Hoe is het om te wonen, werken en leven in een wereldstad in Azië? Niet als expat, maar iets meer tussen de locals? Hoe ziet het dagelijks leven in Thailand eruit als je er niet gewoon als toerist of backpacker bent? Wat voor werk deed ik en wie waren mijn collega’s, klanten en vrienden? In deze blog lees je er meer over.
Werk in Bangkok: hoe regelde ik dat?
Voor onbepaalde tijd was ik er naartoe gegaan. Naar Bangkok. Ik had alles in Nederland opgezegd. Niet alleen mijn baan, maar ook mijn huurhuis. Ik had me zelfs uitgeschreven bij de gemeente. Ik was aangenomen voor een baan in de Thaise hoofdstad, boekte een ticket en ineens was het zo ver. Ik was 29 en daar ging ik.
Op naar een nieuw avontuur! Emigreren! Wonen en werken in Bangkok!
Waar werkte ik?
Ik werkte bij Vieng Travel, een reisbureau dat destijds bij het Trang hotel aan Wisut Kasat Road zat. In de tijd dat ik in Thailand woonde was Vieng Travel agent voor reisorganisaties als NBBS reizen, Riksja online, Vlieg & Fiets, Asian Way of Life en SNP Natuurreizen in Thailand.
Welke tours boekte ik?
Voor de klanten die ik via die reisorganisaties aan mijn balie kreeg (maar ook wel eens gewoon los) boekte ik niet alleen treintickets en tours naar de rest van Thailand, zoals meerdaagse trekkings vanuit Chiang Mai, tours naar de River Kwai of een paar dagen op een idyllisch eilandje, maar ook khlongtours, dinner cruises en fietstours in Bangkok. Of een bezoekje aan de drijvende markt.
Op de bonnefooi
Het waren veelal mensen die in Nederland alleen een ticket en 2 nachten Bangkok hadden geboekt en die waarschijnlijk tegen iedereen hadden geroepen dat ze ‘op de bonnefooi’ gingen, heel stoer met hun Lonely Planet en rugzak, maar die vervolgens, eenmaal bij mij gekomen, het toch wel heel makkelijk vonden dat er iemand Nederlands sprak waarbij ze alles zo in één keer konden regelen. En dat snap ik best. Want laten we eerlijk zijn, als je nog nooit in andere Aziatische landen bent geweest en voor het eerst in Bangkok aankomt, is het best wel overweldigend.
Veel vragen over Bangkok
Sommige klanten deden alsof ze alles zelf wel wisten, anderen vroegen vaak juist vanalles. Van het drinkwater tot de wisselkoers of waar ze zich konden laten masseren. Ze wilden meer weten over Patpong, MBK of de Chatuchak weekend market.
Tempels in Bangkok
En welke tempels ze moesten zien natuurlijk. Ik vertelde o.a. over de liggende gouden Boeddha in Wat Po en over mijn favoriet Wat Arun (hieronder). En uiteraard over de Grand Palace.
Vervoer in Bangkok
Ik adviseerde ze zeker ook de Chao Praya Express te nemen in plaats van taxi’s en tuk tuks alleen, en om een fietstour te doen. Ja, toen al. Tegenwoordig moet ik er wel eens om lachen, om die tips van anderen dat je écht een fietstour van Co van Kessel moet doen. Het zijn ook superleuke tours (een absolute aanrader!), maar sommige reizigers of bloggers tippen het nu alsof ze net hoogstpersoonlijk iets nieuws en hips ontdekt hebben ‘wat nog haast niemand gedaan heeft’. En dat is niet zo.
Fietsen in Bangkok
Dat fietsen deed ik 15 jaar geleden al, met Co zelf nog trouwens, en ik was ook echt niet de eerste. (Op de foto zie je mij met een bevriend steward die ook af en toe in Bangkok was.) Maar zo gaat dat. We ontdekken allemaal steeds weer opnieuw wat al ontdekt is, maar allemaal net weer een beetje anders of op onze eigen manier. Iedereen ervaart het een keer voor het eerst, en dat voelt dan heel bijzonder. Ik hoop dat mijn kinderen dat later ook zullen hebben.
Wil je trouwens met kinderen naar Bangkok? Lees dan Tips voor Bangkok met kinderen.
Skybars in Bangkok
Datzelfde geldt voor de skybars. Want mocht je denken dat Bangkok pas de laatste jaren zo hypermodern is geworden, dan moet ik je teleurstellen. Ja, er is inderdaad veel bijgekomen, ook hele gave nieuwe skybars, maar 15 jaar geleden was het ook al een ultramoderne stad.
Baiyoke Tower
Ook toen had je wolkenkrabbers, skyrestaurants, rooftopbars en hypermoderne shopping malls. Persoonlijk kwam ik daar niet vaak. Ik kwam juist in de kleinere buurtjes, dat vond ik veel leuker. Maar op de Baiyoke toren ben ik wel geweest. Er zit ook een restaurant!
Streetfood
Vaak stelden klanten ook vragen over het eten. Ik vertelde dan dat eten op straat echt niet zo riskant is als vaak beweerd werd. Ik at het ook dagelijks, zonder problemen. Ook het geschilde fruit. Mijn persoonlijke favoriet voor tussendoor waren reepjes mamuang prieuw, onrijpe mango, die je dan in een zakje met zoetzure suikertjes doopte.
Maar ook gebakken banaantjes vond ik heerlijk!
Daarnaast at ik twee keer per dag, in mijn pauze en na mijn werk, de heerlijkste Thaise gerechten op straat. Soms met collega’s, zoals hieronder, maar meestal alleen.
De heerlijkste gerechten
Ik had er mijn plekjes voor. Bij het ene eetstalletje of karretje kocht ik noodlesoep, op een bepaald terrasje met één tafel alleen pad krapao kai dao, bij een klein restaurantje vlakbij Khao San grote garnalen (ook rauwe!), en aan de overkant tom ka kai, tom yam kung en allerlei curry’s.
En weer ergens anders (waar echt nooit een buitenlander kwam) meestal geroerbakte groenten met inktvis.
En verder vaak pad thai en springrolls natuurlijk, zoals de toeristen doen.
Even tussen de westerlingen
En ja, ik kwam ook op Khao San en Rambuttri, ook al werd ik daar best vaak raar aangestaard als ik in mijn ‘werkkleding’ tussen de backpackers liep. Hoewel, ik droeg ook vaak van die flobberbroeken hoor. En fishermans pants. Dat kon gewoon.
Soms was het gewoon fijn even tussen de westerlingen te zijn. Want om eerlijk te zijn, die Thaise glimlach is niet altijd te doorgronden. En hun stem verheffen zullen ze al helemaal niet doen. Dat ingetogene… Soms dacht ik: wat denk je nou écht?
Thaise vrienden en de Thaise taal
Ik had Thaise collega’s, maar niet echt Thaise vrienden. Dat bleek gewoon lastig. Wel sprak ik een beetje Thai. Ik had het mezelf aangeleerd met een cassette of cd. In het begin dacht ik ‘Dat leer ik nooit’ (ik vond sawat dii kaa al moeilijk te onthouden), maar na een maand of 2 a 3 begon ik dingen te herkennen. Alsof ik ineens op de juiste golflengte zat. En dat is best lastig hoor in Thailand: of je iets hoog, laag, neutraal, omhoog of omlaag uitspreekt, maakt heel veel uit, het betekent dan namelijk iets totaal anders. Khao betekent (afhankelijk van hoe je het uitspreekt) namelijk negen, maar ook rijst, berg en wit.
Ik zie nog die verbaasde gezichten van mijn Thaise collega’s toen ik voor het eerst een korte opmerking maakte nadat zij iets tegen elkaar hadden gezegd, over mij.
Een taal een klein beetje spreken is fijn. Maar daarnaast vond ik het ook heel fijn wat vrienden om me heen te hebben, die ik er had ontmoet. Ze werkten ook in Bangkok; Nederlanders die Engelse les gaven of reisbegeleiders die af en toe in Bangkok waren. Zo’n meet up was altijd supergezellig.
Meer van Thailand zien
Ook gezellig was het als vriendinnen me kwamen opzoeken. Vier zijn er geweest, los van elkaar. Zo leuk was dat! Met eentje heb ik nog naar Chiang Mai, Pai en Laos gereisd, en daarna naar o.a. Ko Lanta en Phi Phi.
Ook mijn moeder kwam trouwens. Samen gingen we met de nachttrein naar het zuiden, eerst naar Ko Racha, bij Phuket, en daarna nog naar Ko Sukorn, in de Trang archipel. Twee eilanden waar ik andere reisbloggers nooit over hoor. Ook in mijn eentje en met anderen heb ik nog veel plekken bezocht.
Nederlanders in Bangkok
Daarnaast werkte er een tijdje een ander Nederlands-Thais meisje op kantoor, maar zij miste Nederland te erg, dus ze ging terug. Een bevriend steward kwam ook af en toe naar Bangkok. Dat was ook altijd gezellig. Ondertussen had ik ook alweer een tijdje een Nederlandse buurman (in een verder overigens typisch Thaise buurt waar geen toeristen kwamen); hij woont nog steeds in Bangkok en heeft inmiddels een kindje.
Vriendjes?
Mannen kwam ik er uiteraard ook tegen. Ik rommelde wat met een Nederlander die voor zijn werk behalve in Bangkok ook vaak in Shanghai was, had kort iets met een Amerikaan die vaak plaatjes draaide in de Sawasdee House en DJ was in de hippe Q Bar bij Sukhumvit en daarnaast zijn eigen massageschool had op Ko Pha Ngan, en ik ontmoette een met een super Brits accent sprekende Italiaan uit Calabrië die in London had gewoond en Engelse les gaf. Met hem heb ik zelfs een paar maanden samengewoond. Hij trok bij me in. Toen ik weg ging uit Bangkok, bleef hij in Azië. Voor zover ik weet, woonde hij tot voor kort nog in Cambodja.
Expats in Bangkok
Alleen met de echte expats ging ik niet zoveel om. De meesten leefden in een hele andere wereld. Ik ging om met andere farang (buitenlanders), maar met de echte expats die bij grote organisaties werkten minder. Toen ik toch een keer een expat-etentje had zag ik wel ineens wat ik eigenlijk allemaal niet had en zij wel: je eigen meubels, boekenkast, je spullen van thuis, een kledingkast vol en nog veel vaker etentjes met vrienden thuis. Toen ik het zag miste ik het pas weer, terwijl ik eigenlijk best zonder al mijn spullen kon.
Het leven op een compound
En toch hoefde ik zo’n leven niet… dit waren ook vaak de mensen die in hun grote bakken dagelijks vast stonden in het verkeer tussen hun werk en de beveiligde compound waar ze woonden. Mensen die vaak van airco naar airco gingen, terwijl ik juist zo van die warmte hield. Wiens kinderen weliswaar naar een internationale school gaan, wat dan heel ‘internationaal’ klinkt, maar die me verschrikt aankeken toen ik vertelde dat ik wel eens gewoon een lokale stadsbus neem.
Het luxe leven versus de backpackerssfeer
Een wereld van compounds en luxe dus, maar met –op de maid of nanny na- weinig contact met het gewone Thaise leven. Uitzonderingen daargelaten, want er waren wel een paar leuke mensen bij. O ja, en als ze uit eten gingen was dat niet op straat, maar bij restaurants van naam, zoals een bekende club als Cabbages & Condoms. Volgens mij bestaat het nog steeds.
Sowieso kwam ik niet zoveel in die modernere buurten. Sukhumvit en Silom en zo. Ik vond, los van het feit dat Khao San wel echt een backpackersgetto was, de buurt Banglamphu toch veel leuker. Met een veel fijnere sfeer. Hoewel ik wel een paar keer op een borrel bij de Nederlandse Vereniging ben geweest en dat toch ook wel gezellig was.
Nederlands eten bij de Nederlandse Vereniging
Op zo’n Nederlandse avond at ik ineens weer een bitterbal en zelfs een keer boerenkool. Ik miste het pas toen ik wist dat ik het kon krijgen. Ik dronk zelfs weer een keer rode wijn, iets wat verder ondenkbaar was. Het was haast nergens (in de hotels kwam ik niet, alleen voor mijn werk soms), en als het er was was het duur. Dus dronk ik meestal water, en Thais bier. Het liefst Singha, maar meestal Chang, omdat het net een paar baht goedkoper was. En heel soms een cocktail op het populaire Rambuttri waar je de komende tijd nog meer over zult lezen.
Bangkok: is het veranderd of toch nog best hetzelfde?
Bangkok… Een stad die ik nog zo goed ken en tegelijkertijd niet meer. Een stad die zo veranderd moet zijn, en toch ook weer niet. Want nog steeds doen reizigers vrijwel exact de dingen die ik (naast het dagelijkse leven daar) ook deed en wat ik mijn klanten op het reisbureau 15 jaar geleden al tipte.
Reisbureau’s in Bangkok
Tegenwoordig zit Vieng Travel in de buurt van de ‘nieuwe’ internationale luchthaven van Bangkok: Suvarnabhumi Airport. En ook nu werkt er al weer geruime tijd een Nederlander. Een vergelijkbaar reisbureau is Greenwood Travel, met ook Nederlands sprekend personeel. Daarnaast zijn er natuurlijk vele andere reisbureautjes in Thailand. Maar tours in Thailand vanuit Nederland boeken kan natuurlijk ook.
Terug in Bangkok!
De jaren gingen voorbij, maar ik bleef aan Bangkok denken. Ik wilde er zó graag weer even zijn. Vrij last minute besloot ik het nu maar eens gewoon te dóen en dit weekend kwam het ervan: ik was terug in Bangkok! Wat was dát fijn!
Met een big smile liep ik rond. Ik maakte foto’s, at op straat en was zo blij! Ook sprak ik af met mijn buurman van toen. Maar liefst 15 jaar hadden we elkaar niet gezien, meer dan 3 uur lang kletsen we bij. Als vanouds, op soi Rambuttri.
En verder? Verder genoot ik van de heerlijke warmte en de Aziatische sfeer. Wat had ik het gemist! De komende tijd zul je er dan ook nog veel meer over lezen.
De foto’s in deze blogpost zijn van 15 jaar geleden. Nieuwe zul je binnenkort zien in verschillende ‘verse’ blogposts. (En ja, aantekeningen maken deed ik toen ook al. ;-))
Lees ook:
- De mooiste plekjes in Thailand bezoeken mét kinderen
- Wat te doen in Bangkok met kinderen
- Geheimtip Thailand: dit eiland kent niemand!
- Bouwstenen Thailand boeken: welke kies je?
Wil jij ook een tijdje wonen en werken in Thailand? Kijk dan eens hier: Vrijwilligerswerk in Thailand.
Leuk Denise! Wat is het toch bijzonder, wonen buiten Nederland. Terug in Nederlans wordt het nooit meer zoals het was. Had/Heb jij dat ook.
Ik was drie jaar geleden in Thailand. In januari. Nu exact drie jaar dus. Heerlijk land, maar ik vind het wel heel toeristisch. Ik heb geen enkele local gesproken, terwijl ik er ruim drie weken was. Bijna alleen maar toeristen dus. Verder is het gewoon heerlijk. Had het niet willen missen!
Superleuk artikel, met veel plezier gelezen!
Wat een fantastisch verhaal! Ben zelf met onze kinderen in Bangkok geweest (ja inclusief fietstour Co van Kessel) en vond het een feestje dit zo te lezen. Ik kijk nu al uit naar de rest. Zo stoer ook dat je dit gewoon gedaan hebt.
He Denise wat leuk om die ervaringen van 15 jaar terug te lezen. Thailand was toen ook een hele moderne stad; door het internet lijkt het net alsof het pas de laatste 10 jaar booming is. Niet dus! Het lijkt alsof je er leuke tijden hebt beleefd. Hoe lang was je er 15 jaar geleden gebleven?
Leuk om te lezen hoe je toen leefde en super leuk dat je terug bent gegaan! Wat een ervaring om in een ander land te werken en te leven, lijkt me ergens heel gaaf, maar ook heel lastig / eng / spannend.
Wat een gave ervaring is dit geweest Denise! Ik vroeg me al ooit af (na ’t lezen van je blog over Muang Ngoi) hoe jij zo goed Thais sprak… 🙂 Leuk om zo wat meer te lezen over die tijd. Super dat je eindelijk terug bent geweest, ik kan me ZO voorstellen dat je dat zo graag wilde!!
Ha wat een leuk artikel Denise! En ook lief met die foto’s van vroeger erbij 🙂 Ik hou ook veel meer van Banglampu dan van de moderne wijken, juist de straatkarren en loshangende electriciteitskabels en de toeterende tuktuks door smalle straatjes vind ik heerlijk. Ik werkte 11 jaar geleden (omg… zo lang?!) in Thailand als reisbegeleider voor Djoser en heb ook leuke herinneringen aan Bangkok!
Wat een bijzonder avontuur! In de zomervakantie ga ik voor het eerst naar Thailand en zal ik ook een aantal dagen in Bangkok doorbrengen. Tijdens het lezen van deze blog, had ik even het gevoel dat ik al in Thailand was. Stoer dat je zo’n groot avontuur bent aangegaan!
Mooi gezegd: niet wonen als expat, maar tussen de locals.
Zo zie ik mijn wonen in Indonesië ook. Het is anders, warmer, minder oppervlakkig en vaak slechter betaald.
Wat een geweldige ervaring zeg! Dat nemen ze nooit meer van je af. Erg leuk ook dat je weer terug bent gegaan. Ik kan me voorstellen dat het heel bijzonder is om na al die jaren weer terug te zijn.
Wauww, wat gaaf om te lezen over jouw leven in Thailand! Je noemt zoveel aspecten van het leven daar, heel intrigerend! Ik zag dat je ook geschreven hebt waarom je er weg bent gegaan. Ga ik nu even lezen! Hoe lang heb je er trouwens gewoond?
wat gaaf zeg, dat je ooit in die bruisende stad woonde. Wel bijzonder dat je pas na 15 jaar weer terug ging, waarschijnlijk had ik al veel eerder ‘heimwee’ gehad 🙂
Grappig altijd. Die zogenaamde Bangkok residents die claimen geen toerist te zijn, maar “echt leven zoals de Thai” maar dan wel naar phi phi gaan en Pai en alle andere toeristenhemels haha. Ook jij bent een toerist. Als je echt in Thailand woont en werkt voor meerdere jaren en je wilt het echte thailand ervaren, bezoek dan de Isaan. Maar daar heb je waarschijnlijk nog nooit van gehoord, terwijl dat veruit het grootste deel van Thailand is. Grappig altijd, mensen zoals u.
Wat een aannames! Natuurlijk ken ik de Isan en ja, daar ben ik ook geweest.
hi Denise,
Echt een topverhaal! Had je toentertijd een werkvisum nodig om voor het reisbureau te werken? Hoe kwam je bij deze baan terecht? En weet je toevallig of je als Nederlander nu nog steeds voor reisbureaus in Bangkok mag werken?