt ook een teamdag in het Museum of Humanity houden of er stage lopen!

Museum in a box voor scholieren

Voor scholieren zijn er ook speciale programma’s bedacht en dat is mooi. De afgelopen jaren namen al ruim 3.000 leerlingen deel aan een educatief lesprogramma. Hoe kijken jongeren naar anderen en naar zichzelf? ‘School of humanity’ biedt een 2,5 uur durend lesprogramma ‘Je bent prachtig!’

‘Zien en gezien worden’, maar dan anders.

Museum of Humanity is dus ook de plek om eens met een mentorklas of met maatschappijleer naartoe te gaan, of specifiek met leerlingen die het vak filosofie of levensbeschouwing volgen. Met beeldende vorming of kunst kan natuurlijk ook, of met wat voor vak op het voortgezet onderwijs dan ook. Hier lees je meer.
Ook studenten migratiestudies, culturele antropologie en sociologie van niet-westerse samenlevingen zal het denk ik aanspreken.

Donateur

Ik schreef dit blog vrijwillig, maar ook jij kunt je steentje bijdragen aan een mooi project als deze. Wil je donateur worden van het museum of het op een andere manier steunen of iets voor het museum betekenen dan kan dat. Kijk maar op de website.

Crown of Creation

Ook kun je onderstaand boek van Ruben Timman bestellen: Crown of Creation.

Gastenboek

Als we weg gaan en een blik werpen in het gastenboek valt mijn oog op een bedankje van Olivier Groot en een community die ik van naam ken: ‘Dutch Shooters’. Op de dag voor ons bezoek bleek een grote groep fotografen en instagrammers het museum bezocht te hebben. Stiekem baal ik er een beetje van, want ik vind het juist leuk met iets verrassends te komen, maar hoe meer mensen iets over dit bijzondere museum en de boodschap erachter delen hoe beter.

Event

Ik check het fotografen-event direct op Instagram en vind inderdaad wat stories over het event. Wauw, het ziet er cool uit! Het bleek een speciaal evenement te zijn dat mede door SONY georganiseerd werd en waar zelfs modellen en snelle wagens aan te pas kwamen. Eigenlijk iets heel anders dus dan wat ik ervan gemaakt heb. En dat geeft niet. Het was eigenlijk juist fijn dat wij er als enige bezoekers waren.

Camera

Zelf fotografeer ik trouwens ook met een SONY, met een systeemcamera, hoewel ik de laatste tijd de meeste foto’s met mijn iPhone maak, met een oud model nog, de iPhone XR nog steeds, dus niet de iPhone 14 pro. De foto’s in dit blog maakte ik daar ook mee.

Zegt het voort

Hoe dan ook, een museum in zo’n bijzonder pand en met zo’n mooie boodschap mag best wat meer bekendheid krijgen. Het is niet nieuw, maar toch kent nog lang niet iedereen het, dus… zegt het voort!

Heb je iets met fotografie, met vreemde culturen, met de mensheid in het algemeen of gewoon met bijzondere gebouwen, en ben je in de buurt of woon je niet te ver weg, ga er dan zeker eens naartoe. Er speciaal naartoe gaan kan ook, combineer het dan met tips verderop in dit blog.

Rubens bijzondere fotomuseum is echt een must see!

Openingstijden Museum of Humanity

Museum of Humanity is alleen op vrijdag, zaterdag en zondag geopend. Het is te bezoeken tussen onderstaande tijden:

van 11:00u tot 17:00u (maart t/m oktober)
van 12:00u tot 16:00u (november t/m februari)

Hoe het dit Paasweekend zit weet ik niet. Wil je met Pasen gaan check dan even of het wel open is.

Adres Museum of Humanity

Museum of Humanity, Ketelhuis 10, 1505 RD Zaandam. Telefoon: 06-19561732

Wat kost Museum of Humanity?

Voor een bezoek aan het ‘Museum of Humanity’ hoef je geen tickets te kopen, noch te reserveren. Je kunt naar binnen tijdens openingsuren en je betaalt wat je wil. Voor ons korte bezoek dropte ik een briefje van 5 in de box, maar meer wordt zeker gewaardeerd. De richtlijn is 7,50. Betalen kan ook via iDeal via de website.

Mooi initiatief

Dit soort mooi initiatieven moet gesteund worden en daarom besloot ik er op mijn manier een extra bijdrage aan te leveren en wel door het schrijven van dit blog en het delen van mijn foto’s, zowel hier als –straks- op Instagram, Facebook en Twitter.

Museum of Humanity met kinderen bezoeken

Je kunt het museum der mensheid ook prima met kinderen bezoeken. Ondanks de gebroken ruiten en puntige glasscherven op m’n foto’s hoef je niet bang te zijn dat ze zich bezweren. Voor jonge kinderen is dat te hoog en de vloer bestaat verder gewoon uit stenen en zand. Ik meen dat ik bovendien een klein speeltuintje vlakbij zag, maar dat weet ik niet meer zeker. Op de een of andere manier zit dat in mijn hoofd.

Toiletten

Toiletten zag ik er niet, maar dat is ook niet zo vreemd in zo’n pand. Moet je toch, wandel dan in 10 minuutjes naar Lab 44 en blijf daar even, want dat is sowieso een erg leuke plek voor een hapje of drankje. Daar kom ik zo op terug.

Hoeveel tijd heb je nodig voor het museum?

Zoals je kon lezen hadden wij maar een kwartier en dat is natuurlijk veel te kort! Ook al is het geen museum waar je uren doorbrengt, een iets langer bezoek is toch wel aan te raden, zodat je ook de verhalen bij de foto’s kunt lezen. Ik heb nu vooral als een dolle foto’s gemaakt.

Vrijwilliger

Met enkele verhalen en de foto’s nog op ons netvlies wandelen we naar buiten, het gure weer in. Het was weliswaar een flitsbezoek, maar het raakte ons.

‘En die jongen!’ zegt vriendin Josefien zodra we buiten zicht zijn. ‘Ja, die was leuk!’ Echt zo aardig. Die fijne uitstraling toen hij ineens opstond en ons aankeek. Knap, supervriendelijk, slim. Ze bestaan nog. En met een mooi hart, dat moet wel als je hier op zondag als vrijwilliger gaat zitten.

We dwalen nog wat rond bij de naastgelegen gebouwen op het terrein en zien hem dan toevallig net naar buiten komen. Hij stapt op zijn fiets. Zwaaiend fietst hij ons leven weer uit.

Niet alleen de foto’s en de verhalen in het museum, maar zelfs de vrijwilliger bracht ons even in vervoering, haha.

Kissing Couple

Toeval of niet, als ik op mijn telefoon kijk of we ergens iets kunnen eten of drinken, en inzoom bij de nabijgelegen Hempont, zie ik dat het Kissing Couple hier moet staan, een Delfts blauw beeld van een kussend paar dat ik al vaker online ben tegengekomen en al eens wilde fotograferen, maar wat niet zo handig lag. De 10 meter hoge beelden vormen samen een kunstwerk van Saske van der Eerden. Ook haar kunstwerk van konijnen niet zo ver hier vandaan had ik al eens gezien.

Vlakbij Amsterdam

Pas als ik goed op Google Maps kijk besef ik hoe dicht Zaanstad (en specifiek Zaandam) bij Amsterdam ligt. We zijn op steenworp afstand van het Westelijk havengebied in Amsterdam. Ook station Amsterdam Sloterdijk is hemelsbreed niet ver. Ik sliep er met de kinderen eens in een oude slaaptrein.

Vanaf de winderige kade kijken we naar het Kissing Couple in de verte. Er nog naartoe om ze van dichtbij te bewonderen laten we maar even. We hebben het koud!

Hembrugterrein

We dwalen nog even over het terrein. Het Hembrugterrein is veel groter dan we dachten! Behalve het Museum of Humanity waar we waren, in de Harderij, gebouw 155, en het Ketelhuis blijken er nog meer oude fabriekspanden van onder andere Eurometaal een nieuwe bestemming te hebben gekregen. We zien werkplaatsen van kunstenaars en hier en daar lijkt het wel alsof er iemand woont of iets anders te doen is.

Het gebouw uit Rubens droom

Later lees ik dat het gebouw dat Ruben in eerste instantie had gevonden, het gebouw uit zijn droom, dat dat niet het pand is waar het Museum of Humanity nu in zit, maar dat dat het voormalige hoofdkantoor van het Hembrugterrein was: Gebouw 8. Je vindt dat gebouw tegenover Artzaanstad, naast Magazijn 14, waar Ruben zijn studio heeft of had. Toen hij er voor het eerst binnen ging zag het er heel anders uit.

Urbexen

Denk jij nu: hé, leuk, ik ga op dat terrein een keer urbexen en toffe plaatjes schieten in de overgebleven lege panden, dan moet ik je teleurstellen. Dat kan namelijk niet. De verlaten gebouwen die niet in gebruik zijn zijn afgezet en niet te betreden.

Voor een indruk van jaren geleden kijk op de website Zaans Industrieel Erfgoed.

Artzaanstad

Pas later zie ik op Google Maps dat er nog meer kunst te bewonderen is op het Hembrugterrein, bijvoorbeeld in Artzaanstad. Het is een kunstuitleen, maar er zijn ook exposities te zien.

Streets of the World

Ook de tentoonstelling Streets of the World hing hier een tijdje. In 7 jaar tijd bereisde de in Den Haag geboren fotograaf Jeroen Swolfs 198 landen, alle landen ter wereld! Hij maakte er een tijdelijke expositie van, met van elk land één foto.

Een paar jaar geleden kreeg ik persberichten over dit project en heb ik er wat van op tv gezien. Als reisblogger sprak het me natuurlijk aan! Eén van zijn foto’s viel me destijds extra op, omdat ik tijdens een reis door 5 Balkanlanden toevallig zelf ook de duiven bij de Sebilj op het bekendste plein van Sarajevo fotografeerde.

De reizende tentoonstelling met foto’s van Streets of the World heeft in Zaandam gehangen, maar was ook in Amsterdam-Zuidoost, Londen en Kopenhagen te zien. Ook hingen alle 195 foto’s een tijd op de Zuidas in Amsterdam. Of dat nog zo is weet ik niet, maar de verhalen achter de foto’s van Streets of the world zijn natuurlijk ook interessant.

Wil je de foto’s uit Streets of the World zien dan kun je het boek kopen:

Het HEM

Iets verderop op het Hembrugterrein ligt het HEM. Het HEM is ook al zo’n bijzonder gebouw. Er worden regelmatig pop up events en tentoonstellingen gehouden.

Hembrug Market

Ook de Hembrug Market klinkt leuk. Het zou als vervanging van de Yada Yada Market komen, maar ik zie er geen nieuwe data voor, dus of zoiets terugkomt is afwachten.

Hembrugmuseum

Op een muur zie ik een bordje met ‘Hembrugmuseum‘. Het is gevestigd in twee transformatorhuisjes. Ik googel en lees dat er van april tot en met oktober elke eerste zondag van de maand een rondleiding over het terrein mogelijk is. Leuk!

Hembrug Happening

Ook een leuke tip is wellicht Festival Hembrug Happening dat op 10 september 2023 weer gehouden wordt.

Horeca op het Hembrugterrein

We wandelen door naar een horecalocatie die we op Google Maps hebben ontdekt, zoekend naar een plek waar we even iets kunnen drinken en liefst ook eten. Ondanks dat het inmiddels is begonnen met motregenen ziet dit gebouw er van buiten al leuk uit met de picknicktafels erbij.

Lab 44

We strijken neer bij Lab 44, een toffe plek op loopafstand van het Museum of Humanity. Niet alleen van buiten maar vooral ook van binnen blijkt het een coole hotspot te zijn. We zijn verrast. Wat zonde dat het zo rustig is op zo’n leuke plek! Je kunt er gezellig wat eten of drinken en dat doen we.

BIND op het Hembrug

Als we terug wandelen zien we nog het thuis van Bind op het Hembrug. Het is momenteel gesloten, maar ook hier zijn regelmatig creatieve activiteiten.

Het verlaten Museum of Humanity

Terug naar de auto lopend, wandelen we nog één keer een rondje om het verlaten Museum of Humanity. Het lijkt bijna alsof je er nog zo in kunt wandelen. Ook dat hebben ze prachtig bedacht. Ik maak nog wat foto’s van de buitenkant, bij de ingang en door het raam om de hoek.

Wat een bijzonder gebouw!

Verrassende dag

Opgetogen over ons leuke flitstripje rijden we terug naar Utrecht. Ik stap er op de trein naar Den Haag, waar mijn oudste puber wacht, vriendin rijdt door naar Arnhem.

We bezoeken regelmatig onbekende plekjes in Nederland, ergens tussen ons beider woonplaatsen in of voor beide niet te ver erbuiten, zoals laatst de toffe Moerputtenbrug nog, maar dit was ook weer echt top!

Wat een onverwacht leuke middag was dit met zowel het museum als het lab!

Hotel in Zaandam

Wil je het ‘Museum der Mensheid’ eens bezoeken maar woon je ver van Zaandam vandaan? Boek dan eens een overnachting in Zaandam of in de omgeving.

Let er wel op dat als je het museum sowieso wil bezoeken dat het alleen op vrijdag, zaterdag en zondag open is.

Ga je binnenkort in een weekend richting Zaanse Schans of de bollenvelden in Noord-Holland overweeg dan zeker om ook het Museum of Humanity te bezoeken.

Doen in Zaandam en omgeving

Combineer je bezoek aan het Museum of Humanity eventueel met één van de volgende activiteiten in Zaandam. Bezoek het Czaar Peterhuisje of ga op zoek naar street art ‘van’ Monet. Ook in de omgeving is genoeg te doen:

een bezoek aan Noord-Hollandse vestingsteden
de bollenvelden in Noord-Holland
een dagje Marken, Volendam en de molens bij de Zaanse Schans
een etappe wandelen van het Kustpad dat door heel Noord-Holland loopt
een dagje Haarlem: hier lees je m’n blogs over street art in Haarlem en koffie in Haarlem en hier vind je diverse andere leuke activiteiten in Haarlem

Wist je dat je kunt overnachten in een oude nachttrein op station Amsterdam Sloterdijk? Vanaf daar kun je ook naar Zaandam.

Tips in Amsterdam

Zaandam ligt vlakbij Amsterdam. Hier lees je mijn blogs over Amsterdam-Noord:

Toffe plekken in Noord
Overnachten in een oude havenkraan
WONDR
This is Holland (must see!)
Amsterdam met kinderen (blog moet geüpdatet worden!)
Overige activiteiten in Amsterdam

Toffe industriële plekken

Wij vonden het Hembrugterrein en het gebouw waar het Museum of Humanity in zit een toffe plek. Ik moest direct denken aan andere industriële gebouwen, erfgoedlocaties, monumentale industrieterreinen en verlaten gebieden die ik eerder bezocht in andere Nederlandse steden, zoals de silo’s bij de Tramkade in Den Bosch, de spoorzone in Tilburg, de NDSM-werf in Amsterdam-Noord, GOUDasfalt in Gouda en ook een beetje aan de Binckhorst in Den Haag, maar dit is toch net weer anders. Echt een terrein met potentie. Niet alleen vanwege de toffe oude fabriekspanden, maar ook vanwege de ruimte en de ligging zo aan het water. Een perfecte plek voor food festivals en dergelijke.

Blogs over industriële plekken, erfgoed en meer aparte plekken

Als je dit blog interessant vond spreekt dit je misschien ook aan:

Blogs over landen, culturen, vluchtelingen, voormalige (oorlogs)gebieden en bijzondere mensen

Ik bezocht het Museum of Humanity op eigen initiatief. Ik schreef er een blog over omdat ik het graag wilde delen, zowel vanwege de unieke locatie als vanwege de boodschap. Ik word niet voor dit blog betaald, wel staan er enkele affiliate links in.

Alle foto’s in dit blog maakte ik zelf (en de foto’s waar ik op sta zijn door vriendin Josefien gemaakt). De portretfoto’s die je óp m’n foto’s ziet zijn door Ruben Timman gemaakt. Zowel de foto’s op de site van het museum als mijn foto’s mogen niet zomaar gebruikt worden; wel kun je dit blog uiteraard delen. Graag zelfs!