Valencia 20 jaar later

Valencia 20 jaar later

Als je dit leest ben ik in Valencia! Dan ben ik net geland. Of misschien de stad al aan het ontdekken. Niet voor het eerst, en toch ook weer wel, het is namelijk bijna 21 jaar geleden dat ik er voor het laatst was. Ik zal de stad niet meer terug kennen.

Gisteravond stuurde ik nog een berichtje naar twee Valenciakenners. Geen bloggers of zo, maar onbekende kenners. Eén van hen is Laura. Laura ontmoette ik in Aguadulce, tijdens een vakantie met mijn dochter Bo aan de Costa de Almería, een paar jaar geleden. Met haar man en kinderen woont ze in Valencia. Ik vroeg haar Valencia in een paar zinnen te omschrijven. Dat deed ze.

‘Para mi Valencia es una ciudad de tradiciones, fiestas y luz. Cálida, acogedora y su aroma iniguadable a pólvora y azahar.’

Zo mooi kan alleen een Valenciana het zeggen! Met hart voor haar stad, dat blijkt wel. Als ik het lees word ik er meteen vrolijk van, en ruik ik het bijna. Wat doen geuren toch veel, zeker op reis!

Laura gaf tips, onder andere leuke dingen om te doen met kinderen. Voor een artikel op Hip & Hot ga er namelijk heen om te kijken wat leuk is in Valencia met kinderen, want daar schijnt het echt de ideale stad voor te zijn. (Nee, ze mochten niet mee, dat dan weer niet. ;-)) Daarnaast ga ik natuurlijk ook hier op Followmyfootprints.nl posten, maar dan net weer even anders.

De andere kenner is Céleste. In 1990 ontmoetten we elkaar in Barcelona, waar we destijds allebei als au pair werkten. Celeste is gewoon Nederlandse, maar heeft tot voor kort jarenlang in Valencia gewoond, met haar Nederlandse man en de kinderen die ze er kregen. Ze werkte er voor Valencia Guías. Ook zij gaf nog even een láding tips waarvan ik nu al weet dat ik ze niet allemaal kan doen, maar leuk wordt het dus zeker!

Er zijn natuurlijk nog veel meer kenners. Mensen zoals jij en ik, die er toevallig geweest zijn, en andere bloggers, zoals ik al zei, maar stiekem vind ik het ook altijd leuk om zelf vanalles te ontdekken, om niet steeds in een gids of op een telefoon te hoeven kijken. Om gewoon lekker door een stad te dwalen.

Overigens hoef ik niet alles lopend te doen. Ik krijg een fiets. Dat is fijn! Verder nog wat entreekaarten voor interessante bezienswaardigheden, een plek om te slapen natuurlijk, en verder zie ik het wel. Valencia moet zó veranderd zijn. Ik laat me verrassen. Wat ik in elk geval wel weer ga doen, net als 21 jaar geleden, is paella eten aan het strand.

En verder? Je zult het zien. Afwachten maar. Ik zal in elk geval, waar wifi is, ter plekke al posten op social media. Dus ben je alvast nieuwsgierig en wil jij als eerste weten waar ik ben, zorg dat je me volgt, op m’n Facebookpagina, op twitter, instagram, en eventueel Google+. Ik wissel het af. En wist je eigenlijk dat ik ook heel veel ultrakorte onbewerkte reisfilmpjes op YouTube heb staan?

Ik hoop wel dat ik wat kán zien trouwens. Ik heb namelijk net nog even een ontstoken oog opgelopen. Heel fijn. Dus ik ga morgen lens- en mascaraloos het vliegtuig in. Met mijn stomme 10(!) jaar oude bril op. In de hoop dat het snel weer over is.

Hieronder nog wat foto’s van het Valencia van 1994… in de tijd dat ik nog Mediterrane Studies studeerde in Nijmegen. Met de rugzak op trokken vriendin Sarina en ik door Spanje. Met zelfs nog een tent en pannenset erbij ook.

Valencia-vroeger

valencia-dagboek-denise

valencia-met-bus

Die kléren die ik droeg: zo’n oversized shirt, die korte broek en die pet. Geen gezicht, haha. Maar het was wel heel leuk! 

De wekker staat op 2:45u! Ik vlieg namelijk al om half 7. Dat betekent dat ik nu nog welgeteld 2 uurtjes kan slapen (sorry mam, ik ben niet netjes om 8 of 9 uur naar bed gegaan zoals ik van plan was). Oeps. En dus heb ik nu een deja vu. Toen ik eind vorig jaar naar Turkije ging had ik écht de hele nacht doorgewerkt. Ik sliep toen welgeteld 1 uurtje voordat ik naar Schiphol moest.

In de nacht van zondag op maandag kom ik terug. Ook weer heel laat, en dan nog met de trein. Hoewel er werkzaamheden bij Schiphol zijn zag ik. Dus ook dat wordt weer een kort nachtje. Met meteen de volgende ochtend alweer een deadline voor iets heel anders. Ai, ai, ai, slaapgebrek en stress. Ja, ook dat is reisblogger zijn. 😉

Ik bezoek Valencia op uitnodiging van VLC, Visit Valencia. In samenwerking met Tix.nl.

 

9 gedachten over “Valencia 20 jaar later”

  1. Ooh, wat leuk dat je naar Valencia gaat! Ik ben er in februari geweest (staat toevallig een blogpost online over). Die oude fotoboeken zien er zo leuk uit, jammer dat dit vandaag eigenlijk nog weinig gedaan wordt, lijkt me fijn om herinneringen op te halen ^^

  2. Superleuke stad, Valencia. Ben er met net met mijn kinderen geweest, begin mei. Heerlijke temperatuur en alles in het mooie oude centrum op loopafstand. Prachtige pleinen en gebouwen , overal terrasjes en natuurlijk tapas. Wij hebben 2 dagen fietsen gehuurd, ideaal. Hele mooie fietsrit door het prachtige groene park naar de stranden, kilometer of 7 denk ik. Je fietst oa langs de “Ciutat de les Arts i les Ciències” (staat op alle foto’s :-). Ook leuk om te kijken: Oceanografisch Museum, vonden met name de kinderen erg leuk. Beklimmen voor het uitzicht: El Miguelete (Kathedraal) en op 100m afstand afstand een superlekkere ijswinkel… De Mercado is altijd goed om even rond te slenteren en al het verse eten te zien. Vers fruit voor anderhalve euro :-). Hoteltip: Ad Hoc Carmen…
    Enzovoort, enzovoort. Heerlijke stad en relaxter dan bijv Barcelona. Ga zeker nog eens terug.
    Veel meer tips: http://www.verrassendvalencia.nl/

    1. Beste Eric, dank je wel voor je reactie! Ja, het is de ideale stad met kinderen. Veel van wat je noemt heb ik ook gedaan en staat inmiddels in mijn blogpost erover. Over Ad Hoc had ik gehoord ja. Hotel Expo vond ik ook heel oké. Van buiten niet zo mooi, maar met een zwembad op het dak!

  3. Mooi, een terugblik op Valencia. Wat verandert er veel in 20 jaar. Het strand ziet er op jouw foto´s zo leuk uit. Is nog steeds mooi, maar heel georganiseerd. Weinig relaxte hang/strandtentjes. Ben benieuwd hoe de nieuwe burgemeester gaat doen in Valenica. Groet, Leonie

    1. Ja, dat geloof ik zeker! Ik vind het toen ook al leuk inderdaad. En ja, afwachten maar. Ik las in elk geval al dat hij kritiek had gekregen omdat hij zonder helm fietste. 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven