Categoriearchief: Turkije

17 redenen om een vakantie naar Turkije te boeken

Wil je op vakantie naar Turkije? Turkije is gelukkig weer terug van weggeweest. Nadat toeristen het land een paar jaar links lieten liggen werden er het afgelopen jaar weer volop vakanties naar Turkije geboekt. Gelukkig maar, want de Turken die van het toerisme leven zijn daar uiteraard heel blij mee. En jij als toerist kunt ook echt ontzettend genieten in Turkije!

Op vakantie naar Turkije?

Ik merk vaak een tweedeling. Mensen zijn óf fan van Turkije of ze hebben er niks mee. Vaak is het ook die laatste groep die het hardst roept dat je er niet naartoe moet gaan. Natuurlijk zijn er redenen te bedenken om niet te gaan, maar ik vind het zonde. Turkije is een prachtig land, dus lees zeker even verder!

Update 17 februari: het reisadvies voor Turkije is weer geel!

Vaak in Turkije geweest

Ook zeggen mensen vaak meteen ‘Al die all inclusive hotels trekken me niet, dus ik hoef niet naar Turkije’, maar het land heeft nog zoveel meer te bieden! Ik ben 7x in Turkije geweest, waarvan 5x met de kinderen. Ik heb heel veel verschillende plekken gezien. All inclusive hotels in bekende badplaatsen, maar ook hele andere accommodaties en minder toeristische plekken. Er is zoveel meer!

Turkije is echt een heerlijke vakantiebestemming!

Wat heeft Turkije te bieden?

Ben je nog nooit in Turkije geweest? Hieronder lees je wat Turkije zo’n fijn vakantieland maakt. Of je nou van zon en strand, van cultuur, natuur of sport, of van culinaire verwennerijen en wat meer lokale ervaringen houdt, in Turkije vind je het allemaal.

Op vakantie naar Turkije

Vaak hebben mensen een oordeel over een land terwijl ze het helemaal niet goed kennen. Voordat je misschien wel een vakantie naar Turkije gaat boeken (bij Prijsvrij, TUI, de Vakantiediscounter of Corendon) laat ik je graag zien waar het mooi is in Turkije en wat er zo fijn is aan Turkije, zodat jij er misschien ook een keer naartoe wil, met kinderen (als je die net als ik hebt) of zonder. Tussendoor zie je foto’s van de keren dat ik er was.

17 redenen om op vakantie naar Turkije te gaan!

1. Mooie stranden Turkije

Turkije heeft een hele lange kust vol prachtige stranden. Vrijwel overal vind je heerlijke zandstranden waar je lekker kunt uitrusten, zonnen, zwemmen, sporten en spelen. Op enkele plekken heb je kiezelstranden of een wat grover soort zand maar dan is het water vaak wel weer superhelder.

Ook wordt de zee op de meeste plekken niet snel diep, zoals aan de Blue Lagoon (bijvoorbeeld bij Club hotel Meri, wat wij destijds een fijn 3-sterren hotel vonden en wat nu nog mooier lijkt).

Er zijn kuststroken die heel toeristisch zijn, maar ook minder ontdekte kuststroken. Zelf vind ik vooral de Lycische kust erg mooi, o.a. bij Dalyan, maar ook aan de Egeïsche kust en de Turkse Rivièra vind je mooie stranden.

2. Schitterende natuurgebieden

Behalve zee en stranden heeft Turkije nog meer qua natuur te bieden, zoals meren, rivieren, watervallen, valleien, bergen en canyons. Turkije heeft nationale parken en natuurparken. Je kunt er vogels en schildpadden zien en prachtige rondreizen maken.

De regio rond Dalyan is vooral erg mooi, maar ook het meer van Köycegiz, de Blue Lagoon bij Olüdeniz en andere plekken in Turkije -ook het binnenland- zijn zeker de moeite waard voor natuurliefhebbers.

3. Culturele bezienswaardigheden

Ben je niet zo’n natuur- en strandliefhebber? In Turkije vind je ook een schat aan cultuur. Je kunt een twee- of drieweekse rondreis langs de hoogtepunten van Turkije maken, maar ook vanuit een vast vakantieadres een aantal interessante bezienswaardigheden en culturele en historische highlights bezoeken of bewonderen, zoals de Lycische graven van Kaunos (op de foto hieronder).

Ook in of om de bekende badplaatsen vind je nog best veel interessante bezienswaardigheden. Denk maar aan het kasteel van Alanya of het theater en de mooie tempel van Apollo in Side. Vanuit onze accommodatie konden we er zo naartoe wandelen en het was nog gratis ook.

Efeze (hieronder) is ook zeker de moeite waard. Het is één van de bekende bezienswaardigheden in Turkije. Je kunt het als excursie of dagtrip boeken, maar je kunt er ook (zoals wij toen met een dreumes en een (bijna) kleuter hebben gedaan), met het openbaar vervoer naartoe.

4. Bijzondere natuurfenomenen

Dé highlights van Turkije zijn natuurlijk de onbeschrijflijk mooie natuurfenomenen Cappadocië en Pamukkale. De rotsformaties van Cappadocië en de kalksteenterrassen van Pamukkale zijn heuse natuurwonderen en wil ik echt nog eens zelf zien.

Ondanks mijn vele bezoeken aan Turkije zijn deze twee hoogtepunten er nog steeds niet van gekomen, terwijl het me beide ultieme droomplekken lijken. Voor mijn blog mocht ik vorig jaar naar Cappadocië. Dat ik toen niet kon deed echt een beetje pijn, ik wil er al zó lang naartoe! Jij ook? Op het blog van That One Time kun je lezen over een ballonvaart Cappadocië.

Cappadocië en Pamukkale zijn echt ‘bucketlist material’!

5. Hippe hangouts

Mocht je nog nooit in Turkije geweest zijn en vooral denken dat het er allemaal vrij traditioneel is, Turkije is hipper dan je denkt. Istanbul vooral, maar ook aan de kust zijn er trendy plekken genoeg. Leuke beachbars en best wel coole relax- en loungeplekken.

Onderstaande foto’s nam ik inmiddels alweer jaren geleden in Akyaka, Olüdeniz en Marmaris. In Marmaris was ik in 2015 in mijn eentje met de kinderen. Inmiddels zijn er ongetwijfeld alweer leuke nieuwe plekken bijgekomen. Boekingstips vind je verder naar onderen.

6. Actieve vakanties in Turkije

Bij Turkije denk je misschien vooral aan een zonvakantie of strandvakantie, maar er kan ook heel veel op sportief gebied. Turkije is een ideale bestemming voor een actieve vakantie, zeker in het voorjaar en najaar, maar ook in de zomer. Hou je dus niet zo van liggen en luieren ga dan lekker iets doen!

Je kunt in Turkije allerlei sporten doen, zoals golfen, paragliden, wandelen, fietsen, mountainbiken en nog veel meer. Bekijk eventueel deze ‘Turkije Actief’-special van het Turks Verkeersbureau voor meer informatie over actief toerisme in Turkije. Zelf heb ik alleen maar gewandeld en gefietst in Turkije.

Ook SNP-reizen heeft hele mooie reizen naar Turkije: o.a. voor wie de Lycian Way wil wandelen, een beroemde en prachtige wandelroute in Turkije. Ook voor gezinnen!

Ik sta niet echt voordelig op de foto, maar het was een mooie wandeling, alleen met mijn zoon van 1.

7. Veel watersporten

Met al die heerlijke stranden zijn er natuurlijk ook zat watersportmogelijkheden. Op zee en in rivieren kun je allerhande watersporten doen zoals kanoën, kajakken, duiken en raften.

Wil je een zonvakantie Turkije combineren met vooral lekker veel watersport kijk dan eens bij de vakanties van Magic Life: actieve zonvakantie Turkije. Zit je liever niet in zo’n groot complex, regel het dan lekker zelf. Onderaan staan nog wat tips.

8. Turkije is een kindvriendelijk land

Voor stellen en groepen vrienden is Turkije leuk, maar zeker ook voor gezinnen! Turkije is een superkindvriendelijk land. Qua faciliteiten is er genoeg voor kinderen, maar ook de Turken zelf zijn ontzettend kindvriendelijk. In geen enkel land heb ik me zo welkom gevoeld met mijn nog kleine kinderen als daar.

Turken houden echt van kinderen en willen ze graag aandacht geven, zeker als ze klein en blond zijn. Toen mijn kinderen nog baby en peuter waren vond ik het nooit zo fijn als er wéér zo’n ober aan een wangetje zat, maar ze bedoelen het aardig. In de meeste restaurants vinden ze het normaal dat je je kinderen meeneemt.

Ook de kindvriendelijke hotels in Turkije hebben al het denkbare voor kinderen: van kinderstoelen tot kinderbaden en nog veel meer!

9. Sfeervolle rustige plaatsen in Turkije

Sfeervolle plaatsjes zijn ook een reden om naar Turkije te gaan. Je verwacht het er misschien niet, maar behalve bekende badplaatsen als Kusadasi, Alanya en Marmaris zijn er ook minder toeristische en kleinere plaatsen in Turkije die ik persoonlijk leuker en sfeervoller vind. Hoewel Bodrum en het oude deel van Side ook echt wel de moeite waard zijn!

Kleinschalige badplaatsen in Turkije zijn bijvoorbeeld Kas, Dalyan en Akyaka. Dit zijn echte aanraders! Met name Dalyan ligt ook nog eens erg mooi. Ik was er zelf 21 jaar geleden al voor het eerst en ben er daarna nog terug geweest toen ik zwanger was van de tweede, maar nog steeds kent niet iedereen het. Ik noemde het in een blog met mooie plekken voor je vakantie al eens. Zie ook: vakanties naar Dalyan.

Akyaka (op de foto hieronder) kent helemaal haast niemand! Het wordt bijna niet in Nederland aangeboden, maar ik vond het er erg fijn. Verwar het niet met Akyarlar of Antalya. Akyaka ligt bij het plaatsje Gökova. Wij huurden destijds eenvoudige houten bungalowtjes vlakbij dit heerlijke hotel in Akyaka.

10. Mooie all inclusive hotels

Veel mensen die een vakantie naar Turkije boeken kiezen echter voor een all inclusive hotel. Ook ik heb dat een paar keer gedaan. Kiezen voor all-in betekent niet dat je verder niks meer ziet of doet of alleen maar in je hotel eet. Pak een dolmus en je zit zo in het lokale leven.

Op de foto hierboven en hieronder zie je Ömer Holiday Village in Kusadasi. Wij vonden dat toen echt perfect (we hadden een tuinkamer met zijzeezicht, aan een grasveldje, en je at altijd heerlijk op de vlonders boven zee). Je kunt het nog boeken via de Vakantiediscounter en Sunweb.

Hoe dan ook, Turkije heeft echt fantastisch mooie all inclusive hotels. Zeker voor een vakantie met kinderen is een all in vakantie erg populair. Er zijn hele grote all inclusive resorts met waterparken en zo (als je daar van houdt, ook voor pubers), maar ook kleinschaliger all inclusive accommodaties waar ik meestal voor koos.

Turkije is een ideale bestemming voor gezinnen!

Omdat ik een aanbieding vond en de kinderen langzaamaan wél om glijbanen gingen vragen verbleef ik ook een keer een paar nachten in het Grand Yacizi Marmaris Palace tussen Marmaris en Icmeler. Ondanks de glijbanen oogt het resort vrij natuurlijk. Het is ook te boeken via Corendon en Sunweb. Maar ga je naar een plaats als Lara dan is het volgens mij één en al mega Aqua Fun resorts op een rij. Daar ben ik niet geweest.

Kleinschalig overnachten in Turkije

Kleinschalig overnachten in Turkije kan ook. Corendon heeft zogenaamde charme hotels en ook bij de Vakantiediscounter vind je kleinschalige hotels in Turkije. Wat dacht je van Alp Pasa? Of kijk eens naar de vakanties naar Dalyan.

Zelf zocht ik vaak naar de net wat mooier gelegen of meer bijzondere overnachtingen in plaats van grote resorts. Of naar bungalowtjes behorende bij een resort, zoals Can Garden resort in Side hieronder, dat toen wij er zaten nog geen all in resort was. Ook op andere plekken in Turkije hebben we wel vaker van dit soort kleine houten chalets gehad. Dat vind ik persoonlijk altijd het leukst.

Via de grote reisorganisaties (zoals de Vakantiediscounter, Corendon, Prijsvrij of TUI) moet je goed zoeken (ik heb daar zelf wel een paar keer iets kleinschaligers gevonden), maar zelf via Booking.com naar leuke adresjes speuren kan natuurlijk ook. In Dalyan (hieronder) zaten we in een kleinschalig appartement met een groene tuin. Hier vind je meer vakanties naar Dalyan.

Het lekkere eten in Turkije

Als er naast Thailand één land is waar ik altijd heerlijk gegeten heb is het Turkije wel. Of je nou in een luxe all inclusive resort zit (in dit hotel zat ik zelf niet hoor), iets op straat eet of lokale restaurantjes ontdekt: in Turkije is het eten vaak erg goed. Je eet er veel mediterrane groenten als aubergine en courgette en alles is altijd heerlijk gekruid. Vis, vlees of vegetarisch, het is er allemaal en zo lekker! Vooral de mezze, de voorgerechtjes!

We zijn nooit ziek geworden van het eten (waar mensen vaak bang voor zijn) en hebben altijd gesmuld!

Voor kinderen is er ook altijd genoeg, zeker in de grotere resorts; vooral de Turkse pannenkoekjes vonden die van mij altijd héérlijk!

En de toetjes natuurlijk…

Drank in Turkije

Behalve lekker eten kun je er ook allerlei lokale drankjes drinken. Cocktails kunnen uiteraard ook, maar in Turkije drink je ook prima Turkse wijnen. In de meeste hotels en restaurants is dit gewoon verkrijgbaar. Net als Turks bier: Efes.

In restaurantjes krijg je vaak ongevraagd raki. Sterk maar lekker spul! Maar ook voor wie geen alcohol drinkt is er genoeg. Heerlijke Turkse thee of Turkse koffie, of versgeperste jus d’orange.

Wat mijn kinderen ook altijd graag dronken op vakantie in Turkije was ayran. Het is een Turks yoghurtdrankje, niet zoet maar zout. Zelfs hier in Nederland koop ik het nog af en toe bij de Turkse winkel.

Het weer in Turkije

Wat Turkije ook aantrekkelijk maakt is het klimaat. Van mei t/m oktober is het doorgaans heerlijk weer in Turkije en dus heel geschikt voor een strandvakantie. Zelfs nu, begin november, is het op veel plekken aan de Turkse kust dit weekend nog 25 graden en de komende week zo’n 21 graden met een zonnetje.

Ik bezocht Turkije meerdere keren in de maanden april, mei en juni. In april was het wel eens regenachtig en ’s ochtends fris, maar in mei en juni was het heerlijk warm, tussen de 25 en de 30 graden. In juli en augustus kan het ook warmer dan 30 graden worden. En ook september is nog een ideale maand voor een zonvakantie in Turkije. Zelfs eind oktober.

Maar zelfs als het een keertje onverhoopt slecht weer is is het nog mooi in Turkije:

Turkije is goedkoop

Nog een hele goede reden om naar Turkije te gaan: een vakantie naar Turkije is relatief goedkoop. Of je nou voor een eenvoudig hotel of juist een wat luxere accommodatie kiest in Turkije krijg je eigenlijk altijd veel waar voor je geld. Na de val van de Turkse lire afgelopen zomer is het prijsniveau ter plekke wellicht nog verder gedaald.

Zeker als je niet vast zit aan de schoolvakanties kun je vaak een echt luxe vakantie voor een relatief lage prijs boeken. Kijk maar eens bij Prijsvrij, TUI, de Vakantiediscounter of Corendon. Alles zelf regelen en het zoveel mogelijk lokaal doen kan natuurlijk ook.

In Turkije krijg je altijd veel waar voor je geld!

Geen negatief reisadvies

Mensen denken vaak dat Turkije niet veilig of stabiel genoeg is. Het land is weliswaar niet geheel groen gekleurd (wat het meest veilig is), maar er geldt géén negatief reisadvies voor Turkije. Alleen de grensgebieden met Syrië en Irak moet je vermijden, maar daar kom je als toerist toch al niet. Check wel altijd het actuele reisadvies voor Turkije.

Update: ivm de coronapandemie is Turkije oranje gekleurd, maar het wordt wel weer door diverse reisorganisaties aangeboden. Update 17 februari 2022: het reisadvies is geel geworden!

Wereldstad Istanbul

En tot slot… Istanbul! Als er één reden is om naar Turkije te gaan is het het mooie Istanboel wel! Een superinteressante, oosterse maar ook mondaine stad. Vanaf je vakantieadres aan de kust zou ik er niet naartoe gaan, dat is vrij ver, maar plan een keer een weekendje Istanbul.

Met name van november tot en met maart kun je vaak heel voordelig op stedentrip naar Istanbul. Zelf ging ik er ook in de winter naartoe. Een stedentrip Istanbul kun je o.a. boeken bij Corendon (specialist in met name Turkije vakanties) of kijk eens bij de Vakantiediscounter.

Op vakantie naar Turkije

Ik hoop dat ik je overtuigd heb toch eens op vakantie naar Turkije te gaan, net als vele anderen gelukkig weer doen. Massatoeristen, maar óók mensen die net iets meer willen zien dan alleen hun all inclusive resort. Inmiddels weet je dat er meer te zien is dan je hotel en het strand alleen.

Een vakantie naar Turkije boek je o.a. bij Prijsvrij, TUI, de Vakantiediscounter en Corendon. En het zijn echt niet alleen maar grote glijbanenparken. Corendon heeft de zogenaamde charme hotels en ook bij de Vakantiediscounter vind je kleinschalige hotels in Turkije.

Hier vind je charme hotels en kleinschalige hotels in Turkije!

Naar Turkije gaan: ja of nee

Laat je niet leiden door critici die vinden dat je er niet naartoe moet gaan. Er zijn altijd redenen om te bedenken waarom je ergens níet naartoe zou gaan. Hopelijk heb ik je inmiddels kunnen overtuigen dat er genoeg redenen zijn om een keer naar Turkije te gaan. Doe dus wat je zelf wil. Het is jouw vakantie.

Visum Turkije

Goed nieuws: vanaf 2 maart 2020 heb je geen visum voor Turkije meer nodig! Het visum voor Nederlanders die op vakantie naar Turkije willen wordt dus afgeschaft. Met een Nederlands paspoort dat nog 6 maanden geldig is kun je gewoon zonder van te voren aangeschaft visum het land in. Mooi zo!

Inentingen Turkije

Check ook je inentingen even. Of vraag eerst even na bij je verzekeraar waar je een consult en prik al dan niet vergoed krijgt. Kijk ook welke prikken je kinderen (als je die hebt) al via het vaccinatieprogramma hebben gekregen.

Een reis naar Turkije boeken

Een vakantie naar Turkije kun je via verschillende reisorganisaties boeken. Vaak geldt er zelfs al een vroegboekkorting.

Wil je op vakantie naar Turkije? Kijk hier naar de mogelijkheden:

met Corendon naar Turkije (met vooral veel grote superpopulaire resorts met goede reviews)
met Sunweb naar Turkije
met TUI naar Turkije (bijvoorbeeld een kindvriendelijke all inclusive vakantie Turkije)

Ook kun je kijken naar het aanbod van De Vakantiediscounter. Dit is vooral ook handig als je een korte vakantie naar Turkije zoekt of een vakantie Turkije met een afwijkende reisduur, bijvoorbeeld 4 dagen, 5 dagen, 6 dagen of 7 dagen Turkije, maar ook juist 10, 11 of 12 dagen Turkije).

Er zijn zowel goedkope vakanties naar Turkije mogelijk als zeer luxe all inclusive vakanties. Je verwacht het misschien niet, maar kleinschaliger accommodaties vind je trouwens ook via de Vakantiediscounter.

Vakantie Turkije los boeken: vliegticket, accommodatie en autohuur

Een losse vlucht en losse hotels of appartementen boeken kan natuurlijk ook. Luchthavens waar je vanuit Nederland (en België) op kunt vliegen in Turkije zijn Istanbul (alleen als je naar Istanbul zelf gaat zou ik dat doen), Izmir, Dalaman, Bodrum en Antalya.

Accommodatie in Turkije kun je boeken via Booking.com. Een auto huren kan ook, voor een dagje tussendoor, of voor een paar dagen of meteen vanaf de luchthaven, bijvoorbeeld via TUI Cars of Sunnycars.

Ga je op vakantie naar Turkije? Dan wens ik je alvast veel plezier!

Dit blog bevat affiliate links.

Vrouwen rond de wereld – fotoblog

9 reacties

Jaarlijks wordt tijdens Internationale Vrouwendag op 8 maart de strijdbaarheid en het solidariteitsgevoel van vrouwen wereldwijd gevierd. Vrouwen van overal ter wereld komen op deze International Women’s Day op voor hun rechten; ze strijden tegen onderdrukking, uitbuiting en seksisme.

Foto’s van vrouwen overal ter wereld

Speciaal voor deze gelegenheid heb ik mijn oude foto’s verzameld van vrouwen wereldwijd. Allerlei soorten vrouwen, uit verschillende landen, van verschillende rassen, klassen en leeftijden, traditioneel en modern, in zware beroepen en in hun vrije tijd. Allemaal hebben ze in elk geval één ding gemeen: ze zijn vrouw.

Vrouwen uit Azië, Afrika, Zuid-Amerika en Europa

Bekijk hier de collectie prachtige portretten van krachtige vrouwen rond de wereld. Ik maakte alle foto’s zelf, op verschillende plekken ter wereld; in Afrika, Azië en Zuid-Amerika, maar ook gewoon in Europa. Het zijn oude en nieuwe foto’s door elkaar, hierdoor zijn ze niet allemaal even scherp.

Niet eerder vertoonde foto’s

Een inkijkje in het leven van vrouwen in steden en langs rivieren, van de binnenlanden tot de bergen, de Andes tot de Atlas. Je ziet voornamelijk niet eerder vertoonde foto’s van vrouwen in Nepal, Sri Lanka, Myanmar, Senegal en nog veel meer bijzonder mooie landen.

Verkoopsters van fruit en zoetigheden in de Irrawaddy rivier in Myanmar

Gesluierde vrouw in traditionele kledij in Marrakech in Marokko

Jonge Spaanse vrouwen klaar voor een avondje uit in Valencia

Vrouwen aan het werk op de rijstvelden in Nepal

Vrouwen met vis langs de kust bij Dakar (Senegal)

Vrouwen in het binnenland van Marokko

Marokkaanse vrouw in Ouarzazate

Vrouw met kind in de draagdoek in het binnenland van Marokko

Vrouwen met hun kind op de markt in Marrakech

Vrouw met thanaka op haar gezicht aan het werk op het land in Myanmar

Oude vrouw in klein bergdorpje in de Andes in Venezuela

Cubaanse vrouw met sigaar in Havana

Vrouwen doen de was in de rivier in het binnenland van Marokko

Zwaar werk voor vrouwen in de bergen in Nepal

Vrouw in traditionele longyi in Myanmar draagt fruit op haar hoofd tijdens processie

Twee Spaanse meiden tijdens een festival in een dorpje in Catalonië

Oudere dame wandelt langs het strand in het Turkse plaatsje Akyaka

Syrische vluchtelinge met haar dochtertje in Istanboel

Jonge meid in het centrum van Marrakech

Vrouw in Panamees kostuum op het Embassy Festival in Den Haag

Birmees meisje in Bagó draagt grote mand op haar hoofd

Thaise versierkunst met meloen

Vrouw van Lu Maw, de neef van Par Par Ley, die met nog een broer de Moustache Brothers in Mandalay vormde, een komisch trio dat in het ‘geheim’ optrad en zich afzette tegen de militaristische regering.

Mexicaanse vrouw treedt op voor toeristen bij Chitzen Itza; ze lijkt niet blij…

Een vrouw en haar gezin nemen een bad in een rivier in Sri Lanka.

Vrouwen en kinderen op het strand in Sri Lanka

Meisje/vrouw schenkt Middenamerikaans drankje in op Embassy Festival

Nonnen wandelen langs een kerststal van zandsculpturen op het strand van Las Canteras in Las Palmas de Gran Canaria

Oude vrouw in Marokko tilt zware last

Moeder met kinderen in het binnenland van Senegal

Vrouw beheert Thais eetstalletje op straat in Bangkok

Het naaien van de typisch Thaise driehoekige kussens

Vrouw met dochter op de arm in Nepal

Vrouw met kinderen in Kathmandu

Vrouw met fruit op de markt bij Inle Lake n Myanmar

Trommelaarsters tijdens feestdag in het Catalaanse Palafrugell

Trotse kaasverkoopster op de markt in Catalonië

Moeder en kind in Dakar in Senegal

Toeristes in beroemde Spaanse badplaats

Vrouwelijke vakantiegangers in korte broek in Lloret de Mar

Senegaleze vrouw met baby bij vissersboot

Senegaleze vrouw met baby op haar rug bij vissersboot

Marokkaanse vrouwen kletsen gezellig bij

Welkomstceremonie in Nepal

Vrouw met haar gezin in een plaatsje op de Griekse Peloponnesos

Vrouwen en monnik op een busstation in Sri Lanka

Bruid danst een speciale dans op haar bruiloft in het fijne plaatsje Akyaka

Cubaanse vrouw doet een soort dans op een plein in het oude centrum van Havana

Vrouwen in Marrakech tijdens mijn eerste bezoek aan de stad in 2004

Maleisische vrouw met haar kinderen op het strand van Cherating

Twee Westeuropese toeristes luisteren naar een vriendin tijdens een avondje uit in Spanje.

Groepje Marokkaanse vrouwen op krukjes in het centrum van Marrakech

Tunesische vrouw bakt brood in een berberdorpje in het binnenland van Tunesië

Pasgetrouwd echtpaar uit Azië gaat op de foto tijdens hun huwelijksreis op Santorini

Westerse vrouw geniet op Santorini samen met haar man van een drankje en het uitzicht.

Brigitte Bardot op de cover van het boek Cote d’Azur dat in Nice overal in de boekwinkels ligt.

Beeld van drie blote vrouwen in het park Albert I in het Franse Nice.

Thema Internationale Vrouwendag

Ieder jaar heeft Internationale Vrouwendag een thema. In 2016 is dat Sisterhood, oftewel zusterschap. Als vrouwen elkaar steunen staan ze sterker. Het motto is: bekritiseer elkaar niet, misgun elkaar niets, maar zorg dat je er voor elkaar bent. Accepteer elkaar, ondanks verschillen in huiskleur, cultuur of achtergrond.

We are all sisters!

Dit ben ik zelf, samen met een vrouw uit Myanmar, op de top van Mount Popa, tijdens mijn backpackreis in 2002 door Myanmar.

Haha, en dit ben ik ook! Meer dan 20 jaar geleden! In 1995 in Syrië, in de Omayyaden moskee in Damascus. Een vriendin en studiegenoot van Mediterrane Studies maakte de foto.

Dat alle vrouwen overal ter wereld gelukkig zijn…

In plaats van onderdrukt te worden en zwaar fysiek werk te moeten doen zou het mooi zijn als vrouwen waar dan ook ter wereld zichzelf kunnen zijn, zich kunnen ontwikkelen, zich geen zorgen over de toekomst van hun kinderen te hoeven maken of in armoede te moeten leven en bovenal: dat ze gelukkig zijn!

Jaaroverzicht 2015: 10x weg in 1 jaar

29 reacties

Maar liefst 16x stapte ik dit jaar in het vliegtuig! Tussen januari en augustus was ik elke maand een keer op reis. Zowel privé als zakelijk ontdekte ik tientallen bestemmingen. Ik vloog 3x naar Italië, 3x naar Spanje, een keer naar Griekenland en een keer naar Turkije. Ik was in Frankrijk en op de luchthavens van Venetië, Turijn, Pisa, Barcelona, Gerona, Valencia, Alicante-Elche, Santorini en Dalaman. Ik ontdekte steden, streken en stranden. Een mooie verzameling zuidelijke bestemmingen die perfect bij de focus van mijn blog passen.

Ik werd uitgenodigd voor hele gave persreizen: ik mocht naar een festival in de woestijn in Tunesië, naar Marsa Alam in Egypte, een dagje op en neer naar Nador in Marokko, op culinaire reis naar Kreta en kreeg zelfs uitnodigingen voor Gambia en een reis naar Costa Rica & Nicaragua!

Met de kinderen hoopte ik naar Elba te kunnen, in opdracht voor een reisorganisatie, net als naar een camping op Sicilië, waar ik zo op had gehoopt! Dat lukte helaas allemaal niet, maar ik mag niet klagen. Ik deed genoeg leuks dit jaar! Ik mocht in hele mooie hotels overnachten, in de heerlijkste restaurants eten en ik ontmoette veel gelijkgestemde andere leuke reisbloggers uit binnen- en buitenland. Het was een mooi mediterraan reisjaar.

Bekijk hier mijn jaaroverzicht. De highlights per maand:

Januari – in de meest romantische stad

Het jaar begon goed met een bezoek aan Venetië, een stad die al jaren op mijn lijstje stond. Ik had ergens nog de stille hoop daar eens romantisch naartoe te gaan, maar als dat er even niet in zit, moet je er zelf maar wat van maken. Ik had gelezen dat Venetië juist in de winter ook heel mooi moest zijn en dat wilde ik dus graag met eigen ogen zien. Nou, dat was het absoluut. Venetië is zo anders dan andere steden, daar moet je echt een keer geweest zijn. Heel leuk is het eiland Burano, vlakbij Venetië. Ook dit oude hotel, hotel Mori d’Oriente, kan ik aanraden. Het ligt rustig, maar op loopafstand van alles, èn aan een kanaaltje.

UPDATE: inmiddels staat er een zéér uitgebreide post over Venetië online. Ook leuk om alleen de foto’s te bekijken!

Uiteraard was ik op de Vakantiebeurs, waar ik niet alleen veel nuttige contacten opdeed maar ook veel lol had met andere reisbloggers. Ook postte ik in januari mijn allereerste foto op instagram. Ik deel daar niet elk wissewasje maar alleen mooie foto’s en kijk daar bij anderen ook graag naar.

In Parkcafé Groen in Hoofddorp nam ik samen met collegabloggers Esther en Margje afscheid van VrouwOnline, de site waar ik 8 jaar lang 3x per week voor geschreven had en die er helaas mee ophield. Het goede nieuws was dat ik inmiddels al gevraagd was voor Flair. Ik blog daar niet zo zeer over reizen maar over het dagelijks leven. Veel mensen die me volgen vinden dat juist mijn leukste blogs. Wil je meer weten over borsten, beha’s, blote benen, bikinilijven boven de 40, seksende bovenburen, eenzame mensen, mannen, Tinder, grappige kinderdingen of wil je een inkijkje in mijn leven als alleenstaande moeder, lees daar dan een andere keer verder. Nu eerst even hier verder lezen hoor, want er komt nog meer moois!

Februari – keihard de berg af

Begin februari vloog ik naar Turijn en ging door naar de Franse Alpen met de bedoeling het leuke Serre Chevalier op de kaart te zetten. Want kent wintersportend Nederland dit skigebied eigenlijk wel? Nee? Dan wordt dat tijd. Na jaren stond ik weer op ski’s. Ik hou vooral van warme bestemmingen, maar wat was het heerlijk om weer keihard de berg af te gaan. Ik mocht in dit gave hotel verblijven en schreef deze blogpost om mensen te inspireren in maart of april nog op wintersport te gaan.

Voor Expedia.nl schreef ik over hoe het is om voor zonsopkomst met de pistenbully de berg op te gaan, over de VideoZone, over culinair eten en barbecueën op de piste, over de hoogstgelegen stad van Frankrijk en over badderen tussen besneeuwde bergtoppen. (Helaas is hier iets mis met de foto’s, mijn foto’s waren wel scherp!)

En dan was hét heuglijke moment natuurlijk ook nog ineens daar: eindelijk ging Follow my footprints live! Al in 2014 schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel, en deed onder die naam natuurlijk ook andere freelance opdrachten, maar nu was, na 12 jaar bloggen, eindelijk mijn eigen nieuwe, verse reissite online. Wie had gedacht dat ik in juli al bijna 4.000 unieke bezoekers had!

Maart – een tot de verbeelding sprekende bestemming

Over de reis die ik in maart maakte had ik getwijfeld. Samen met een groepje internationale bloggers was ik uitgenodigd voor een bloggersweekend op een resort in Italië. De vlucht en het vervoer ernaartoe moest ik zelf betalen, maar wat bén ik blij dat ik gegaan ben! Zo’n vlucht naar Pisa kost soms echt niks (ik vloog super goedkoop met Ryan Air) en uiteindelijk belandden twee van de blogs die ik naar aanleiding van die 5 dagen maakte in mijn top 10 best gelezen blogs.

De 5 dorpen van de Cinque Terre waren stuk voor stuk pareltjes (ja, ik weet het, het klinkt cliché) en dit wilde ik dan ook laten zien. Het werd mijn bestgelezen blog tot nu toe. Wil je in Vernazza overnachten? B&B Camere di Nicolina liggen sprookjesachtig.

Ook ging ik tijdens het bloggerweekend nog even naar het plaatsje Portovenere, ook aan de Italiaanse Rivièra. Blogs over wandelen en met de trein in de Cinque Terre staan nog steeds op de planning. Pisa was trouwens ook veel leuker dan ik dacht.

Verder was ik deze maand bij de lancering van Maris Life, een nieuw label van Corendon, in hotel Droog in Amsterdam. Met Marislife kun je samen met andere eenoudergezinnen op vakantie naar een aantal zuidelijke landen. Ook was ik op het bloggersevent Beyond Borders, een event van Verkeersbureaus.info in samenwerking met Endemol. Het European City Breaks Press Event moest ik helaas missen. Ik had graag contacten gelegd of plannen gesmeed voor een bezoek aan Bilbao, Lille, Thessaloniki en meer mooie steden.

April – de mooie Costa Brava herontdekken

Ook in april was er weer vanalles op reis- en bloggebied, maar in het kader van ‘je mist meer dan je meemaakt’ kon ik niet overal zijn: van de Salón Internacional de Turismo de Cataluña tot een bloggerweekend aan zee. Het kon even niet. Wel ging ik eind april naar het grote internationale bloggerevent TBEX. Ik verbleef in dit mooie hotel, nam deel aan de conferentie en mocht met twee tours mee. Een dagtour naar het mooie Palafrugell en een 4-daagse tour genaamd Where the Mountains meet het coast, in de Baix Empordà.

We lunchten in Romanya de la Selva, wandelden in de Gavarres, het hoogste deel van Vall d’Aro, bezochten hotels in de buurt van Playa d’Aro, Santa Cristina d’Aro en S’Agaro, bewonderden de kunsten van de castellers bij het schitterende hotel Salles Mas Tapiolas en de bijbehorende Suites Natura en aten de meest goddelijke lunches en diners.

We bewandelden het prachtige kustpad ten zuiden van Sant Feliux de Guixols, genoten van live Al Andaluz muziek en showcooking in een klooster, het uitzichtpunt Sant Elmo, een granja (boerderij) waar jam gemaakt werd; we bezochten de oude bodega Mas Molla, en ook de moderne Clos d’Agon. Ook het kustpad van Platja s’Agaro naar Sa Conga was een mooie wandeling.

Op social media postte ik me een ongeluk, voor Hip & Hot schreef ik erover in de blog De mooiste plekken die je nog niet kende aan de Costa Brava en hier op Follow my footprints schreef ik o.a. over Lloret. Is dat echt zo erg? Het vervolg en meer blogs over de Costa Brava (o.a. over wandelen langs de kust in Catalonië, de beste restaurants, bijzondere hotels, etc.) plaats ik in het voorjaar als er weer meer mensen die kant op gaan.

Mei – van boomhut tot Valencia

In mei hadden de kinderen twee weken vrij. Ik boekte een boomhut. Ook al heb ik best vaak pech met het weer, deze keer hadden we geluk. Wat een leuke dagen waren het, en wat een gave boomhut. Eenvoudig, maar zo leuk!

Later in mei nam ik samen met vele andere bloggers en online influencers deel aan het Storymakers Symposium in hotel Arena in Amsterdam. Eind mei vertrok ik op uitnodiging van Visit Valencia 3 dagen op individule persreis naar Valencia. Het was vooral de bedoeling te laten zien wat Valencia allemaal te bieden heeft aan gezinnen. Voor Hip & Hot schreef ik Valencia – een leuke citytrip met kinderen. Voor mijn eigen blog schreef ik 30 dingen om te doen in Valencia met kinderen, een blog die maar liefst 215x gedeeld is op Facebook!

Maar daarnaast verzamelde ik veel materiaal voor extra publicaties. Ik schreef Mooie streetart in barrio del Carmen, Een lekker lunchplekje in Valencia en wil nog posten over leuke wijken, lekkere adressen, uitgaan, markten en meer.

Juni – een chique persreis

In juni stond er nóg een persreis op het programma: ik mocht naar Benidorm. ‘Benidorm le chic’ was het thema, de chiquere, luxere kant van het welbekende Benidorm. Met Zo kende je Benidorm nog niet liet ik een heel andere kant van Benidorm zien. Het werd mijn op 1 na best gelezen blog van heel 2015 en de blog was goed voor een nominatie voor een blogprijs (waarover verderop meer). Zelf ben ik best trots op de foto’s die erin staan!

Eén van de hotels waar we mochten verblijven was het schitterende Asia Gardens. Hier werd ik zo blij van! Ik waande me terug in Azië, wat ik vaak zo mis. Ook voor Hip & Hot schreef ik erover: Even bijtanken zonder kinderen.

Juli – droombestemming in beeld

In Nederland kan het in de zomer gelukkig ook heerlijk zijn. En wat is er dan fijner dan lekker buiten eten in de tuin of zo dichtbij het strand te wonen dat je er altijd even naartoe kunt fietsen om te picknicken met de kinderen of om lekker te genieten met een wijntje bij een strandtent en de zon in de zee te zien zakken.

Maar ik bezocht ook een echte droombestemming. In Griekenland. Al heel erg lang stond het Griekse eiland Santorini op mijn lijstje van bestemmingen die ik nog wilde bezoeken. Doordat ik een reischeque won kon ik met een flinke korting weg. Samen met een lieve vriendin verbleef ik op een droomplekje van Eliza was here.

Met een huurauto ontdekten we het hele eiland en kwamen een paar coole spots tegen.

Eind van de maand werd ik door Agnes en Marcel van Baltus Communicatons uitgenodigd voor een etentje met Derya Ozyuvali, de Foodiebackpacker. Leuk was dat. En lekker!

Augustus – last minute weg naar de zon

Augustus begon heel vervelend, maar gelukkig gebeurden er ook leuke dingen: ik boekte een last minute vakantie naar Turkije met de kinderen, naar deze mooie Turkse kust. Een hele korte van slechts 5 dagen, en met nog een busreis erbij van 2 uur was het best een lange reis met ze, maar ik heb er absoluut geen spijt van. Dit was de eerste ochtend; ze zagen het zwembad, de speeltuin en de zee.

Ook ging ik een dagje met ze naar de Efteling.

En gewoon lekker veel naar buiten.

En ook kletste ik nog bij op het strand, met reisblogger Henriette van Travel around with me.

September – familytravelbloggers en foodfestivals

In september sloot ik me aan bij een groep family travel bloggers: verschillende reisbloggers met kinderen. Ik vind dit zó’n schattige foto van mijn kinderen…

Ook waren er veel festivals zoals het Embassy Festival en verschillende Foodtruckfestivals.

En op uitnodiging van een ex van lang geleden at ik in een nieuwe hotspot in Amsterdam: the Duchess. Het eten was echt uitmuntend!

Oktober – een culinaire topmaand

In oktober was het ineens nog heel mooi weer. Genieten aan het Nederlandse strand dus!

Op culinair gebied was deze maand al helemaal genieten! Eerst was ik op een wijnproeverij, met daarbij de heerlijkste Spaanse delicatessen.

In verband met de promotie van het merk Marqués de la Concordia had ik een luxe culinair persdiner in het toprestaurant Ciel Bleu in het Okura in Amsterdam.

Ook was ik bij de opening van een Portugees pop-up restaurant in de Amalia Concept Store in Den Haag. En in het kader van Wereld Tapasdag was ik op een heerlijke culinaire tapasavond in de Kookfabriek.

Aan het eind van de maand vond de Travel Pressentation plaats. Uit onderzoek van NBTC Nipo blijkt dat Nederlanders steeds verder weg gaan op vakantie. Mooi voor mijn blog is bovendien dat het aandeel vakanties naar de Middellandse zee ook gegroeid is. In 2014 werden meer dan 5,5 miljoen vakanties naar de Middellandse Zee geboekt! Ik ben benieuwd naar de cijfers over 2015 en hopelijk zet deze trend ook door in 2016.

November – genomineerd voor de blogprijs Spanje

In november waren er ook weer veel interessante evenementen en workshops: een masterclass Macedonische wijn, een workshop Midden-Amerika, een ‘reizen met kinderen’-dag, een internationaal congres over family holidays, een borrel van Travelmassive, het Italië Event, een persworkshop in Amsterdam, het Food filmfestival, een blogworkshop en een wijnweekend.

Het lukte niet om overal bij te zijn. Sowieso is het niet te doen om overal bij te zijn, maar ik ineens stond ik er ook nog eens een paar weken achterelkaar alleen voor. Privé rommelde het weer eens flink. Gesprekken met politie, jeugdzorg, advocaat en dokter slurpten veel van mijn tijd en energie op.

Toch was er ook positief nieuws: ik was genomineerd voor de Persprijs en Blogprijs Spanje. Samen met 10 andere finalisten mocht ik naar een etentje van het Spaans Verkeersbureau in de Haagse Toren. Ik won niet, maar het was een gezellige avond waarop ik weer wat andere leuke bloggers en journalisten ontmoet heb.

Ook had ik een Luncheon Event ter promotie van en kennismaking met Abu Dhabi en Etihad, in The Dylan in Amsterdam. Mijn interesse was gewekt in elk geval.

Met de kinderen ging ik deze maand naar het kinderboekenmuseum, de binnenspeeltuin en een dagje naar Blijdorp in Rotterdam. Leuk voor hen en zo had ik toch ook weer een beetje het reisgevoel.

December – going local

En toen was het ineens al december! Een presentatie over het Griekse Chalkidiki moest ik helaas missen, net als de Leiden Inspiratiedag, maar wel ging ik mee op een Food & Ambacht perstour in eigen stad. Ik logeerde in Scheveningen, at in Cottontree Mer (het voormalige chique Seinpost), stond al vroeg op de visafslag en lunchte bij hotspot Mama Kelly. De rest van de maand schreef ik vooral over Den Haag.

Hoewel ik normaalgesproken in principe twee keer per maand een paar dagen op pad kan, reisde ik de laatste maanden niet; de grootste ‘straf’ die een reisblogger kan overkomen. Als je zo die laatste maanden bekijkt zou je bijna denken dat ik foodblogger ben geworden, ha ha. Ik ben nog steeds vooral travelblogger, maar good food is natuurlijk ook heerlijk!

Tot slot

Mocht je dit allemaal gelezen hebben en denken dat ik een heel geweldig leven leid, dat ik betaald word om lekker een beetje rond te reizen, dan heb je het mis. Was het maar zo’n feest! Het lijkt misschien niet zo, maar -hoe leuk ook- het is keihard werken. Ik maak heel veel uren met schrijven, foto’s uitzoeken, acquisitie, netwerken en vooral ook social media, dat is er een belangrijk onderdeel van. Veel meer uren dan je denkt!

Behalve voor Followmyfootprints schreef ik dit jaar ook blogs voor Verkeersbureaus.info, de Vakantiediscounter, Expedia en Hip & Hot. Naast de artikelen die ik eerder al genoemd heb, publiceerde ik o.a. over Lissabon, Dubrovnik, de Canarische Eilanden, Serre Chevalier, Cuba en de Azoren. Hoe meer volgers, hoe meer mogelijkheden, dus zorg dat je me volgt op jouw favoriete kanalen. De buttons staan rechts bovenaan de blog. En deel wat je leuk vindt met je eigen volgers.

Ook privé maakte ik een jaaroverzicht. Nieuwsgierig? Je leest het op Flair at home.

Plannen

Nu ik deze laatste week van het jaar de kans had weg te gaan heb ik honderden deals bekeken, van Noord-Cyprus tot Andalusië en van San Sebastián tot Porto en Tel Aviv. Ik droomde van Zanzibar, Bali, Dubai, Jordanië, India, de Kaapverdische eilanden en vooral van terug naar ‘mijn’ Thailand. Maar zowel privé als prijstechnisch moest ik even een pas op de plaats doen. Heel jammer, maar het komt wel weer.

Concrete plannen heb ik voor 2016 nog niet, maar ideeën, wensen en mogelijkheden zat. Ondertussen heb ik nog genoeg moois om over te posten. Ik heb nog lang niet alles laten zien. Wie weet wat volgend jaar weer brengt. Er komt altijd weer wat. Ik kan niet wachten!

UPDATE: En inmiddels weet ik wel wat het jaar mij bracht. Je leest het in het jaaroverzicht van 2016.

Deze blog bevat een paar affiliate links. Alle foto’s zijn zoals altijd door mij gemaakt.

Wat zijn jouw reisplannen of wensen voor komend jaar?

Wereld Toilet Dag: toiletten wereldwijd

12 reacties

Het is Wereld Toilet Dag! En dus vandaag een blog over toiletten op reis. Toiletten in het buitenland zien er namelijk vaak toch net even anders uit. Een blog over toiletten wereldwijd en toiletervaringen n sanitaire voorzieningen tijdens mijn vele reizen.

Toiletten op reis

Gekke toiletten, een penetrante geur, vieze bromvliegen op de bril, vervelende muggen bij je billen en poepsporen aan de rand van de pot. Wc-papier dat niet in het toilet mag maar in een plastic afvalbakje ernaast moet, je behoefte zelf door moeten spoelen met een bakje water, of op je slippers in plassen plas staan. Je hebt er vast wel eens iets van meegemaakt, zeker als je veel reist.

Buitenlandse toiletten

Net als iedere andere reiziger of vakantieganger heb ik wel de nodige buitenlandse toiletherinneringen. Op een onbewoond eiland in Venezuela ’s nachts je hangmat niet uit willen omdat je het dan achter een palmboom of bosje moet doen. Ook al was het een onbewoond eiland, je gaat gekgenoeg toch ergens achter zitten.

Toiletervaringen

Op het achterdek van een boot met je billen bloot moeten. Zuchten bij het zoveelste ranzige hurktoilet ‘en route’, of dat er überhaupt nergens een fatsoenlijk toilet te vinden is.

Tip: koop hier een plastuit, plaskoker of plaszak voor onderweg op reis of voor extra hygiëne op buitenlandse toiletten.

Geen toilet in de bus

Eén van de meest vervelende dingen waar je op reis mee te maken kan hebben vind ik: bussen zonder toilet. Dat je écht heel nodig moet tijdens lange busreizen in Thailand, bijvoorbeeld tijdens deze busreis vanaf een dorpje aan de Mekong terug naar Bangkok, een rit die meer dan 10 uur duurde.

Busreis van meer dan 20 uur

Ook tijdens een busreis van meer dan 20(!) uur in Myanmar, om een groot deel van het binnenland en een bergachtig gebied in Myanmar te doorkruisen, hield ik het soms bijna niet meer!

Urineren op straat

En dat er dan eindelijk gestopt werd om te plassen en dat je dat dan ‘op straat’ moest doen. De mannen deden het naast de bus, in de berm, de vrouwen áchter de bus. En allemaal tegelijk hè? Dat vonden ze daar heel gewoon. Niks privacy! De Birmaanse vrouwen droegen van die handige lange wijde wikkelrokken, maar ik natuurlijk weer net niet.

Niks privacy!

Naar de wc tijdens backpackreizen

Vaak ook was ik tijdens mijn backpackreizen blij nog net een bus gevonden te hebben, maar die vertrok dan natuurlijk net bijna (of het leek zo, want meestal duurt het dan toch nog wel even), maar dat je dan niet meer naar de wc durfde te gaan uit angst straks de bus te missen. Soms is er wel een toilet aan boord maar vaak is het zo dat je er òf niet op mag, òf dat hij verstopt of tè smerig is.

Plas ophouden

Of deze: 2 dagen steeds je plas op moeten houden op de slowboat van de Thaise grens naar Luang Prabang in Laos, omdat die niet stopte tussendoor, alleen in Pakbeng, voor de overnachting. Wel zat ik daar een keer op een toilet (of eigenlijk stond, want het was geen toilet zoals wij gewend zijn) met werkelijk heel gaaf uitzicht op de omringende natuur. Kom daar in Nederland maar eens om. 😉

Ongesteld in de woestijn

Ook zoiets: ongesteld zijn in de woestijn. En dat je je dan afvraagt waar je in godsnaam je tampon moet laten. Ja, dat is lástig hoor. Hoewel je dat zelfs in een mooie of luxe hotelkamer dichter bij huis kunt hebben. Ik vind het toch zo bizar dat in badkamers vaak alleen open afvalbakjes staan! Zelfs zonder zakje erin!

Ranzig toch?

Plastic zakjes mee op reis

Plastic zakjes neem ik dus standaard mee. Mijn advies aan hoteleigenaren: een plastic zakje (niet zo’n papieren ding en zeker niet doorzichtig!) klaarleggen voor dit soort vrouwendingen. En doe er een deksel op! En voor die andere momenten waarop het nodig kan zijn kun je een plastuit, plaskoker of plaszak voor op reis kopen.

Toiletten op reis

Maar goed, dat zijn allemaal luxe problemen. En niet in elk land is het zo abominabel gesteld met de toiletten. Eenmaal terug thuis ben je het vaak snel vergeten. Zelfs als je aan de dunne bent geweest komt het als je weer een normaal eetpatroon, veilig drinkwater, een andere temperatuur en een eigen badkamer hebt wel weer goed. Je laat de foto’s zien en vertelt er een grappig verhaal bij.

Toiletfoto’s

Hieronder zie je een aantal toiletfoto’s die ik wereldwijd maakte:

Dwalend door de kleine steegjes van Damascus in Syrië, op zoek naar een toilet. Ik kwam uit in een ruimte met meerdere toiletten. Een beschrijving van de geur zal ik je besparen. Dit was de schoonste…

Toiletten midden in de natuur bij de Horton Plains bij Nuwara Eliya in Sri Lanka. Even verderop staat een bord met de tekst: ‘Walk to the end of the world’.

Overnachten in tenten in de Sahara. Dat klinkt avontuurlijk. Maar stiekem hadden we in een apart gedeelte van het tentenkamp gewoon toiletten. En douches!

De mooiste toiletten die ik op reis ooit tegenkwam. Qua kleur althans. Ook in Marokko. Niet gefotoshopt of niks hoor, dit is de echte foto!

Ook in Turkije kwam ik afgelopen augustus onverwachts in een mooie toiletruimte terecht, gewoon tijdens een plasstop onderweg richting de luchthaven van Dalaman.

Ook gratis toiletten zijn fijn. Op plekken waar je dat niet direct verwacht, zoals op het strand van Lloret de Mar.

Een paar jaar eerder werd ik (ook weer in Turkije) blij verrast. Extreem schone toiletten, en ook nog speciaal voor kinderen. Schattig toch?

Wat een luxe ook dat op bijvoorbeeld Rotterdam airport niet alleen toiletten zijn, maar dat ze ook nog aantrekkelijk zijn gemaakt voor kleine kinderen én dat je er zelfs een magnetron aantreft! Handig als je met een baby of dreumes reist.

In mijn NBBS-tijd ging eens op studiereis met Buro Scandinavia (dat nu Scanbrit heet). Dit grappige toilet in Zweden moest natuurlijk op de foto:

Deze foto maakte ik in 2012 in het vliegtuig van Almería terug naar Amsterdam. Ik moest er om lachen:

En deze in Venetië.

Tot slot de kopfoto nog even… Zag ik dat nou goed? Ja, het stond er echt, op de deur van de wc van de boot die over de Irrawaddy in Myanmar voer: Foreigners only’.

Wereld Toilet Dag

Vreemd. Maar het kan nog vreemder. Stel je nou eens voor dat je helemaal geen toilet hebt. Niet éven niet, maar voor altijd! Daar staat de wereld vandaag, 19 november, bij stil. Het is namelijk Wereld Toilet Dag. Wist je dat wereldwijd 2,5 miljard(!) mensen geen normale sanitaire voorzieningen hebben? Ja, denk daar maar eens over na als je straks lekker op je frisgeurende toiletje zit.

Zou jij je een leven zonder normaal toilet kunnen voorstellen?

Diarree

Jaarlijks overlijden 800.000 jonge kinderen aan diarree. Dat zijn meer dan 2.000 kinderen per dag! Je leest er meer over op de site van Wereld Toilet Dag.

World Toilet Day

World Toilet Day is door de UN in het leven geroepen voor meer bewustwording. En natuurlijk voor hulp. Ieder jaar op 19 november zal er op deze dag aandacht gevraagd worden voor betere sanitaire voorzieningen in derdewereldlanden. Want zo gewoon als een ‘schoon’ toilet voor ons is, zo ongebruikelijk is het helaas voor 2,5 miljard mensen op aarde.

Ik schrok er wel van. Vorig jaar las ik al op de site van de UN hierover:

‘1 billion people defecate in the open’

Als je geen toilet hebt…

Op reis heb je het misschien wel eens meegemaakt. Dat je iemand gewoon op straat zijn behoefte zag doen, of dat je zelf een plekje moest zoeken omdat er geen toilet voor handen was. Maar wat als je er dagelijks mee te maken hebt, een toilet niet vanzelfsprekend is en je het gewoon maar ergens in een hoekje moet doen, waar het na verloop van tijd stinkt als de hel?

Wat als je dat dag in dag uit, jaar in jaar uit, zo moet ‘oplossen’, je kinderen ziek worden, diarree krijgen en sterven?

Latrine

Wat kan er ècht aan gedaan worden? Een relatief goedkope en effectieve oplossing is het bouwen van meer latrines, lees ik. Een latrine is een afgedekt gat in de grond met een diepe put eronder. Mensen kunnen daar hun behoefte in doen. Als de put vol is wordt er een boom geplant die groeit op een op en top bemest stuk grond. Dat is in elk geval al iets.

Toilet ellende

Als je hieraan denkt vergeet je al snel je eigen ’toilet-ellende’ op reis. Toch? Maar vooruit, ik ben er desondanks wel nieuwsgierig naar. In 2014 postte ik een verkorte versie van deze blog op VrouwOnline (een site die inmiddels niet meer bestaat). Nu wil ik het weer weten:

Wat was jouw ergste, grappigste of meest bijzondere buitenlandse toiletervaring op reis?

Op een piratenschip langs de Turkse kust

5 reacties

Wil je een boottocht maken in Turkije? Een tocht met een piratenschip langs de Turkse kust is leuk voor zowel kinderen als voor volwassenen. Heerlijk een dag op het water, vanuit Marmaris langs Içmeler en verder over de Egeïsche Zee de mooie Lycische kust langs. Het was het hoogtepunt van de vakantie!

Hieronder vertel ik je meer over de leuke trip. Wil je echt een vaarvakantie in Turkije boeken, bekijk dan de Blue Cruises.

Een mooie boottour in Turkije!

‘We gaan wel ook nog wel ergens naartoe hoor,’ had ik van te voren al gezegd, want hoe heerlijk de accommodatie ook lag, aan zee, in een mooie groene, heuvelachtige omgeving, ik kon niet wáchten om verder op ontdekking te gaan. Een week bij het zwembad liggen is immers niet mijn idee van vakantie. Ik wilde uiteraard wel iets meer van de mooie Zuid-Egeïsche kust zien.

Een leuke excursie doen?

Natuurlijk, als je kinderen achteraf vraagt wat ze het leukst van de vakantie vonden dan noemen ze doorgaans een zwembad, glijbaan, speeltuin of de vriendjes met wie ze speelden, en meestal niet ‘dat ene dorpje waar we Turkse thee gingen drinken’ of ‘die mooie route door het binnenland’, maar tóch wilde ik het proberen, want uiteindelijk vinden ze het vaak hartstikke leuk als je iets met ze onderneemt.

Een piratenschip!

En ja hoor, toen ik de folder van de Barbossa boottrip liet zien, een machtig piratenschip waar die van Playmobil direct bij in het niet viel, en ik zelf dacht: ‘O jé, als dat maar niet zo’n mega toeristische tour is, riepen ze allebei meteen: ‘Jaaaaa, dat wil ik!’

Boottocht boeken met korting

Toen bleek dat de één nog korting kreeg en de ander omdat hij pas 5 was nog gratis mee mocht, was de keuze snel gemaakt: dit gingen we doen, ook al was het nou niet direct het soort tripje dat ik in gedachten had gehad. Twee enthousiaste kinderen zijn ook wat waard. En ik wilde dat het een superleuke vakantie voor ze zou worden.

Boottrip met de Barbossa

De Barbossa was niet het enige piratenschip in de haven. Er lagen er meerdere. Maar deze, wat meer naar achteren gelegen, torende boven alles uit. Je ziet hem al liggen als je met een bus of dolmus over de Atatürk Cadesi aan komt rijden. En dan die grote piratenkop van Barbossa op de voorkant en een doodshoofd op de flank. Ha ha, verschrikkelijk eigenlijk, maar voor de kinderen hartstikke leuk.

Lekker op het dek

Aan boord vonden we de perfecte plek, hoog op het dek, heerlijk in de zomerzon, op een paar witte banken met kussens. Van daaruit konden we alles mooi overzien. De kinderen kregen een piratendoekje om hun hoofd en keken vol bewondering naar het grote schip, de trossen touwen en de opgehesen zeilen.

Langs de kust van Marmaris

We voeren langs het drukke deel van Marmaris, langs de hotels die aan de zijstraatjes van de lange toeristische straat de Cumhuriyet liggen. Jeetje, die lagen wel erg dicht op elkaar, en de strandbedjes al helemaal! Toch zaten veel mensen die bij ons in het vliegtuig zaten juist daar. Er zijn vakantiegangers die daarvoor kíezen. Die vinden het juist gezellig. Nou ja, voordeel is wel, als je speciaal voor het uitgaansleven naar Marmaris gaat loop je vanaf je hotel zo de drukte en gezelligheid in.

Langs de mooie Yacizi hotels

Langzaamaan gingen we meer de natuur in en zag je hotels die wat meer verscholen lagen tussen het groen: de rustiger gelegen Grand Yacizi hotels, mooie resorts als Club Turban, ons eigen hotel ook, en het trendy Nirvana beach café. We zagen nog één keer een glijbaan in de Middellandse Zee uitkomen –‘Mama, mama, mama, kijk, kijk, kijk!’– en toen werd het rustiger.

Van Marmaris naar Icmeler en Turunc

Het schip zette koers in zuidwestelijke richting. Voorbij Içmeler was er meer natuurpracht, rust en minder bebouwing. In de buurt van Turunç was de omgeving mooi heuvelachtig, groen, en met verlaten strandjes met kiezels en helder water, en af toe een zeilbootje.

Mooie baaien in Turkije

We voeren langs Amos en Kumlubük en legden aan in de baai van Baklabükü. Volgens de site hebben we ook Paradise Island (Cennet Adasi), Aquarium Bay (Akvaryum Koyu) en de Bosporus grot (Phosphurus cave) gezien, maar wat nou precies wat was ontgaat je dan wel eens.

Boottocht met zwemstops

Onderweg waren er twee stops om te zwemmen. Bij een strandje voorbij Içmeler waar de kinderen konden schatzoeken, en een tweede stop, voor de lunch, in de buurt van het dorpje Kizilkum. Ik trok de kinderen allebei een zwemvest aan en zwom met ze naar de kust. Dat was best even spannend, maar het ging hartstikke goed; gelukkig ben ik zelf ex-wedstrijdzwemster, dat scheelt. Aan land hadden de eerste kinderen inmiddels de schatkist al gevonden en later, weer op de boot, werd de kist geopend: er zaten gouden munten in!

Schuimparty op piratenboot

Het was trouwens geen tour puur voor kinderen hoor. Er waren ook gewoon stellen en groepjes vrienden mee. Op de terugweg kon er gedanst worden en was er –o, wat erg, dacht ik eerst- een schuimparty. Ik weet dat het al sinds mijn jeugd in discotheken in het buitenland veel gedaan wordt, maar ik had het zelf nog nooit meegemaakt. Bo en Jippe ook niet, maar wat vónden ze het leuk; dat zie je aan de foto’s wel!

‘Wat vonden jullie nou het állerleukst van de vakantie?’

Ze hoeven er geen moment over na te denken. De schuimparty op de piratenboot was het allerleukst van de hele vakantie. Uhum, oké. Nou ja, hartstikke leuk toch. Blije kinderen, wie wil dat nou niet. Nooit gedacht dat ik zoiets zou doen, maar ik vond het zelf ook echt een leuke dag. De ideale combinatie van pret voor de kinderen en iets moois zien voor mij.

Schat…

En de gouden munt die ze allebei uit de schatkist kregen koesteren ze nog steeds alsof het een echte munt is. En ik? Ik koester de herinnering aan een superleuke dag met mijn schatten. Daar heb je ze hoor, mijn lieve…

‘Pirates of the Mediterranean’

Wil jij ook een dagtocht maken met een piratenboot maar heb je nog vragen? Stel je vraag gerust. Hieronder beantwoord ik alvast een paar vragen die je misschien hebt en geef ik wat praktische informatie:

Vragen Boottocht Turkije:

Wat kost het?

Voor volwassenen 35 euro, voor kinderen 17,50 en kinderen t/m 6 jaar gratis.

Hoe lang duurt het?

De boot vertrekt rond half 10 en is om 4 uur weer terug. Vraag het altijd even na! Van te voren dacht ik dat het misschien wat lang zou zijn, maar met het mooie uitzicht, de zwemstops en het eten tussendoor merk je dat helemaal niet. Mijn kinderen werden het niet zat.

Krijg je een lunch op de boot?

Ja, dat zit bij de prijs inbegrepen. In het overdekte gedeelte, waar airco is, wordt de lunch verzorgd. Je kunt het binnen, aan tafels opeten, maar je mag ook boven op het dek gaan zitten.

Wat voor eten is er op de boot?

Het eten is in buffetvorm. Het is vrij eenvoudig, maar verder prima. Er is zowel kip als vis. Veel sla en groenten ook, en rijst, patat en brood. Zie de foto’s.

En drankjes?

Lokale dranken zijn gratis. Denk aan koffie, thee, cola, ranja, andere frisdranken, water, bier en wijn en volgens mij ook wat sterke drank. Je kunt het steeds halen aan de bar. Water kun je zelf tappen.

Kun je verder nog iets kopen?

Er is een klein winkeltje met wat speelgoed. Daarnaast kun je er eventueel iets van koekjes, chips, snoep of een ijsje kopen.

Worden er foto’s gemaakt?

Ja, er is een fotograaf en en zo’n figuur met een papegaai die je op je hand kunt zetten. Foto’s worden daarna in lijstjes gedaan en je kunt op de terugweg kijken wat je eventueel wil kopen. Ik vind dit altijd nogal duur, dus ik heb het niet gedaan, maar het kan leuk zijn als herinnering.

Kan ik in euro’s betalen?

Ik geloof van wel, maar neem gewoon lira mee, dan zit je altijd goed.

Hoe groot is het schip?

Groot! 46 meter (ook al lijkt het dat niet) ben 5 verdiepingen.

Heb je een vaste plaats?

Nee, je kunt als je de boot op komt zelf kiezen. Je kunt binnen zitten, of boven, buiten, op het eerste dek één hoog of op het tweede dek, twee hoog op heerlijke banken. Gelukkig ging dit vrij soepel, het was niet dringen of rennen geblazen of zo.

Zijn er toiletten aan boord van het piratenschip?

Uiteraard. Ze zijn beneden, het zijn er een paar en ze zijn redelijk schoon. Er is dus niet slechts één klein minitoiletje zoals je op andere boottrips wel eens hebt.

Kunnen kinderen niet makkelijk van de boot afvallen?

Nee, alleen achterin is een open stuk, maar dat is tijdens het varen afgezet. Uiteraard laat je heel jonge kinderen niet in hun eentje rondlopen, maar blijf je altijd op ze letten.

Zijn er faciliteiten voor baby’s?

Ook met een baby kun je deze reis doen. Je loopt via een loopbrug aan boord vanuit de haven en vindt genoeg schaduw op de boot in de lager gelegen vertrekken. Alleen bij de zwemstops kun je dan niet aan land, maar dat doet sowieso lang niet iedereen. Of er een verschoonruimte is weet ik uit mijn hoofd niet meer, maar daar is altijd een plekje voor. Magnetron weet ik ook even niet meer, maar vraag het anders even via de site (onderaan). Een kinderwagen kan volgens mij gewoon mee; een buggy in elk geval.

Zijn er zwemvesten?

Ja, ook kindermaten, hoewel die voor mijn 5-jarige nog wel wat groot viel. Op de boot zelf is het niet nodig, maar als er gelegenheid is tot zwemmen is het misschien handig.

Kun je ook snorkelen?

Als je een snorkelset bij je had was dat zeker mogelijk. Ik weet niet zeker of die nou aanwezig waren of niet.

Hoe ga je het water in?

Achterop de boot zit een trap, drie naast elkaar eigenlijk. Springen kan ook, en er is een glijbaan die bij de tweede stop even open gezet werd. Voor kleine kinderen is die echter niet geschikt; hij is niet alleen heel steil, hij komt ook nog eens aan de andere kant van de boot in het water uit. Zeker als je in je eentje bent met kinderen is dat niet handig. Leuk voor grote kinderen, pubers en volwassenen, als je er van houdt.

Moet ik nog iets meenemen?

Handdoeken, zowel voor na het zwemmen als om op te zitten als het zweterig weer is. Zwemspullen kun je het beste meteen aan doen. Waterschoenen zijn ook geen overbodige luxe; als je het strandje op wil is dat net wat fijner, aangezien de stenen best pijn aan je voeten doen. En zonnebrandcrème natuurlijk. Mocht je in voorseizoen of naseizoen gaan neem dan een lekker vest mee.

Word je snel zeeziek op de piratenboot?

Nee, helemaal niet! Ik was daar zelf eerlijk gezegd een beetje bang voor, maar de boot is superstabiel. Je merkt amper dat je op zee zit. De kinderen hadden ook nergens last van.

Is het geschikt voor kinderen? Is er begeleiding voor kinderen bij? Wat wordt er voor kinderen georganiseerd en is het niet saai voor ze?

Voor kinderen worden er tussendoor wat leuke spelletjes georganiseerd. Het gaat allemaal in het Engels, maar meestal snappen ze het snel genoeg. Ik bleef erbij en legde af en toe wat uit. Verder kregen de kinderen zodra ze het schip opkomen een piratenhoofddoekje en konden ze geschminkt worden. Saai is het zeker niet; uiteraard kun je altijd een boekje of iets te spelen meenemen.

Wat voor mensen gaan er nog meer mee?

Heel divers. Toen ik ging waren er een paar gezinnen met kinderen, maar ook veel groepjes vrienden. Er zaten veel Turken, Libanezen, Russen, Belgen en een paar Nederlanders op het schip. De mensen op de boot spreken in elk geval Engels.

Op welke dagen gaat de boot?

In onze informatie stond dat het alleen op donderdag kon, maar in werkelijkheid kon het veel vaker; in elk geval elke maandag, woensdag en vrijdag. Op de site van Barbossa zie ik zelfs dagelijks, niet alleen in het hoogseizoen, maar ook in de maanden april, mei , juni, september en oktober. In de winter (november t/m maart) gaat de boot niet.

Zit er een transfer naar de haven bij?

Als je de tour vanuit een hotel boekt, via een reisorganisatie, zit dat er meestal bij, zowel heen als terug. Makkelijker kan niet. Vraag dat dus even goed en zorg dat je op tijd klaar staat. Mocht het er niet bij zitten: de dolmussen (busjes) gaan in Turkije ook heel frequent. Die zijn ook prima, ook dat heb ik, ook in het verleden, vaak met ze gedaan.

Vanuit welke plaatsen kan ik dit doen?

Er zullen uiteraard ook elders rond de Middellandse Zee piratenboottochten georganiseerd worden, maar wil je specifiek deze, ga dan naar Marmaris of Içmeler. Marmaris wordt veel aangeboden, dus dat moet geen probleem zijn. Vanuit Marmaris kun je natuurlijk verder de prachtige Lycische kust ontdekken.

Welke plaatsen liggen nog meer in de buurt?

Aanraders in de buurt waar ik ook vaker geweest ben zijn het mooie Dalyan, het meer van Koycekiz en het plaatsje Akyaka. Ook kun je naar het district Datca gaan waar het gelijknamige plaatsje Datca ligt en andere minder bekende plaatsjes als Bozburun en Selimiye, of naar de Golf van Hisarönü. Deze plaatsen zijn heel anders qua sfeer dan sommige supertoeristische badplaatsen zoals je die elders aan de Turkse kust tegenkomt. Lees ook zeker dit.

Welke aanvlieghaven?

Je vliegt aan op Dalaman airport, wat wel nog een uurtje of anderhalf a 2 rijden is naar respectievelijk Marmaris en Icmeler. Ga je naar Dalyan dan is de transfer maar een half uur.

Welke piratenboot?

Vanuit de haven van Marmaris worden verschillende piratenboottochten aangeboden, ook op kleinere piratenboten. Ik weet niet hoe die zijn, maar de Barbossa is de grootste en bekendste en zag er echt stukken leuker uit dan de andere piratenboot die we ook zagen liggen en die we op andere dagen ook een paar keer langs zagen varen. Terwijl ik eerst bij die al dacht: ‘Hé, wat leuk!’ De Barbossa herken je aan die grote kop voorop.

Other pirate boat

Zijn er ook andere boottochten?

In deze omgeving worden heel veel bootreizen en trips georganiseerd. Je kunt o.a. meevaren op een traditionele houten boot, een gulet, of zeilen met een zeilboot of catamaran. Voor een halve dag, een dag of een hele vakantie.

Kun je ook met de boot naar Griekenland?

Hemelsbreed zit je maar zo’n 25 kilometer van het Griekse eiland Rhodos vandaan. Ook daar worden dagtrips naar georganiseerd, maar dan betaal je al snel een kleine 50 euro als je het als excursie boekt, en dat is overigens niet met en piratenboot. Zo’n dagtocht is ook leuk (wij hebben het vanuit Kusadasi wel eens gedaan, naar Samos), maar in de provincie Muglia, in Turkije zelf dus, is ook nog zoveel moois te zien! Foto’s van hoe mooi het onderweg was zie je in de blog De mooiste kust van Turkije.

Het is toch niet zo’n discoboot hè?

Op de terugweg wordt er weliswaar muziek gedraaid, en zo’n schuimparty, tja, daar kun je wat van vinden, maar het is allemaal nog redelijk bescheiden. De Barbossa heeft ook aparte discotours, in de avond. Mocht je hier terechtgekomen zijn en daar juist naar op zoek zijn, bekijk dan de site onderaan.

Worden je spullen niet nat?

Nee, alleen als je tijdens de schuimparty op de terugweg beneden zit kun je je spullen beter even veilig wegleggen (in een plastic tas of zo), maar verder wordt er niks nat.

Kom ik ook echte piraten tegen?

Ja, wat dacht jij dan. Johnny Depp zelfs. 😉

Wil je meer informatie?

Ga naar BarbossaMarmaris.com.

De boottocht heb ik gewoon zelf ondernomen, dus ik verdien er niks aan als jij het ook boekt.

De mooiste kust van Turkije: de Lycische kust

8 reacties

Als er één land is met prachtige stranden en een mooi achterland dan is het Turkije wel. Je moet alleen net even iets verder kijken dan je toeristische neus lang is. Behalve de bekende Turkse Rivièra en de Noord-Egeïsche kust is ook de net iets minder bekende Lycische kust namelijk schitterend.

Boek hier je vakantie naar de Lycische kust!

Lycische kust

De Lycische kust -ook wel de Zuid-Egeïsche kust of de Turkooizen kust genaamd- ligt in de provincie Muglia. Persoonlijk vind ik het de mooiste kust van Turkije. Ik ben er al vaak geweest, altijd net weer even op een andere plek. In augustus boekte ik een lastminute en was ik er weer even terug, samen met de kinderen.

Turkije is veel mooier dan je denkt!

Mensen die Turkije niet kennen hebben vaak geen idee hoe mooi het kan zijn. Integendeel, die denken vaak dat Turkije alleen maar megatoeristische plaatsen heeft en dat alles volgebouwd staat met grote resorts, opeengepakte all inclusive hotels en resorts met glijbanenparken. Dat is niet zo. Dat is er óók, maar niet overal. Wie iets verder kijkt ziet een heel ander stukje Turkije, aan de Lycische kust bijvoorbeeld.

Lees ook: Waarom je op vakantie naar Turkije moet gaan.

Mooie natuur en prachtige plaatsjes aan de Turkse kust

De natuur is schitterend en er zijn zoveel mooie plaatsjes aan de Lycische kust! Het nog redelijk authentieke Akyaka bijvoorbeeld, of het idyllisch aan een rivier en bij een natuurpark gelegen Dalyan.

Ook het meer van Köycegiz is een aanrader, of Fethiye en de Blue Lagoon bij Olüdeniz! Allemaal prachtige plekken waar ik geweest ben toen de kinderen nog baby, peuter en kleuter waren (en toen ik zwanger was!) en waar ik nog mooie foto’s van heb die ik graag ook nog eens met je deel.

Marmaris en omgeving

In augustus zat ik met de kinderen tussen de toeristenplaatsen Marmaris en Içmeler. Marmaris is inderdaad wel toeristisch, maar het ligt mooi en je hóeft niet middenin de toeristendrukte van Marmaris zelf te zitten. Ik verbleef er net een paar kilometer buiten. En dan nog, als je wilt ben je zo weg van de massa.

Mooi hotel tussen Marmaris en Içmeler

Blue Cruise Turkije

Je kunt een Blue Cruise boeken en er een echte vaarvakantie van maken. Corendon biedt vanuit Marmaris deze mooie Blue Cruises aan, langs de kust van Turkije of in combinatie met de Griekse eilanden.

Varen langs de kust van Turkije

Zelf ging ik vanuit Marmaris gewoon een dagje met de kinderen met een boot op pad, richting Turunç en nog iets verder. De kust vormt een grote landtong waardoor je het gevoel van noord, oost, zuid of west een beetje kwijt bent. Het is dan ook een beetje lastig uit te leggen waar je dan precies vaart, maar heel grofweg gezegd gaat het om het stuk kust een flink stuk ten zuidoosten van Bodrum en ten noordwesten van Fethiye en Olüdeniz.

Bekijk de foto’s. Zo krijg je alvast een beeld van dit mooie stukje Zuid-Egeïsche kust.

Langs de kust bij Içmeler

De omgeving van Marmaris en Içmeler

Lekker varen op de Egeïsche zee

Afgelegen strandje waar even gezwommen kon worden

Zee, wat ben je mooi blauw!

En wat een mooie strandjes!

De mooie Lycische kust

Provincie Muglia in Turkije

Eigenlijk is bijna de hele kust van de provincie Muglia mooi. Ook naar Kas (spreek uit Kasj), dat ik vooral nog ken uit mijn tijd dat ik reisadviseur bij NBBS-reizen was, wil ik nog graag. En naar nog een paar andere verafgelegen plaatsen met kleinschalige accommodaties van hout die ik al googelend een keer ontdekte aan weer een ander stukje bergachtige kust wil ik ook nog, maar waar dat was ga ik nog niet verklappen, omdat ik het eerst zelf eens verkennen wil.

Meer badplaatsen in Turkije

Behalve aan de Lycische kust ben ik ook in Bodrum, Bitez, Gümüslük, Kusadasi, Side en (must see!) Efese geweest. In die laatste drie plaatsen met de kinderen (met hun vader er nog bij), in de eerste drie op studiereis. In de toeristische badplaatsen Antalya en Alanya aan de Turkse Riviera ben ik nog niet geweest; het meest hou ik van de wat kleinere onbekendere, authentieke en vooral mooi gelegen plaatsjes.

De haven van Marmaris

All inclusive en toch nog veel zien

Hoe dan ook, waar je ook zit, je kunt altijd nog makkelijk zelf op ontdekking uit gaan. Een all inclusive hotel betekent niet per definitie dat je niets avontuurlijks meer doet of niet ook zelf eens een bus ergens naartoe neemt of een paar dagen een auto huurt. Het kan allemaal.

Als ik mocht kiezen waar ik in Turkije nog naartoe zo willen zou ik eerst voor Pamukkale en Cappadocië gaan, twee plekken die al heel lang op mijn lijstje staan. Vooral Cappadocië, dat lijkt me zó mooi!

Een vakantie boeken naar de Lycische kust

Wil je ook op vakantie naar de Lycische kust of naar een andere mooie kust in Turkije? Boeken kan o.a. bij Corendon, Eliza was here en de Vakantiediscounter. Corendon heeft bijvoorbeeld Ideal Panorama in Marmaris. Zelf zat ik daar niet maar wil jij een hotel met alles erop en eraan voor kinderen, dan zal dit hotel je niet teleurstellen. Het heeft vorig jaar de Hotel of the Year Award gewonnen en mensen die ik op de boot ontmoette waren er erg enthousiast over.

Bekijk ook de vakanties van TUI naar de Lycische kust.

All inclusive Turkije

Wil je toch graag een all inclusive vakantie boeken? Hier vind je mooie all inclusive vakanties van Corendon. Bekijk bijvoorbeeld deze luxe resorts in Turkije met goede reviews. Heerlijke hotels aan zee met alles erop en eraan. Ultiem genieten, aan de Lycische kust of een ander mooi stukje Turkse kust.

Voor blogs over de mooie plekjes waar ik zelf tijdens mijn reizen naar Turkije verbleef moeten jullie nog even geduld hebben.

In Turkije vind je prachtige hotels aan zee

Meer lezen

Ben je met kinderen op vakantie in Marmaris en Içmeler? Ga dan zeker met deze boottocht mee. Een ontspannen dag voor ouders en super leuk voor kinderen!
Ben je alleenstaande/gescheiden ouder en wil je ook naar Marmaris op vakantie, maar dan liever in een groep met andere ouders en kinderen? Lees dan deze blogpost.
De vlucht, misschien zie je er tegenop. Ik ging als ouder alleen vliegen met kinderen.
Meer over het mooie sfeervolle Dalyan lees je in de blog 7 mooie plekken voor je volgende vakantie.
Lees ook Waarom je op vakantie naar Turkije moet gaan!
Meer zonvakanties: Naar de zon in oktober op maximaal 6 uur vliegen.

Oog in oog met Syrische vluchtelingen

7 reacties

Fietsen in Istanbul! Is dat niet eng? Nee hoor, het was leuk en heel goed te doen. Ik kan een fietstour in Istanbul dan ook zeker aanraden! Wel kreeg de tour een onverwachte wending. Schokkend, maar tegelijkertijd interessant: we kwamen onverwacht Syrische vluchtelingen tegen. Het werd daardoor een bepaald niet alledaagse tour in Istanbul, maar onvergetelijk.

Hoe kwam het zo dat ik Syrische vluchtelingen tegenkwam in Turkije?

Fietstour in Istanbul

Samen met Joris, die de fietstour in Istanbul begeleidde, had ik een boza gedronken. We stapten weer op de fiets, richting ons volgende doel: de Suleyman moskee. Om een andere groep toeristen te ontwijken namen we een zijstraat, schuin omhoog.

We zetten onze voeten op de pedalen en klommen. Onze wielen reden traag voort over de keien. We fietsten een bocht om en ineens waren ze daar: vluchtelingen. Uit Syrië.

We fietsten een bocht om en ineens waren ze daar: vluchtelingen.

Mensen op de vlucht

Bouwvallen en verlaten huizen werden bewoond door mensen op de vlucht. Huizen in puin, zonder ramen. Doeken waren als gordijn opgehangen of op de grond neergelegd om op te zitten. Was hing her en der aan touwen. Met stukken bij elkaar gesprokkeld hout maakte een man een vuurtje.

Kinderen liepen met verwilderde haren en in lompen door het straatje; in vervuilde broekjes en in de vreemdste kleurencombinaties. Hun blik schichtig, hun voetjes bloot, veel te koud voor de tijd van het jaar. Het was november 2014. In november is het in Istanbul dan ook gewoon koud!

Syrische vluchtelingen

We stapten van onze fiets en wandelden voorzichtig door het straatje. Mannen droegen baby’s, vrouwen kwamen uit donkere huizen vandaan. We liepen het straatje naar beneden. Daar stonden meer mensen, kinderen vooral. Ze vormden een rijtje. Ineens stonden we oog in oog met Syrische vluchtelingen.

Kinderen uit Syrië

De meeste kinderen lachten, zoals kinderen in de ellendigste situaties soms toch gewoon lachen. Ze kwamen naar ons toe, voorzichtig, maar nieuwsgierig, maakten een peace-teken of staken hun duim omhoog. Een enkeling stak ietwat uitdagend zijn tong uit.

‘Syrische vluchtelingen krijgen een gezicht’ kopten de media gisteren.

Voor mij hadden ze dat al. Niet door nieuwsberichten op het journaal of sociale media, niet door de foto’s die de afgelopen dagen verspreid werden, maar door de foto’s die ik zo onverwachts dus zelf van ze maakte. Ik zag ze met eigen ogen. Ik vond dat al best heftig. Die blote voetjes op die koude straatstenen vooral, die zijn me het meest bijgebleven.

Vluchtelingen in Istanbul

De vluchtelingen die ik in Istanbul zag waren er slechts tientallen. Dat is iets anders dan duizenden opeengepakt en totaal ondervoed. Het kan veel schrijnender. Dus ja, ze hadden het –vergeleken bij wat je nu op tv ziet- nog relatief ‘goed’, voor zo ver je van goed kunt spreken, want dat is het natuurlijk niet.

Niemand wil zo leven.

Syrië

De zeer betrokken Joris van de tour informeerde bij de vluchtelingen waar ze vandaan kwamen, hoe lang ze hier al waren. Drie maanden bleken ze op deze plek te ‘wonen’. Uit Syrië kwamen ze. Zeggen dat ik daar ook ooit geweest was en dat ik Damascus erg indrukwekkend vond had geen zin, dus ik hield mijn mond.

Hulporganisatie Syrische vluchtelingen

Een vrachtwagenpickup kwam aanrijden. Er zou zo eten uitgedeeld worden door een hulporganisatie. Keurig bleven ze in de rij staan. Wat een schatjes. Ik moest aan mijn eigen schatten denken, van dezelfde leeftijd. Je kunt je niet voorstellen dat zij zo zouden staan.

Geen enkel kind zou hier moeten staan, met honger, en op de vlucht, niet wetende hoe de toekomst eruitziet.

Wat hebben ze doorstaan?

Oké, wat ik zag haalt het nog lang niet bij de dramatische beelden die je in juni van massa’s vluchtelingen rond de grens zag, evenmin bij de schrijnende beelden van bootvluchtelingen. Maar toch. Hoe ver hebben deze mensen gereisd, wat hebben zij doorstaan, onderweg, en de afgelopen jaren? Hoe gaat het nu met ze?

Wat zal er van deze kinderen terechtkomen?

Hulp bieden aan vluchtelingen

Joris beloofde terug te komen. Hij kende mensen die misschien iets meer konden doen, of die op zijn minst met kleding of wat dan ook konden helpen. Op mijn beurt wilde ik ook iets doen. Nog niet eens zo zeer voor deze mensen misschien, zei hij, maar wellicht voor de vluchtelingen aan de Turks-Syrische grens, want daar was het in de winter allemaal nog veel erger.

Hoe kun je helpen?

Ik was weer terug in Nederland en dacht er nog vaak aan, heel vaak, maar zoals dat dan gaat, het leven ging gewoon door, met eigen zorgen en verplichtingen. Hoe kon ik helpen? Ik had kleertjes op kunnen sturen, via hulporganisaties. Dat kan natuurlijk nog steeds. Sterker nog, dat lijkt me heel belangrijk, want straks komt er weer barre winter aan.

Wat kon ik verder doen?

Een vluchteling in huis nemen? Ook dat was gisteren ineens een hot issue. Maar nee, ik heb geen kamer over. Sterker nog, de kinderen slapen samen op een heel klein kamertje. Daar staat een stapelbed in en een klerenkast, maar echt spelen kunnen ze er niet, daar is het te klein voor. En mijn kamer dan? Die kan ik ook niet opdelen of zo. Het is een ‘doorloopkamer’ in de uitbouw; alleen in mijn eigen bed is nog plaats. Maar dat gaat wel heel ver. Of ik zou op de bank moeten gaan liggen. Nee, dan zijn er vast mensen met meer ruimte, in hun huis en hopelijk ook in hun hart. Maar dan nog…

Mensen wíllen niet vluchten

Het probleem moet natuurlijk al vele stappen ervoor aangepakt worden. Niet alleen hier, en ook niet alleen daar waar ze de Middellandse zee op gaan. De echte oplossing ligt natuurlijk bij de bron. Bij de problemen waar ze vandaan komen. Daar moet het opgelost worden, uiteraard, want de meeste mensen wíllen helemaal niet vluchten. Die willen rust en normaal leven.

Maar dat willen strijders niet! Strijders willen helemaal geen oplossing, op welk vlak in de maatschappij je het ook bekijkt! Die leggen de schuld bij anderen neer en zijn niet te stoppen, dat is het enge. En worden ze wel gestopt, dan wordt het soms nog erger. Een kat in het nauw maakt rare sprongen!

Hoe zit het precies met de oorlog in Syrië?

Wie voert nou eigenlijk oorlog? Hoe moeten we de burgeroorlog in Syrië zien? Wie vecht tegen wie? Wie zijn de rebellen? Welke groeperingen zijn er? Hoe zit het met dat regime van Assad? Welke rol speelt IS? En Irak? En Turkije? Hoe zit het nu met de Koerden? Wat is de rol van Erdogan? Hoe zal het gaan in de aanloop naar en vooral na de nieuw aangekondigde verkiezingen? Waar gaat het nou eigenlijk allemaal om? Kun jij het uitleggen? Ik niet.

Nieuwe stroom vluchtelingen

En toch moet er iets gebeuren, nu, als direct gevolg van de stroom vluchtelingen die maar blijft komen. Als je de beelden van het treinstation in Boedapest ziet of leest over duizend nieuwe vluchtelingen per dag op Lesbos, dan denk je echt: hoe moet het verder? Maar hoe lossen we het migrantenprobleem op? Hoe maken we het leven van de vele vluchtelingen weer leefbaar? Waar moeten al die honderdduizenden vluchtelingen naartoe? Nog deze week komen Europese ministers van Buitenlandse Zaken in Luxemburg bijeen.

De migrantencrisis moet opgelost worden, maar hoe?

Veel mensen in Nederland en Europa zijn vanmorgen misschien net als ik wakker geworden met op hun netvlies het beeld van dat verdronken jongetje dat aangespoeld was bij Bodrum. Velen kunnen en willen het beeld niet meer zien. Begrijpelijk. Ik ook niet. Het is té heftig. Daarom deelde ik op twitter een cartoon, die over hetzelfde gaat, maar op een andere manier binnenkomt.

Het is zo dubbel

Mensen in het veilige Europa begonnen vandaag weer gewoon aan hun dag. Ook ik wilde dat doen. Ik moest (voor een ander medium) nog over twee vrolijke bestemmingen schrijven. Dat is natuurlijk veel leuker. Maar alles wat ik plaats lijkt even zo dubbel. Ik schaam me bijna. Hoe ‘durf’ ik te schrijven over een half etmaal onderweg zijn met mijn kinderen naar Turkije, gewoon voor de lol, terwijl een reis naar Turkije voor anderen een manier van overleven is? Voor duizenden Syrische kinderen betekent de combinatie Turkije-boot-Middellandse Zee een dramatische vlucht uit een onzekere werkelijkheid.

Voor mijn kinderen was de combinatie Turkije-boot-Middellandse Zee het hoogtepunt van hun vakantie.

Zwemvest

Ineens voel ik me schuldig over het posten van een vrolijke foto op Facebook; een foto van mijn dochter in een zwemvest, vorige week, aan de Turkse kust. Het voelt ineens zo cru. Zij lachend met haar zwemvestje aan, waarmee ze net in de Middellandse zee heeft gedobberd.

Even daarvoor watertrappelde ik met twéé kinderen met zwemvestjes aan. Ja, die blijven drijven, en dan nog is het lastig. Zelfs voor mij, als ex-wedstrijdzwemmer. We zwommen naar de kust, met heel veel mensen om ons heen. Ik was blij toen we over de keien aan land kropen.

We hadden het gehaald!

Ik heb veel meegemaakt, maar geen oorlogsdaden; ik ben geen vluchteling, mijn boot is niet gekapseisd, mijn buik heb ik ’s ochtends heerlijk volgegeten. Ik kon gewoon weer terug naar de boot zwemmen, terug naar mijn ‘veilige’ leven. Het water was nog heerlijk warm.

Hoe moet het in de winter?

Maar hoe moet het straks, als in de winter nog veel meer migranten en vluchtelingen onder barre omstandigheden de overtocht wagen, of dat nou Syrische of Afghaanse vluchtelingen in Griekse en Turkse wateren zijn of Libische en Tunesische die de oversteek naar Sicilië proberen te maken?

Als toerist niet meer naar Noord-Afrika of naar een land als Turkije gaan is in elk geval geen oplossing voor de problemen in het Midden-Oosten. Ik blijf dus vrolijk over mooie bestemmingen posten, in en rond de Middellandse Zee en daar omheen. Daar is dit blog voor bedoeld. Follow my footprints is een site waarmee ik je op ideeën wil brengen voor leuke vakanties en mooie plekken waar je zelf naar toe kunt gaan; of –ook al ben je niet van plan te gaan- je toch verrast of betoverd wordt door de foto’s en je het misschien weer met anderen deelt. Ik heb nog heel veel vrolijks in petto!

Maar soms (zoals ik nu gedaan heb) zal ik ook eens andere dingen benoemen, of dat nou gaat om armoede, oorlog, slavernij, geheimen over het verleden van een land of een vliegtuigramp als de ramp met de MH17. Soms moet je die andere kant laten zien.

Soms moet je iets noemen omdat je het simpelweg niet ónbenoemd kunt laten.

De Middellandse Zee

Het voelt op dit moment vreemd om op deze blog vol passie over de Middellandse Zee te schrijven als diezelfde Middellandse Zee tegelijkertijd zo anders in het nieuws is, maar ik zal het blijven doen. Voor mij is de Middellandse Zee mijn werk, de plek waar veel van mijn vakanties en persreizen naartoe gaan, en het was ook het focusgebied van mijn studie, Mediterrane Studies.

Voor de vele vluchtelingen en migranten is de Middellandse Zee vooral hun hoop, hun angst en helaas ook vaak hun einde.

Tot slot nog even…

Van het fietsen in Istanbul heb ik zeker geen spijt. Dat is echt een aanrader! In korte tijd kom je langs veel interessante plekken! Echt, doe het!

Ik was afgelopen november maar 48 uur in deze mooie en indrukwekkende metropool. Lees hier wat je verder nog kunt doen tijdens een paar dagen of een weekend in Istanbul.

*) Boza is een drankje dat 7000 jaar geleden al gedronken werd, niet alleen in Turkije, maar in andere delen van het Midden-Oosten. Er zit 1% alcohol in. Ik proefde het tijdens de fietstour in Istanbul.

Op vakantie als alleenstaande ouder

78 reacties

Onlangs ging ik mijn eentje met de kinderen naar Turkije. Gewoon met zijn drietjes. Ook al ben ik inmiddels al weer bijna 4 jaar alleenstaande moeder (of single mama, het is maar hoe je het noemen wil), ik heb nog nooit een georganiseerde single parent reis geboekt, ik ga altijd gewoon zelf.

Update: in 2019 deed ik het wel. Lees: Voor het eerst op alleenstaande ouder vakantie.

Vakanties voor alleenstaande ouders met kinderen zullen vast heel leuk zijn, maar om nou ‘s avonds als de kinderen in bed liggen met z’n allen over je ex te gaan praten, daar heb ik dus geen zin in. Ik richt me liever op iets anders, op de mooie omgeving, op wat dan ook. Ik wil alle ellende juist even vergeten! En ik vind het leuk om met de kinderen lekker ons eigen plan te trekken.

Alleenstaande oudervakanties vind ik vaak ook nog eens erg duur (als je echt naar de zon of verder weg wil tenminste). Zelfs als je gaat kamperen in Zuid-Europa (en het nog niet ziet zitten daar helemaal met de bus naartoe te gaan) ben je meer geld kwijt dan wanneer je gewoon zelf een vakantie boekt –ja, zelfs een all inclusive. Naar een mooiere plek! Ik heb niet veel te besteden, maar het lukt me elke keer wel!

Vaak ook vind ik bij dat soort reizen de accommodatie niet zo mooi. Van sommige word ik echt doodongelukkig als ik het al zíe. Maar dat geldt eigenlijk nog meer voor de doorsnee reisaanbieders; op de sites van prijsvechters en gewone reisorganisaties staat heel veel verschrikkelijks. En toch boek ik er vaak, omdat ik goed zoek en dan tóch iets leuks vind. Er zijn uitzonderingen!

Maar goed, terugkomend op de single parent reizen. Natuurlijk, je krijgt er in dat geval, bijvoorbeeld als je via Maris Life boekt, ook wat voor terug: leuke activiteiten voor de kinderen, de zekerheid dat je gelijkgestemden ontmoet en niet alleen tussen de gewone gezinnen zitten waar je nooit echt bij zult horen. Maar dan nog, mijn ding is het niet helemaal. Ik wil het best eens uitproberen hoor, maar voor nu ben ik heel gelukkig in mijn eentje.

Dus ging ik gewoon weer met zijn drietjes. Naar de zon, want daar hou ik dan wel weer heel erg van. Ik wil 100% zeker warm weer hebben, anders blijf ik liever thuis en spaar ik liever door. En ik kan ook niet met de auto ergens naartoe, want die heb ik niet. ‘Dan huur je er toch een,’ zeggen mensen dan vaak, maar haha, daar zullen ze bij de verhuurorganisatie dan weer niet zo blij mee zijn. 😉

Hoe dan ook, na lang zoeken en prijzen vergelijken (als je met maar één volwassene bent betaal je namelijk bijna altijd voor één van de kinderen de volle mep) boekte ik een lastminute. Mocht je denken dat reisbloggers of reisjournalisten altijd gratis op vakantie kunnen, haha, nee dus. Wij boeken ook wel eens gewoon een reis zoals de meeste mensen. Last Minutes doorspitten dus, net als ieder ander.

Een vakantie van 6 dagen werd het maar, met slechts 4 volle dagen daar en flink wat reistijd, maar dat had ik er wel voor over. Het is altijd even aanpoten en hopen dat alles goed gaat, maar dat zou vast wel loslopen. Het onderweg zijn op zich vind ik sowieso altijd leuk, en dat probeer ik mijn kinderen ook mee te geven. Gelukkig genieten zij ook van het vliegen. (En ja, hoe graag ik zelf ook altijd bij het raampje zit, als ik met hen reis mogen zij uiteraard bij het raam zitten.)

Het was niet de eerste keer dat ik alleen met de kinderen op vliegvakantie ging. Vorig jaar ging ik in de meivakantie met ze naar Egypte, het jaar ervoor ging ik in de Pinkstervakantie (ja, die vakantie hadden we als een van de weinige scholen in Nederland een keer!) met ze naar Tunesië en het jaar daarvoor met Bo alleen naar Spanje. Als je goed zoekt kun je best een mooie deal vinden naar een niet al te erge bestemming of hotel.

Samen met mijn schatten genieten!

Ook met mijn ex deden we het elk jaar, toen het nog heerlijk buiten de schoolvakanties kon. Dat scheelt een geld! Drie weken gingen we altijd, en later in het jaar ook met de auto nog een keer. Ook al was ik het liefst een paar maanden ver weg gegaan met ze, toen het nog kon. Vanaf toen Bo nog een baby was vlogen we; ook toen ik zwanger was van Jippe, en daarna met Jippe als baby en Bo als peuter en kleuter. Het was niet altijd makkelijk, maar ik vond het altijd zo leuk!

Deze keer deden we in totaal maarliefst 12 uur over de heenreis. Met kinderen is dat toch best pittig, zeker als je in je eentje bent. Eerst de tram en de trein, dan de uren op Schiphol, dan de vlucht naar Turkije (3 en een half uur vliegen, een vliegtijd die op zich nog meevalt), en dan ook nog 2 uur met de bus! Tussen Marmaris en Icmeler zaten we, wat een behoorlijk eind van Dalaman vandaan was. Maar vrijwel de hele reis waren ze superlief.

Ik had me best een beetje zorgen gemaakt natuurlijk. Krijg ik de vervelende vragen bij de douane op Schiphol weer? (Heeft u toestemming van de vader? Nee, zucht, ik heb alleen het gezag.) Vergeet ik niks belangrijks? (Ik ben mijn –uhum- pinpas wel eens vergeten…) Heb ik voor ons alle drie het visum voor Turkije bij me? Krijgen ze geen ruzie wie er bij het raam mag zitten? (Afspraken over gemaakt.) Houden ze het vol? Worden ze niet lastig? Moeten ze niet plassen in de bus?

Worden ze niet misselijk? (Ik heb in Tunesië, tijdens een jeeptocht naar berberdorpjes, al eens in mijn eentje naast twee kotsende kinderen gezeten, je komt handen te kort!) Wat als ze ik ze weer niet wakker krijg en we de bus uit moeten? (Ook eerder gebeurd). Wat als ze hun bagage niet zelf willen dragen? (Nou ja, inmiddels draai ik voor 2 trolleys en 3 rugzakken in mijn eentje mijn hand niet meer om.) Worden ze niet ziek op vakantie? (Bo: ‘Waarom zouden we ziek worden?’) En wat als ik zelf ziek word?

Maar nee hoor, niks van dat alles. Het ging heel goed! Natuurlijk, in die donkere bus, laat als het al was, piepten ze echt wel een paar keer dat het zo lang duurde, maar ze deden even lekker hun ogen dicht en zo kwamen we er wel. ‘Morgen liggen jullie lekker in het zwembad!’ zei ik dan maar. Toen we er eenmaal waren, om 11 uur ’s avonds, en ik naast Jippe in het tweepersoonsbed kroop dacht ik:

Zo, dit hebben we toch maar weer gedaan met zijn drietjes!

Het hotel bleek heerlijk rustig onder de pijnbomen te liggen. Het was luxer dan ik gedacht had. En heel sfeervol, prachtig aan zee gelegen, met de bergen eromheen. De bungalowkamers vond ik geen bungalowkamers, dat viel dus een beetje tegen, maar verder was het super. Er waren vooral veel Turken en Engelsen, en vrijwel geen Nederlanders. Slechts twee keer heb ik Nederlands gehoord. Fijn. Nederlanders zijn leuk, maar op vakantie wil ik niet tussen hordes landgenoten zitten. En kinderen maken toch wel vriendjes.

Er waren een paar glijbanen; één hele lange, mooi tussen de bomen door. Daar had ik het voor de kinderen ook een beetje op uitgezocht. Maar geen megawaterpark gelukkig, want als ik ergens ongelukkig van word zijn het wel van die resorts met complete aquaparken. Brrr…! Nee, een mooie ligging en mooie omgeving zijn voor mij echt voorwaarden.

Maar goed, na een dag op pad zijn of non-stop twee kinderen zonder zwemdiploma in de gaten houden (en alle aandacht voor hen) zou het ’s avonds natuurlijk best leuk zijn een paar gezellige mensen te ontmoeten met wie je nog een wijntje kunt drinken en lekker kunt lachen, maar ach, dat doe ik dan thuis wel weer. Dus ja, de avonden zouden wat spectaculairder kunnen, maar als ik zag hoe blij Bo en Jippe van de minidisco werden, was dat even genoeg. En tegen de tijd dat dat afgelopen was was ik eerlijk gezegd ook uitgeteld.

Met z’n drietjes op bed na een leuke dag!

Natuurlijk maak ik liever een rondreis. Maar in je eentje is dat toch anders. Zeker met meer kinderen. Bovendien, we hadden een heftige tijd achter de rug, dus het was wel even goed zo. Meer zien doe ik op andere reizen wel weer. Ik genoot nu vooral van het feit dat ik even niet hoefde te koken en niet op hoefde te ruimen. Heerlijk!

Ik genoot van het eten, de ruime keuze uit heel veel Turkse (en andere) gerechten, en ook van de gratis wijn natuurlijk. Ontbijt, lunch en diner waren mijn rustpunten. Oké, ‘rustpunt’ tussen aanhalingstekens dan wel, want ook dan loop je nog de benen uit je lijf naar die buffetten, maar gelukkig haalden ze ook steeds vaker zelf iets. Zo leuk was dat! Geef mij een koffie, een wijntje, een mooi uitzicht en twee kinderen die lekker zitten te eten of te spelen en ik ben gelukkig.

En ja, ook nu had ik zelf natuurlijk nog veel meer van de omgeving willen zien. ‘We gaan gewoon een klein stukje lopen, dat is leuk!’ Maar nee hoor, Bo en Jippe waren helaas niet te porren voor een wandeling langs de kust naar Icmeler en Marmaris.

Wel boekten we een dagtrip: een boottocht langs de kust, op een piratenboot. En wat denk je? Uiteindelijk vonden ze dat het allerleukst van de hele vakantie! Ik heb zoveel leuke foto’s, daar post ik dus nog over in een apart blog. Het mooie was dat Jippe nog gratis mee kon en Bo voor de helft van de prijs. Reizen met kleine kinderen is dus best aantrekkelijk!

En ach, ik was al vaker aan deze kust geweest, in het mooie Dalyan, in Akyaka en aan de Blue Lagoon bij Olüdeniz bijvoorbeeld, en op nog meer plekken aan de Lycische kust en aan andere Turkse kusten, dus ik had niet het idee dat ik weg ging zonder te weten waar ik geweest was. Het echte ontdekken haalde ik op andere reizen wel weer in. En de tijd dat ze zo klein waren dat je ze gewoon mee kon slepen (naar Efeze bijvoorbeeld, en het meer van Köycegiz, dat was ook bijzonder!) is wel een beetje voorbij. Ik krijg ze niet meer zomaar mee, of dat nou in Nederland of het buitenland is. Ze worden ouder en krijgen een mening.

Soms, als we dan na zo’n dag met zijn drietjes op vakantie aan tafel zitten, kijk ik rond en lijken de gezinnen om ons heen ideaal (ook al weet ik dat dat lang niet altijd zo is). Soms hebben ze het echt leuk (en voel ik toch een steek in mijn hart, voor mezelf, maar vooral voor mijn kinderen), maar soms ook zie ik stellen zitten waarvan ik denk: hmm, dat gaat niet echt gezellig. Dan ben ik blij dat ik alleen ben. Geen verwachtingen, geen irritaties, heerlijk!

Soms verwachten mensen automatisch dat er zo nog een man van het buffet komt lopen. Niet alleen de toeristen denken dat, ook de obers. De eerste ochtend bestelde ik koffie. Automatisch kwam de ober met twee koffie aan. ‘Just one, I’m alone,’ zei ik. Dan zie je die verwarring.

Dat je alleen bent vinden sommigen maar gek. Zelfs toeristen kijken je soms met een vreemde blik aan: soms licht geïnteresseerd, soms met bewondering, soms met medelijden, en soms zie je gewoon dat ze zich dingen afvragen. Is er geen man mee? Heeft ze die niet? Is hij overleden? Is ze gescheiden? Of hebben ze ruzie en zit hij nog in de hotelkamer?

Ik zei het voor de grap een keer aan tafel:

‘Zullen we een leuke meneer voor mama uitzoeken?’ ‘Nee,’ zei Bo, en ze keek erbij alsof ik gek geworden was. ‘Jaaaaaa!’ juichte Jippe. ‘Zou je dat willen?’ vroeg ik verbaasd. ‘Ja,’, zei hij, ‘als jíj het wil.’ Wat lief! ‘Maar dan wel een Nederlander,’ voegde hij eraan toe. Hahaha, zo schattig.

Halverwege de vakantie ontmoette ik de Ghanees-Engelse Rosemary. Ook zij was alleenstaande moeder. Bo en Jippe konden het goed met haar kinderen vinden. Dat was leuk. Ook al hadden zij een totaal ander ritme dan wij (zij kwam met haar 3 en 6-jarige vaak pas op het terras bij het buffet aan als het al ging sluiten), bij het zwembad keken we af en toe met een blik van herkenning naar elkaar.

‘It’s hard work,’ zei ze dan steeds. ‘It’s not a holiday, it’s haaaard work.’

‘It’s not a holiday, it’s haaaard work.’

In je eentje met twee kinderen ís het ook hard werken, maar toch ben ik zo blij dat ik het kon doen (en ja, daar laat ik heel veel andere dingen voor, ik vind vakantie namelijk belangrijk!). Ik voel me trots dat ik het toch maar weer gedaan heb! En stoer. Andere alleenstaande ouders (moeders denk ik vooral, maar wellicht vaders stiekem ook?) zullen dat herkennen. Dus ken je er een die dit ook gedaan heeft, of ken je alleenstaande ouders die met een auto vol kinderen en kampeerspullen op pad zijn gegaan, zeg even ‘Wauw, dat heb je toch maar even gedaan!’ Dat vinden we leuk.

Het lastigste (zowel thuis als op reis) vind ik het altijd als het ene kind iets wil en het andere niet. Ben je met zijn tweeën dan kan de ene ouder het doen of even mee, maar ben je alleen dan kan dat niet en moet je ook dat weer oplossen. Of ruzies. Zwaar vermoeiend!

En toch, elk jaar wordt het ietsje makkelijker. Ook al kun je zelf geen moment met je ogen dicht in de zon liggen, een boek of tijdschrift lezen en zelfs niet even naar de wc als er twee zonder zwemdiploma in het zwembad liggen, ik heb ervan genoten. De kinderen hebben een paar superleuke dagen gehad. Daar ben ik blij om!

Ik zeg niet dat ik het nooit zal doen hoor, zo’n vakantie voor single parents, misschien is het wel hartstikke leuk, en veel relaxter, maar met z’n drietjes vind ik het óók heel leuk. Misschien als ik ooit wel meer mensen om me heen wil, dat ik dan toch een eenoudervakantie van Estivant of Maris Life boek, maar voorlopig niet.

Wat me trouwens wél echt heel leuk lijkt is een familiereis of rondreis voor eenoudergezinnen met kinderen. Van Djoser, Sawadee of Koning Aap bijvoorbeeld. Superleuk allemaal, maar dat is helemáál kostbaar, zelfs als je maar een week gaat. Ik snap dat het wat moet kosten, maar ik kan het helaas niet betalen, en veel alleenstaande ouders met mij ook niet. Nou ja, er moet iets te dromen over blijven.

Voor nu genieten we hier nog even van na, want dit was ook al mooi. Op vakantie als alleenstaande ouder? Als je de kans hebt, moet je het zeker doen! We hebben het hartstikke leuk gehad!

En jij? Zou jij in je eentje met je kind(eren) zoiets doen als ik heb gedaan? Of zou jij wél liever met andere gelijkgestemden weg gaan? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen! Je kunt het ook onder deze nieuwe blogpost over vakanties voor eenoudergezinnen vermelden.

Lukt het je om budgettechnische of andere redenen niet om weg te gaan? Ook in Nederland kun je ultiem genieten. Kijk maar. En dit zijn ook allemaal leuke accommodaties met kinderen.

In je eentje vliegen met kinderen

9 reacties

In je eentje op vliegvakantie met kinderen kan best even pittig zijn. Je staat er alleen voor. Gaat alles wel goed? Red ik het allemaal? Inmiddels heb ik het vier keer gedaan en ik kan oprecht zeggen: ik vind een vliegreis met kinderen juist hartstikke leuk! Ja, ook als single mama! Oké, je moet niet verwachten dat je lekker uitgerust terugkomt van vakantie, maar als je het toch maar weer in je eentje voor elkaar krijgt voelt dat best wel stoer.

De foto’s van de vakanties waarin de kinderen nog peuter en kleuter waren toen ik met ze vloog verwerk ik wel een keer in een ander blog, en over de douaneformaliteiten wil ik het ook nog een keer hebben, maar voor nu laat ik de meest recente trip zien: half augustus ging ik 6 dagen met de kinderen naar Turkije.

Ik maakte niet alleen foto’s van de vliegreis maar ook van de reis naar Schiphol en de nog best wel lange busreis ter plekke. Hoe ging het onderweg?

Vliegen met kinderen in een reeks vrolijke foto’s, een plog (pictureblog) is het eigenlijk:

Met het openbaar vervoer reisden we van Den Haag naar Schiphol. Wachten op de tram en dan verder met de trein.

Op de roltrap op Schiphol. Richting check-in. Ze hebben er zin in!

Vliegtuigjes kijken op Schiphol. Is dat die van ons?

Nog even gek doen voordat we zo het vliegtuig in gaan.

Yeah, we mogen instappen. Spannend!

Het vliegtuig vertrekt bijna. Fasten your seatbelts! And smile. 😉 (Omdat ik zo laat boekte -het was echt een superlastminute- was ik even bang dat we niet meer naast elkaar konden zitten, zeker toen stoelen boeken niet lukte, maar de luchtvaartmaatschappij zorgt er altijd voor dat kinderen onder de 12 jaar naast een ouder komen te zitten. Via twitter kreeg ik dat snel voorelkaar.)

Daar gaan we hoor. Opstijgen maar! Ja, daar gaan we! (En ja, dan mogen we van mama een lolly.)

Zelf neem ik altijd wat leuke dingetjes mee om te doen in het vliegtuig, maar ze kregen ook iets.

Op de heenreis was het zo rustig dat we lekker konden bewegen. En dat in het hoogseizoen! Hopelijk gaat het met Turkije en Egypte toeristisch gezien niet de kant van Tunesië uit. Overal kan iets gebeuren; waakzaamheid betrachten moet overal, ook in de trein naar Parijs, maar dat krijgt geen code geel.

We gaan bijna landen op Dalaman Airport. Wauw, wat een mooi uitzicht!

Ja, 2 uur in de bus is lang. Nog heel even rustig blijven zitten Jippe!

En zo laat als het al was waren ze nog steeds lief. We zijn er bijna!

Vier dagen lang genieten van het heerlijk warme weer, het eten, het zwembad, de mooie omgeving, een superleuke boottocht en de minidisco (waar nog aparte blogs over zullen verschijnen) en dan…

En alweer terug naar huis helaas… Wachten op de bus die ons weer terug naar de luchthaven van Dalaman brengt.

Nog 2 uurtjes te gaan. Zelf vind ik het altijd heerlijk om lekker naar buiten te kijken.

In de bus in Marmaris, meer richting centrum, waar wij niet zaten.

Een plasstop tijdens de transfer. Fijn! Dat had ik nog niet eerder meegemaakt. En wat een mooie wc.

Op de terugweg besefte ik hoe dicht Dalyan bij Dalaman ligt. In Dalyan ben ik ook al 2 x geweest. Dat is echt een aanrader!

In de rij voor het inchecken op de luchthaven van Dalaman.

Leuk altijd zo’n bord waar bestemmingen op staan die ik nog niet kende. Het klinkt Russisch. Dat er best veel Russen in Turkije komen snap je zo wel.

Bo en Jippe op de luchthaven van Dalaman.

Daar staat het vliegtuig! En zal ik jullie eens wat zeggen? Na al honderden keren dat logo van Arkefly gezien te hebben en nu de nieuwe reclames voor TUI te hebben gehoord, besef ik pas voor het eerst dat ‘dat lachende mondje’ (zoals ik steeds tegen de kinderen zei) uit de letters TUI bestaat. Dat had ik dus nooit eerder zo gezien. Jij wel?

Boarden! Jippe loopt met zijn nieuwe rugtasje voorop.

Wat zit er allemaal in het bedieningspaneel boven mijn hoofd?

Happy single mom met kids in het vliegtuig.

Wauw, mooi uitzicht over de Lycische kust bij het opstijgen!

Toch nog even de veiligheidsinstructies doorlezen hoor. (Ooit zei Bo als kleuter eens tijdens een vlucht een keer enthousiast: ‘O, dus als we in het water landen moeten we van díe glijbaan?’ :-))

Jippie, lekker uit het raampje kijken is leuk! (Heeft mama even pech… Die wil dat zelf namelijk eigenlijk ook altijd. ;-))

Wachten op de bagage. En wiens bagage kwam als allerlaatst? Die van ons.

Het was een topvakantie! Kort, maar heel leuk!

Even in een echte cockpit zitten! Bij Planes@Plaza. (Tip: ook als je gewoon op Schiphol bent zonder dat je op vakantie gaat kan dat!)

Meestal ga ik daarna gewoon in mijn eentje naar huis, maar nu haalde mijn moeder ons op. Superlief en heel fijn! Het is leuk om meteen verhalen te kunnen vertellen.

En nog even een foto van ons drietjes in de aankomsthal.

Wanneer we weer kunnen weet ik niet, maar deze mooie herinnering hebben we in elk geval!

Ben jij ook alleenstaande ouder?

Ben jij ook alleenstaande ouder en durfde je het tot nu toe niet aan in je eentje? Doe het gewoon!

Let op: als alleenstaande ouder met 2 kinderen onder de 2 moet je wel even bij de luchtvaartmaatschappij checken hoe het met vliegen zit; een baby moet namelijk altijd op schoot, dus dan kom je helaas toch één schoot te kort. Misschien dan toch een paar jaartjes wachten, dat lijkt me wel zo relaxt. Of neem oma en/of opa mee als dat kan, dat zie ik ook vaak andere alleenstaande ouders doen.

Een blog met mijn ervaringen over hoe dat dan is als alleenstaande ouder op zo’n vakantie staat nu ook online. Net als een blog over de leuke boottrip die we maakten (de kinderen vonden dat het absolute hoogtepunt van de vakantie!).

Wil jij ook alleen met je kinderen op pad?

Wil jij ook alleen met je kinderen op pad? Dat kan ook samen met andere eenoudergezinnen, op eenoudervakantie.

En je hoeft niet meteen te vliegen. Een dagje Amsterdam is ook leuk met kinderen. Of naar de zeehonden in Pieterburen. Of een dagje (of avondje!) strand. Of check deze originele overnachtingsadressen!

UPDATE: In mei 2016 ging ik met de kinderen alleen naar Griekenland. Hoe dat was lees je hier. We maakten o.a. een tour over het eiland.

Lees ook: Vakantie naar de zon op maximaal 3 uur vliegen.

Weekendje Azië

7 reacties

Ik sloeg een blogje over, want ik was een blokje om. Nou ja, een continéntje om. Ik was namelijk in Istanbul, de enige stad ter wereld die op 2 continenten ligt. Gisteren reisde ik zelfs op één dag van Europa naar Azië, nam een paar uur later de boot weer terug naar Europa, om vervolgens eind van de middag weer naar Azië te reizen en vanuit daar ’s avonds weer naar Europa te vliegen.

Stedentrip Istanbul

Echt? Ja, echt. Het klinkt allemaal misschien heel gek, ver en bijna onmogelijk, maar dat is het niet. Een weekendje Azië. Tijdens een stedentrip Istanbul kan het.

In Istanbul kan het.

boot naar kadikoy — Op de boot naar Kadikoy, het Aziatische deel van Istanbul.

Eerste keer Istanbul

Ik was er voor het eerst van mijn leven. Niet voor het eerst in Turkije, want daar ben ik al vijf keer eerder geweest, maar wel voor het eerst in Istanbul. Samen met Venetië stond Istanbul al heel lang bovenaan mijn lijstje van nog te bezoeken steden. Een stad waarin je je in de geschiedenis waant (in Rome voelde ik dat ook heel sterk), maar die tegelijkertijd heel hip is.

Eindelijk kwam het ervan. Mijn eerste keer Istanbul!

Ik ging in mijn eentje.

In je eentje naar Istanbul? Als vrouw alleen, is dat wel slim?

Vanwege de mannen daar en zo. Nou, dat valt allemaal reuze mee hoor. Net als in Egypte trouwens. En Tunesië. En bovendien, ik ben op reis altijd banger voor loslopende honden dan voor loslopende mannen. Op de een of andere manier lopen er in heel veel landen die ik leuk vind altijd overal honden. Die dan grommend op je af komen of en stuk met je meelopen. Dóódeng vind ik dat. En het staat absoluut in mijn reisangsten top 3. Maar ja, wat doe je eraan.

Maar goed, als vrouw alleen in Istanbul, dat kan dus gewoon. Mits je een beetje oplet natuurlijk. Het is een moderne stad; je wordt absoluut niet de hele tijd lastig gevallen.

Helemaal in mijn eentje was ik trouwens niet.

Paus in Istanbul

Ik was niet alleen. De paus was er namelijk ook. Uitgerekend dit weekend. Handig… Niet dus. Want daardoor kon ik mooi de Blauwe Moskee niet bezoeken (terwijl mijn hotel er nota bene tegenover zat!)

Ook de Aya Sofia, één van dé andere highlights van Istanbul die je tijdens een stedentrip Istanbul gewoon écht wil zien, was afgesloten voor publiek, omdat de paus er heen ging. Had ik weer. Die paus gooide even mijn hele planning in de war! En ik moest juist al strak plannen, want geloof me, 48 uur in Istanbul is heel weinig voor zo’n overweldigend grote en indrukwekkend mooie metropool.

48 uur Istanbul

Toch heb ik heel veel kunnen doen in die 48 uur. Het leukst vond ik fietsen in Istanbul. Het enige wat ik van te voren geregeld had. Mocht je ooit naar Istanbul gaan dan kan ik je een fietstour in elk geval alvast aanraden. Het is een manier om in korte tijd veel te zien, met slechts af en toe een stukje klimmen, want Istanbul is, net als Lissabon trouwens, op 7 heuvelen gebouwd.

De fietstour kreeg overigens nog een onverwachte wending: ineens stond ik oog in oog met Syrische vluchtelingen.

Wat nog meer en het weer in Istanbul

En verder? Genoeg tijd nemen om ‘alles’ te kunnen zien. Zeker als je er ook nog wil shoppen of uitgaan, wat er ook goed kan. Net als lekker eten. Of je moet er gewoon nog eens terug gaan, net zoals ik zal doen. En dan liefst met heerlijk warm weer, want je kunt net als ik pech hebben: ik had gisteren, toen ik de oversteek naar het Aziatische deel van Istanbul maakte, de hele dag regen. En het was koud. Nog net niet zo koud als hier, maar geen zomerse, mediterrane temperaturen in elk geval. Dat wist ik natuurlijk wel, maar je hoopt altijd op een lekker zonnetje, voor jezelf én voor de foto’s. Maar desalniettemin:

Wát een gave stad!

Ik dacht al dat ik dat zou vinden, maar nu weet ik het zeker.

Foto’s en filmpjes Istanbul

Meer blogs met foto’s en filmpjes volgen nog. Zelfs om 6 uur ’s ochtends, tijdens de muezzin, stond ik al te filmen! Al nieuwsgierig naar wat beeld? Bekijk dan deze foto’s vast. Op twitter plaatste ik ook al het een en ander. Leuk detail: veel van mijn tweets zijn gefavourite en geretweet door Turkse twitteraars.

Ben jij wel eens in Istanbul geweest?

Wat vond je ervan? Laat je reactie hieronder achter. Dat vind ik leuk!

Citytrip Istanbul

Wil je ook naar Istanbul? Net als ik een ‘weekendje Azië’ doen? Boek hier een stedentrip Istanbul. Of doe het via de Vakantiediscounter, net als ik deed.

Meer leuke citytrips vind je in de blogpost Citytrips naar 14 mooie steden.

Dit blog verscheen eerder (1 december 2014) op VrouwOnline.nl. Ik heb ruim 8 jaar voor VrouwOnline.nl geblogd, maar de site is er onlangs helaas mee gestopt.

7 mooie plekken voor je vakantie

8 reacties

Heb jij je zomervakantie nog niet geboekt en ben je op zoek naar mooie plekken voor je vakantie? Of wil je in het voor- of najaar naar de zon of even weg, maar vind je het lastig de juiste vakantiebestemming te kiezen? Geen zorgen. Ik heb een lijstje met een paar van mijn persoonlijke favorieten gemaakt. Mooie plekken en bestemmingen met veel natuurpracht.

Op vakantie naar een mooie plek

Hieronder vind je mooie plekken in Zuid-Europa en Noord-Afrika. Twee eilanden in de Atlantische Oceaan, een fijn plaatsje aan de Rode Zee en een paar absolute aanraders voor een strandvakantie en/of ontdekkingstocht in de mediterranée. Zonvakanties en zelfgemaakte rondreizen waar ik heel blij van werd, naar bestemmingen die ik stuk voor stuk bijzonder vind.

Wedden dat er iets moois voor je tussen zit?

Azoren

Het klinkt ver weg en veel mensen weten niet eens waar het ligt. De Azoren liggen een behoorlijk stuk de Atlantische Oceaan op, bijna halverwege richting Amerika, maar het is toch maar 4 en een half uur vliegen. In totaal zijn het 9 eilanden. Sao Miguel is het hoofdeiland, maar vanuit Nederland wordt in de zomer ook naar Terceira gevlogen.

Ik maakte binnen de Azoren nog een vlucht met de Azoriaanse maatschappij SATA, naar Flores, hét bloemeneiland. Prachtig! Geen massabestemming, maar hou je van rust, natuur, wandelen, canyoning of wil je walvissen spotten? Dan zit je hier op de juiste plek.

De beste maanden voor een vakantie op de Azoren: juni, juli, augustus en september. De andere maanden valt er veel neerslag. Logisch, dat mooie weelderig groene landschap moet ergens vandaan komen. Toch kan het in het voorjaar ook mooi zijn!

Een mooie reis naar de Azoren boek je bij SNP Natuurreizen. Of boek een vlucht met hotel of individuele rondreis van TUI: eilandhoppen op de Azoren! Meer informatie over de Azoren vind je in mijn blog: De mooiste eilanden van de Azoren.

Gran Canaria

Denk niet meteen: o get, Gran Canaria, dat is toch zo’n toeristisch eiland? Ja, dat is het ook, maar je hoeft maar een klein stukje te rijden of een bus verder het binnenland in te pakken en je bent in een totaal andere omgeving! Sprookjesachtig mooi, groen, veel bloemen, palmen, hoge bergen, en een en al natuurpracht. Maak een road trip! In relatief korte tijd kun je veel van het eiland zien.

Het landschap van Gran Canaria is heel divers, met bergtoppen in de mist, gebieden met een weelderige bloemen en varens, valleien met dadelpalmen en natuurlijk stranden. Ga ook zeker eens naar de hoofdstad Las Palmas (met een mooi strand!) en ontdek de superleuke oude wijken Triana en Vegueta. Gran Canaria is zoveel meer dan toeristenplaatsen als Playa del Inglés alleen. En trouwens, de zandduinen bij Maspalomas blijven ook fascinerend.

Naar Gran Canaria kun je o.a. met Eliza was here. Die hebben hele mooie plekjes! Op Lanzarote ook trouwens: zowel in het noorden als in het zuiden. Op de site van bijvoorbeeld de Vakantiediscounter vind je nog meer vakanties naar de Canarische Eilanden.

El Gouna

Je hoeft niet naar de Malediven of Bora Bora om het bountygevoel te krijgen. Waterbungalows vind je ook dichter bij huis. In Egypte bijvoorbeeld: ik ging met de kinderen naar El Gouna en verbleef in een bungalow aan het water, behorende bij het hotel van Panorama Bungalows. Ik boekte ons hotel destijds bij Sunweb.

Het was echt een droombungalow; vanaf je veranda loop je zo het water in. Er is wel één maar: de bungalows horen bij een all inclusive resort. Daar moet je tegen kunnen. Afgesloten van het gewone leven zit je echter niet; je kunt gewoon lopend of met de tuk tuk het kleine plaatsje El Gouna verkennen. Ook als vrouw alleen met de kinderen heb ik me niet onveilig gevoeld.

Tip: ga niet in de zomer (dan is het erg heet); in de winter of het voorjaar (in de voorjaarsvakantie of de meivakantie!) is El Gouna de ideale bestemming voor een zonvakantie niet te ver weg.

Hier vind je losse hotels in El Gouna. Pakketreizen zijn vaak voordeliger en kun je boeken bij TUI, Sunweb, Stip Reizen en De Vakantiediscounter. Meer over de badplaats El Gouna lees je hier: El Gouna.

Dalyan

Turkije toeristisch? Wel nee! Ga eens naar Dalyan, aan de Lycische kust, daar is de sfeer heel anders. Een mooi plaatsje, uniek door de ligging aan de rivier, de laagbouw, de huizen met veel houtwerk en de gemoedelijke sfeer. Het leuke is dat je met een bootje naar het strand gaat, door een prachtig beschermd natuurgebied, dat ook bekend staat om de caretta caretta, de modderbaden en de natuurlijke bronnen.

Het dorpje Dalyan is nog vrij authentiek gebleven, met veel restaurantjes waar je heel idyllisch aan de rivier kunt eten. Vers geroosterde vis, heerlijke Turkse gerechten en goede wijn. Wat wil je nog meer?

Er geldt géén negatief reisadvies voor Turkije. De grensgebieden waar problemen zijn liggen ver weg. Een vakantie naar Dalyan kun je o.a. boeken via de Vakantiediscounter. All-inclusive vakanties én het machtig mooie Cappadocië vind je bij Corendon. Lees ook: op vakantie naar Turkije.

Peloponnesos

De Peloponnesos is echt wat je noemt ‘het andere Griekenland’. Mooie natuur, veel olijfboomgaarden en kleine strandjes, maar ook veel cultuur! Nog relatief onontdekt, en ideaal voor een rondreis van een week of iets langer. Niet super toeristisch, maar wel gezellig in de kleine plaatsjes waar je in smalle steegjes aan houten tafeltjes van typisch Griekse gerechten kunt smullen. Sla zeker het stadje Nafplion niet over!

Hou je van wandelen, rondreizen, ontdekken, lekker eten en het Griekse leven aanschouwen? Dan is dit de ideale plek om bij te komen en op te laden. Juist in het najaar! Op de Peloponnesos is het rustig, de temperatuur ligt vaak nog rond de 24 graden, en het licht en de kleuren zijn dan zo mooi.

Een rondreis maken is het mooiste. Autorondreizen op de Peloponnesos worden aangeboden door SNP, Kras en Griekenlandspecialist Ross Holidays. Hier vind je nog meer mooie plekken in Griekenland: mooie Griekse eilanden en schitterend gelegen accommodaties.

Tunesië

‘Tunesië? Nee, dat trekt me niet!’ Hoe vaak ik dat wel niet gehoord heb. Het lijkt werkelijk wel alsof er twee kampen zijn: de mensen die van Tunesië houden en er vaker terugkeren en mensen die het ver-schrik-ke-lijk vinden, of, zoals vaak het geval is, dénken dat het dat is. Oké, over één ding kan ik eerlijk zijn: de verkopers kúnnen er soms irritant zijn, maar als dat het enige is?

Tunesië heeft prima stranden waar vanalles kan, van ritjes op een dromedaris tot paardrijden langs de kust, en van watersporten tot een segway tour over het strand. Maar ook het achterland is het ontdekken waard! Vanuit een toeristische plaats als Sousse of Hammamet ben je zo in een andere wereld. En wist je trouwens dat het naar Tunesië minder ver vliegen is dan naar veel plekken in Griekenland?

In 2013 ging ik in mijn eentje met mijn twee kinderen naar Tunesië. We maakten o.a. een jeeptour naar berberdorpjes in het binnenland, hoog op een berg gelegen, weg van alles en iedereen. Zo mooi!

Een vakantie naar Tunesië boek je bijvoorbeeld bij Corendon. Of ga met TUI naar Tunesië!

Sardinië

‘Het mooiste eiland ter wereld!’ zei een ex-vriendje toen ik er met hem naartoe ging. Hij was half Sardijn. Twee zomers ontdekten we het eiland en reden terug met een achterbak vol wijn. Sardinie is inderdaad absoluut één van de mooiste eilanden in de Middellandse Zee. Die stranden, sommige met extreem helder water, alsof je in de Cariben bent, maar ook een gaaf binnenland, met ruige gebieden en leuke dorpjes en stadjes die er om vraagt ontdekt te worden.

Ga wandelen in de bergen, trek rond met auto of camper, verblijf ook eens in een agriturismo en vergeet zeker het lekkere eten niet. Proef de Sardijnse keuken, een gerecht als bottarga, en drink ook de lokale Vernaccia-wijn eens. Denk niet dat je Sardinië ‘even’ rond rijdt. Het is groot! In 2 weken kun je lang niet alles zien. Maar dan heb je tenminste wel een reden om weer terug te komen!

Ga je met Eliza was here naar Sardinië dan heb je lekker een auto tot je beschikking.

Mooie plekken voor je vakantie

En? Heb jij hierboven wat mooie plekken voor je volgende vakantie gevonden? Ik hoop het! Zo niet, er staat nog veel meer moois op reisblog Followmyfootprints! Vertel bij de comments wat jij echt een mooie vakantieplek vindt!

Meer reisblogs die je zeker moet lezen:

Wat zijn de allermooiste eilanden van Europa?
Wil je in de zomer naar de zon, maar niet te ver vliegen? Lekker ergens rond de Middellandse Zee? Lees 20 zonnige bestemmingen op maximaal 3 uur vliegen.
Wil je dit najaar nog even lekker een weekje richting zon? Bekijk hier de bestemmingen die ik aanraad: zonvakanties in de herfst op maximaal 6 uur vliegafstand.

Welke van deze bestemmingen heb jij wel eens bezocht? En welke zou je graag willen bezoeken? Laat het weten in de comments.