Reizen naar zonnige en warme bestemmingen in Zuid-Europa en ver weg. Mooie steden, streken en stranden. Couleur locale, natuur en food. Met en zonder kinderen.
Categoriearchief: Puglia
Puglia ligt in het zuiden van Italië, in de hak van de laars. Apulië wordt het ook wel genoemd. Waar is het mooi in Puglia? Wat moet je zeker zien en doen in Puglia? Hieronder lees je al mijn blogs over Puglia en er komen er nog meer aan, want ik ben er inmiddels 3x geweest!
Als je één ding niet mag missen in Brindisi dan is het wel de zuil bovenaan de trappen bij de haven van Brindisi: de ‘Colonne del Porto‘, ook wel de ‘Colonne Terminali della Via Appia’ genaamd. Niet dat het nou de mooiste zuil ooit is, maar de Romeinse zuilen die je daar nog ziet markeren het eindpunt van de vroeger zo belangrijke Via Appia. Een historische en iconische plek in Brindisi dus!
In dit blog lees je meer over deze zuil(en) in de haven van het Zuid-Italiaanse Brindisi.
Zuilen in Brindisi
Oorspronkelijk waren het twee zuilen. Een zuil is in het Italiaans een ‘colonna’, dus ‘colonne’ is meervoud. Ook al valt vooral de hoge zuil op, het onderste gedeelte van de andere zuil zie je er nog naast. Waar die zuil gebleven is, vertel ik je ook.
Aankomst in Brindisi
Op een avond in maart, vorig jaar, landde ik op de kleine luchthaven van Brindisi. Tijdens het korte ritje met de lokale bus naar het centrum boekte ik nog snel een hotel in Brindisi, want dat had ik nog niet. Zoals gewoonlijk was ik in alle drukte weer nergens aan toegekomen, dus ik ging op de gok.
Hotel in Brindisi
Via Booking vond ik een hotel voor 50 euro per nacht waar ik drie nachten kon blijven: het al wat oudere hotel Colonna (wat momenteel niet meer via Booking wordt aangeboden). Het hotel lag zowel vlakbij het historische centrum als op loopafstand van het treinstation van Brindisi (wat je hieronder ziet). Perfect dus. Ook paste het qua naam helemaal bij de stad, maar dat besefte ik later pas.
Er zijn genoeg leukere, luxere en hippere adresjes in Brindisi te vinden, zoals Santo Stefano Luxury B&B, Dimora Nettare, B&B 20.09, Suite 28 of B&B La Sorgente, maar ik vond dit goed genoeg, omdat het puur om slapen ging. Ook het ontbijt erbij (op de bovenste etage) was fijn. En 24 uurs receptie.
Ook al was het mijn plan om juist de stad uit te gaan om andere mooie plaatsjes in Puglia te ontdekken (met name in de Salento, echt de hak van de laars), voor het reizen met de trein lag Brindisi zeker niet verkeerd, dus koos ik Brindisi toch als basis. Dan hoefde ik niet elke keer mijn spullen weer te pakken, maar kon steeds met een dagrugzakje op pad.
Heb je een week of twee weken dan raad ik aan ook nog elders te overnachten, want Puglia is groter dan je denkt!
Wandeling in Brindisi
Nadat ik was ingecheckt, wandelde ik via de Corso Umberto, een voetgangersgebied, het oude centrum in. Het was al donker, maar ik genoot van het Zuid-Italiaans leven. Het was begin maart en er was geen toerist te bekennen.
Gezinnen maakten nog een passeggiata, een wandelingetje, en ik snoof de geur van de Mediterranée op. Oh, wat werd ik gelukkig van dit soort momenten: heerlijk een onbekende stad ontdekken! Mijn hart maakte een sprongetje. Ik was zo blij weer in la Bella Italia te zijn!
Wat was het fijn weer in la Bella Italia te zijn!
Haven van Brindisi
Ik wandelde richting de haven van Brindisi, hier en daar wat zigzaggend als ik iets interessants zag. In het donker liep ik door de haven, lekker langs zee. In de meeste mediterrane steden is dat niet zo’n puik plan als vrouw alleen in het donker, maar ik voelde me veilig hier op de Lungomare Regina Margherita, de boulevard van Brindisi.
Lungomare
Het was rustig op de Lungomare. Een windje waaide zachtjes door mijn haren, maar echt koud was het niet voor begin maart. Ik snoof de zilte zeelucht op en zag een veerboot van Tirrenia en nog een grotere van een andere maatschappij. Vanuit Brindisi kun je namelijk met de boot naar Griekenland en zelfs Albanië.
Monumento al Marinaio
Aan de overkant van het water zag ik een soort grote dikke obelisk. Of was het een vuurtoren? Ik zocht het op op Google Maps. Het bleek het Monumento al Marinaio d’Italia te zijn, een monument ter herdenking aan de duizenden omgekomen zeevaarders. Je ziet het op de foto hierboven.
Zuil in Brindisi
Pas toen ik weer terug was gelopen over de boulevard van Brindisi zag ik ineens een mooie hoge zuil bovenaan een trap. Ja, ik zal het maar eerlijk bekennen: ik wist op dat moment nog niet wat het was! Ik had me door tijdgebrek nog amper ingelezen en was thuis en in het vliegtuig vooral bezig geweest met welke plaatsjes in Puglia ik verder nog wilde bezoeken en had me niet echt in Brindisi verdiept. Maar om eerlijk te zijn vind ik dat soms ook gewoon het leuke: me gewoon laten verrassen! Geen strak plan waarbij alles van A tot Z geregeld en gepland is, zoals ik anderen soms zie doen, maar wat ruimte voor verrassingen.
Colonne del Porto
Al snel kwam ik erachter dat deze Colonne del Porto (‘zuilen van de haven’) dé must see van Brindisi was. Niet dat het nou het mooiste is wat je ooit gezien hebt, maar wel als je er vanuit historisch oogpunt naar kijkt. Volgens de verhalen markeert de ‘colonna romana’ in Brindisi namelijk het eindpunt van de Via Appia!
Om die reden worden de zuilen ook wel de ‘Colonne terminali della Via Appia’ genoemd, oftewel: de zuilen aan het eind van de Via Appia.
Eindpunt Via Appia
De meeste mensen kennen de Via Appia alleen van een bezoek aan Rome, maar de oude Romeinse weg liep dus behoorlijk ver naar het zuiden. Ook ik heb wel eens over de Via Appia Antica gelopen, maar dat de Via Appia in Brindisi eindigde wist ik toen nog niet.
Deze foto hieronder (waarop je mijn moeder links in beeld ziet), maakte ik 26 jaar geleden zelf op de Via Appia Antica, even buiten Rome.
Dat de Via Appia in Brindisi eindigde weet niet iedereen!
Romeinse weg
Al in 312 voor Christus begon de bouw van de Via Appia, één van de belangrijkste Romeinse wegen in het oude Italië. Eerst liep de weg tot aan Capua, vlakbij Caserta, ten noorden van Napels (tot Campanië dus), maar later is de weg uitgebreid tot aan Brundisium, zoals Brindisi indertijd heette. Brindisi was in die tijd een belangrijke stad!
Scalinata Virgilio
Je kunt net als ik de tientallen traptreden naar boven nemen, de Scalinate Colonne Romane, ook wel de Scalinate Virgilio. Scalinata betekent trap. Scalinate trappen. De trappen bij de Romeinse zuilen. Op een warme zomerdag is het misschien best even een klim, maar op een avond begin maart was het een peulenschil.
Capitello
Eenmaal boven bekeek ik de zuil van dichterbij. De zuil zelf is trouwens ook erg hoog: 19 meter! Op het bovenste gedeelte, Il Capitello (het kapiteel), zag ik beelden. Goden moeten het zijn, ook al is het lastig te zien in het donker, en zo hoog.
Colonne Romane
Ook zag ik dit oudere bord nog waarop de ‘Colonne del Porto’ staan aangegeven als romeinse zuilen.
De afgebroken zuil
Naast de hoge pilaar zie je dat er nog een andere pilaar heeft gestaan. Deze andere zuil, de afgebroken zuil, is omgevallen in 1528: ‘Caduta nel 1528’ lees ik.
Waar is de andere zuil?
Toch kun je ook de ontbrekende zuil nog bewonderen. Niet in Brindisi, maar in de stad Lecce. Lecce is een prachtige barokstad waar ik lang gelden al eens was. Na mijn studie Mediterrane Studies ging ik de reiswereld in. Ik had ik de droom helemaal af te reizen naar de hak van de laars, naar Lecce. Ik had geen idee hoe de stad eruit zag, maar ik zag de naam op de kaart en had heel sterk het gevoel er naartoe te moeten. En dus ging ik. Het verhaal over mijn eerste reis naar Lecce, in 1999, lees je hier.
Zuil in Lecce
De ontbrekende zuil -althans, de overblijfselen daarvan, staat op het Piazza Sant’Oronzo, een plein in Lecce. De Colonna di Sant’Oronzo, de zuil met Sant’Oronzo erop, is gemaakt van de overgebleven stenen van de gevallen zuil in Brindisi. De zuil is aan Lecce geschonken als dank aan Sant’Oronzo (de heilige Oronzo) die de stad van de pest zou hebben gered.
Piazza Sant’Oronzo in Lecce
Op het Piazza Sant’Oronzo in Lecce kun je de zuil én de bisschop (erbovenop) zien. Althans, toen ik daarna in Lecce was (waar ik ook andere dingen deed, zoals leuke adresjes voor local food spotten) was ik die hele zuil weer even vergeten. Wel ben ik op het plein geweest, maar zoals je ziet zat de zuil helaas ingepakt.
Hieronder zie je ‘m rechts op de foto (bij het pijltje). Je ziet het voetstuk nog. En bovenaan kun je normaalgesproken de heilige Oronzo zelf dus zien.
Originele zuil
Later ontdekte ik overigens pas dat het kapiteel van de zuil in de haven van Brindisi níet het oorspronkelijke kapiteel is, maar een kopie. Het oorspronkelijke kapiteel uit de Romeinse tijd ís wel in Brindisi, maar niet in de haven.
Waar is de originele zuil in Brindisi te zien?
Sala della Colonna
Het origineel is in het Palazzo Granafei-Nervegna te bewonderen. In de Sala della Colonna. Het is gratis te bezoeken. Het kwam er bij mij niet meer van om naar binnen te gaan, maar ik ben er wel nog even langsgelopen. Het zit in de voormalige rechtbank van Brindisi, las ik op het bord.
Het bovenste gedeelte van de originele zuil staat in de Sala della Colonna in het Palazzo Granafei-Nervegna!
Betty café
Ben je naar de zuil en de trappen gewandeld en wil je daarna even iets drinken? Vlakbij de zuil in Brindisi zit Betty café, een eenvoudig café-restaurant op een fijne locatie. Ik heb hier zelf niks gegeten, maar op een zomerse dag is het ongetwijfeld goed toeven op het terras, of je nou lekker wat wil drinken of even iets wil eten.
Apulia Wine & Food
Ook Apulia Wine & Food moet daar nog zitten zie ik op Tripadvisor, maar die heb ik niet gezien. Wellicht was die niet open toen ik er was. Zoek je meer restaurants wandel dan weer iets meer richting centrum. Tip: Lees ook ‘Streekgerechten en specialiteiten uit de Salento‘.
Andere verhalen over de zuilen
Na het schrijven van dit blog las ik dat er ook vermoedens zijn dat de zuilen een andere functie hadden, maar ik blijf het idee dat ze het einde van de Via Appia aangaven wel een mooie gedachte vinden en wil daar wel in geloven.
Via Colonne
Via de Via Colonne (hoe kon het ook anders) en de Via del Duomo wandel ik terug de straatjes van het oude centrum van Brindisi in. Ik wil nog niet terug naar mijn hotel en wandel nog een rondje door Brindisi.
Ik maak volop foto’s, nog niet beseffend, dat dat wat in 2019 nog zo heerlijk vrij en bijna vanzelfsprekend voelde (op reis gaan en ontdekkingen doen voor mooie blogs) een jaar later door de coronacrisis niet meer zou kunnen.
Belangrijkste bezienswaardigheid van Brindisi
De Colonne Romane di Brindisi horen echt bij de geschiedenis van Brindisi en zijn in die zin dus een belangrijke bezienswaardigheid. Daarnaast zijn er nog meer bezienswaardigheden in Brindisi, zoals het archeologisch museum (het Museo Archeologico provinciale Francesco Ribezzo, op de foto hieronder), het Svevo-kasteel (wat je alleen van de buitenkant kunt bezoeken), de kathedraal van Brindisi en kerkjes.
Zelf bezocht ik ook de Tempio di San Giovanni al Sepolcro nog -ook weer per toeval, gewoon omdat ik het tegenkwam en mijn nieuwsgierigheid gewekt werd toen ik door het raam naar binnen keek- en werd daar als enige gast super aardig rondgeleid door de conservator. Hieronder zie je twee foto’s.
Behalve de Colonne del Porto heeft Brindisi nog meer interessante bezienswaardigheden en monumenten.
Dagje Brindisi
Veel mensen laten Brindisi links liggen tijdens een roadtrip door Puglia. Ook vakantiegangers die op Brindisi vliegen (naar Bari kan ook) reizen meestal meteen door naar hun vakantie adres in Puglia, en dat is jammer. Ik vond het leuker dan ik gedacht had, dus ik zou zeggen: maak er toch een paar uurtjes tijd voor, na aankomst, of -als je dat fijner vindt- gewoon een keer tussendoor.
Rondreis Puglia
Er zijn mooiere plaatsjes in Puglia, waarvan je in dit blog over Puglia al wat meer kon zien, maar Brindisi hoort ook bij een bezoek aan Puglia. Heb je maar kort de tijd dan kun je voor andere plaatsen kiezen, maar ben je 2 of 3 weken in Puglia, dan mag Brindisi niet ontbreken! Drie nachten (zoals ik deed) is voor Brindisi niet echt nodig, maar een dagje of nachtje kun je hier prima besteden.
Brindisi is meer dan een plaats om naartoe te vliegen. Blijf er ook een nachtje!
Blogs over Puglia (en Matera)
Naar aanleiding van mijn bezoek aan Puglia (en Basilicata) in maart én in mei 2019 schreef ik nog meer blogs:
Woorden schieten te kort als je de Italiaanse stad Matera voor het eerst ziet. Matera is een stad zoals je nog nooit hebt gezien. Fabelachtig, sprookjesachtig, magisch, mysterieus… Het is lastig het juiste woord te vinden voor deze bijzondere stad in het zuiden van Italië. Zo indrukwekkend en overdonderend is het.
Het oude Matera betovert. Het is authentiek en ánders.
Waar ligt Matera?
Matera ligt in de Italiaanse regio Basilicata, de regio tussen Puglia (de hak van de laars) en Calabrië (de punt van de laars). Je kunt Matera als citytrip bezoeken, eventueel in combinatie met Bari, maar ook wordt het vaak bezocht tijdens een vakantie in Puglia of tijdens een rondreis door Puglia en Basilicata of een wandelvakantie door Puglia en Basilicata, bijvoorbeeld via SNP of &Olives.
Ik was verbaasd dat veel van mijn bereisde vrienden nog nooit van Matera hadden gehoord!
Matera
Matera is één van de oudste steden ter wereld. Het werd zelfs al in prehistorie bewoond. Toen al leefden er mensen in de grotten van Matera. Dit jaar (2019) is Matera samen met het Bulgaarse Plovdiv ook nog culturele hoofdstad van Europa! En Matera staat bovendien op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Matera is één van de oudste steden ter wereld!
De sassi van Matera
Waar Matera vooral bekend om staat zijn de sassi en de rotskerken. Het gedeelte met de grotwoningen bestaat uit twee delen: Sasso Caveoso en Sasso Barisano. Samen heten deze prehistorische sassi de ‘Sassi di Matera’.
Grotkerken, grotwoningen en grothotels!
Zowel huizen als hotels en zelfs kerken zijn uitgehouwen uit de rotsen. Je vindt er dus rotskerken, grotwoningen, grotrestaurants en grothotels. Juist dit maakt grottenstad Matera zo bijzonder! Je ziet het zo allemaal op de foto’s van Matera.
Spookstad Matera
Matera wordt weliswaar langzaamaan bekender, maar lange tijd was het een spookstad. Niet alleen op Sardinië en Sicilië kom je verlaten spooksteden tegen, ook op het vasteland van Italië zijn er veel spooksteden. In de jaren 50 verlieten steeds meer mensen in Matera hun huizen, vaak verplicht, omdat de leefomstandigheden en sanitaire voorzieningen in de sassi erg slecht waren.
Vanaf de jaren 80 bracht de Italiaanse overheid hier verandering in. Nadat Matera bijna in een spookstad veranderd was mochten (jonge) Italianen gratis in Matera wonen mits ze hun huis zouden restaureren, vaak met hulp van de overheid.
De uitgestorven spookstad werd opnieuw bewoond!
Culturele hoofdstad van Europa 2019
Bijna 20 jaar geleden was ik er al vlakbij, toen ik in mijn eentje naar Zuid-Italië was afgereisd, helemaal tot in Puglia (waar ik dit jaar ook al 2x was) en terug via Basilicata en Campanië. Matera had ik toen gemist, maar inmiddels stond het al tijden op mijn bucketlist. Nu Matera dit jaar culturele hoofdstad van Europa is móest ik er naartoe, nog net voordat de meeste toeristen gaan.
Weet je niet goed wat je je bij Matera voor moet stellen? Als je deze foto’s in dit blog gezien hebt wel.
Eerste indruk Matera
Als je dan éindelijk naar die gave stad gaat en het regent is dat natuurlijk wel een beetje balen. Vanuit Bari (wat ook een erg leuke stad is) had ik de trein gepakt. Het hoosde. Hmm, zo had ik me mijn entree in Matera niet voorgesteld. Nou ja, gewoon pech, want meestal is het er beter in mei. De dag erop was het gelukkig alweer blauw. En nu, half juni, is het er zelfs ineens tussen de 30 en de 35 graden! Ook dat is niet ‘normaal’. Ach, je weet het dus nooit.
Verdwalen in Matera
Vanaf het station wandelde ik naar het oude centrum van Matera. Ik wandelde door straatjes en steegjes en dook de sassi in, op zoek naar mijn accommodatie in Matera. Bij de eerste aanblik van de sassi stokte mijn adem, zo indrukwekkend was het. Daarna ging ik trappetjes af en op, zoekend.
Het was alsof ik in een doolhof beland was.
De sassi
Niet alleen toen, ook de dag erop ontdekte ik dat je in Matera heel goed kunt verdwalen. Zelfs met Google Maps snapte ik niks van deze stad, maar ik was wél meteen verkocht. Wat een unieke stad! Kijk dan hoe gaaf die sassi zijn! Hieronder zie je de Sasso Caveoso, één van de twee oude gedeeltes van de stad.
Sprookjesachtig, een tikkeltje oosters en anders
Grotstad Matera lijkt niet op andere Italiaanse steden. Matera oogt eerder als een stad in het Midden-Oosten. Sprookjesachtig en anders. Ik waande me in het Jordaanse Amman, moest denken aan Uchisar in Cappadocië, waar ik ook al heel lang naartoe wil, maar door het ravijn ook een ietsiepietsie aan Ronda. En toch ook weer helemaal niet.
Matera als filmdecor
Matera betovert. Niet zo gek dus dat deze stad al vaak als filmdecor is gebruikt, voor films als The Passion, waarin Matera voor Jeruzalem doorging, maar ook de nieuwe Bondfilm die in 2020 uitkomt wordt er vanaf de tweede helft van augustus opgenomen. Dus wie weet loop je Daniël Craig nog tegen het lijf!
Boeiend en betoverend Matera!
Treurige schoonheid
De Italiaanse schrijver én kunstschilder Carlo Levi omschreef Matera als een overdonderende stad van treurige schoonheid. En dat is inderdaad treffend gezegd. Want hoe mooi ook, het heeft soms ook iets triestigs. Maar ook dat heeft charme.
Overdonderd worden door de treurige schoonheid van Matera…
Magisch Matera na zonsondergang
Als je je hotel of B&B in Matera eenmaal hebt gevonden is verdwalen juist leuk. Urenlang zwierf ik rond in Matera. Niet 1 middag, niet 1 dag, maar dik 2 dagen, zodat ik volop de tijd had. Ik sliep er 2 nachten en kon Matera dus ook in de avond bewonderen.
Juist na zonsondergang is Matera extra magisch!
Foto’s Matera
Ik maakte een paar duizend foto’s. Foto’s van sassi, grotwoningen, doorkijkjes, uitkijkpunten, steegjes, trappen, grotkerken, katten, fresco’s, bezienswaardigheden, eten en nog veel meer. Ik fotografeerde alles wat mooi was in Matera. Zowel het oude deel als ook wat foto’s van het nieuwere deel van Matera. Alles uitzoeken was een hele klus, maar hier vind je de mooiste.
Matera is een fotogenieke stad!
En de omgeving is ook prachtig!
Mooiste momenten in Matera
Foto’s maken in Matera is een genot, zeker als de toeristen terug naar hun hotels in Puglia zijn en de rust is weergekeerd. Dan geniet je extra. Alles is zo mooi en bijzonder om te zien. Vanuit verschillende perspectieven, met zon of wolken, en zelfs als het regent. Op verschillende momenten van de dag, avond en nacht.
Matera is eigenlijk mooi op elk moment.
De lichte kleuren, de donkere luchten, het licht bij slecht weer en het licht tijdens de zonsondergang. Daarna, als het donker is, is het helemaal fabelachtig mooi.
De mooiste foto’s van Matera
Hierboven zag je er al een paar, maar hieronder zie je nog meer van mijn mooiste foto’s van Matera. Kijk en geniet mee van de bijzondere sfeer in deze unieke stad! En ga zelf ook!
Matera is zó bijzonder. Echt onvergetelijk! Of, zoals iemand op Facebook als reactie gaf: ‘Matera komt echt bij je binnen.’ En zo is het.
‘Matera komt echt bij je binnen.’
Individuele rondreis Puglia en Basilicata met huurauto of groepswandelreis
Wil je er naartoe, maar vind je het lastig alles helemaal zelf uit te vogelen en te organiseren? Boek dan een rondreis door Puglia en Basilicata waarbij je met een huurauto de mooiste plekken van Puglia en Basilicata ontdekt! Of kies deze rondreis door Puglia en Basilicata.
Via Eliza was here kun je een verblijf in Alberobello in Puglia boeken en er een dagje naartoe gaan! Alleen een vlucht met verblijf in Matera boeken kan ook. Check wel even of je transfer erbij zit. Zo niet, huur een auto of pak net als ik de trein.
Waar kun je naartoe in Bari als het regent? In dit blog lees je mijn tips! Ik had onverhoopt een middag regen in het juist zo leuke Bari en moest zelf ook iets bedenken. In plaats van lekker rondzwerven in het zonnetje werden het andere activiteiten. Genoeg persoonlijke Bari tips bij regen dus!
Ontdek de prachtige havenstad Bari!
Bari bij regen…
Schuilen in Bari
Daar sta je dan, schuilend onder een poort in Bari. Dikke regendruppels spatten uiteen op de straatstenen. Toeristen dribbelen in poncho’s voorbij. Weggedoken onder paraplu’s proberen ze toch nog een glimp van de Sint-Nicolaasbasiliek op te vangen.
Het kan je overkomen, als je pech hebt. Mij overkwam het ook, terwijl ik als reisblogger juist graag het heerlijk zonnige zuiden van Italië wilde laten zien, waaronder het prachtige Bari!
Het weer in Bari
Normaalgesproken is het in deze tijd van het jaar (al ver in mei) veel mooier weer, zeiden de Italianen zelf al. Dat had ik weer. Het weer was wat wisselvallig en de donkere lucht hing al een tijdje dreigend boven me. Ik had me er niet door laten weerhouden op pad te gaan. De eerste ochtend hier in Bari niet (hier zie je mooie foto’s), en ook deze laatste dag niet. Ik moest en zou zoveel mogelijk van Bari zien.
Regen in Bari
Totdat het plotseling ècht heel hard begon te regenen. Toeristen spurtten zich naar een droog plekje. Onder de vele waslijnen aan balkons, die bij regen afgedekt worden door grote lappen plastic, is het redelijk schuilen, maar daar liep ik toevallig net niet.
Waar kon ik snel naartoe?
Ik dook onder een boog, de boog bij de Sint-Nicolaasbasiliek, met aan de ene kant de zee en aan de andere kant Bari Vecchia, de mooie oude binnenstad van Bari. Vanaf hier was het bekijken van toeristen in de regen een onverwacht mooi schouwspel.
Het bekijken van toeristen in de regen was een onverwacht mooi schouwspel.
Over de Largo Papa Urbano II spoedden steeds meer mensen toe. De een zuchtend, de ander lachend, het merendeel berustend en rustig afwachtend. Mensen raakten met elkaar aan de praat. Dat is dan ook wel weer gezellig. Je hoort verhalen die je zonder de regen niet gehoord had.
Regendruppels schitterden in het zonlicht.
Ook de parapluverkoper was er als de kippen bij en deed goede zaken.
Maar oké, en nu?
Een beetje balen is het natuurlijk wel. Want wat wil je in Bari doen? Je wil heerlijk door de steegjes van het oude centrum dwalen, een fietstour doen (dat is sowieso altijd een aanrader!) en natuurlijk gewoon genieten op een terrasje. En je wil lekker ergens buiten lunchen en van het goede Italiaanse leven genieten. La dolce vita. Toch?
Als je je al een beetje ingelezen had had je waarschijnlijk ook de orecchiette-vrouwen (de vrouwen die op straat -in het straatje hieronder- verse orecchiette pasta maken) al op je lijstje staan. Over orecchiette kon je al lezen in mijn blog over lokale gerechten uit Puglia.
Plannen bijstellen
Maar ja, als het regent ziet alles er helaas net even anders uit en is niet elke activiteit geschikt. Enigszins van je a propos gebracht vraag je je misschien af wat je nu dan kan doen, want dit had je niet gepland. Nou, geen nood, er kan nog genoeg. Ik ontdekte het voor je! Hieronder lees je mijn tips bij regen in Bari.
Tip: blijf vrolijk, want zelfs met regenachtig of wisselvallig weer is Bari prachtig!
Waar naartoe in Bari als het regent?
Blijf niet op je hotelkamer, in je B&B of AirBnB, maar ga gewoon op pad! Hier kun je naartoe als het regent in Bari:
Basilica di San Nicola: de Sint-Nicolaasbasiliek
Ook als je niet zo van kerken en kathedralen houdt, is er toch wel één die je echt moet zien en dat is de basiliek van de Heilige Nicolaas. Hij ligt in Bari Vecchia, het oude deel van Bari. Ik stond er al vlakbij, dus het was de ideale plek om naartoe te vluchten.
De binnenkant van de basiliek is sowieso erg mooi. Vooral het plafond is prachtig!
Toen ik er op zondag was was er net een dienst gaande (zoals je op de foto hieronder ziet), maar daar mag je gewoon bij zijn. De entree is gratis. O, en de paus is er vorig jaar ook geweest trouwens.
In de Basilica di San Nicola kun je bovendien de kist zien met de overblijfselen van Sint Nicolaas. Van de echte Sinterklaas dus! De heilige relikwieën van San Nicola zijn lang geleden van het in het huidige Turkije gelegen Myra naar Bari overgebracht.
Oké, je ziet ze verder niet, maar wel zie je het beeld van San Nicola. Het beeld komt ook wel eens buiten, zoals begin mei, tijdens het Festa San Nicola dat groots gevierd wordt in Bari. Ook nu zag je daar nog overal aankondigingen van hangen.
Je kunt ook de kathedraal van Bari nog bezoeken, ook ik heb daar een kijkje genomen, maar die is minder indrukwekkend dan de Basilica di San Nicola.
Bezoek de mooiste kerken en kathedralen, in elk geval de San Nicola basiliek!
Castello Svevo
Het opvallend grote kasteel Castello Svevo kom je ongetwijfeld ook tegen in Bari. Het ligt aan de rand van de oude stad en is met slecht weer absoluut een bezoek waard.
Het is geen kasteel waar je overal helemaal op en in mag (dan kun je beter andere kastelen in Puglia bezoeken), maar een kasteel dat vooral voor tentoonstellingen wordt gebruikt, en ik moet zeggen, die waren meer dan verrassend.
Bezoek een tentoonstelling in Castello Svevo! Dé plek om naartoe te gaan in Bari als het regent.
Ik bezocht er een expositie van Pippo Oriani en van Giuseppe Carta, maar het meest bijzonder was toch wel de expositie over Sinterklaas! Ja, ik noemde hem net al even, maar Bari staat echt bekend om deze heilige Nicolaas, San Nicola dus, die er niet alleen voor de kinderen is, maar die ook nog eens de patroonheilige van de stad is!
Update 2022: Deze expositie is er niet meer.
In een superleuke tentoonstelling (leuk voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen) krijg je een inkijkje in de viering van Sinterklaas in diverse landen. Ontzettend leuk!
Buiten regende het, binnen hoorde ik Sinterklaasliedjes, even had ik een wel heel andere Bari-ervaring dan de bedoeling was geweest, maar ik moet zeggen: het was erg leuk!
Afgelopen zondag kon je in verband met Internationale Museumdag gratis naar binnen, maar normaal betaal je voor dit kasteel 9 euro. Jongeren tussen de 18 en de 25 jaar betalen 3,50 en voor kinderen tot 18 jaar is de entree gratis.
De openingstijden zijn zeer ruim: van 8:30 tot 19:30u.
De expositie van Pippo Oriano is nu afgelopen, maar er zal snel weer een andere voor in de plaats komen. De expositie met de beelden van Giuseppe Carta (waarvan je buiten de rode pepertjes al ziet, je zag ze op 1 van de foto’s hierboven) zou maar tot eind april 2019 duren, maar is verlengd!
Toen ik het kasteel verliet was de zon spontaan weer gaan schijnen.
Teatro Margherita
Ook een opvallend gebouw in Bari is Teatro Margherita. Het ligt aan de Lungomare, in de haven van Bari, bij de (voormalige) vismarkt, maar ook vlákbij Piazza del Ferrarese en de oude stad.
Regent het, dan hoef je je zeker niet te vervelen, want er is momenteel een expositie van World Press Photo! De beroemde World Press Foto expositie is natuurlijk altijd mooi en meer dan de moeite waard! Nog t/m 23 juni 2019 kun je er naartoe.
Bezoek de World Press Photo expositie in Teatro Margherita!
Ben je later dit jaar in Bari kijk dan zelf wat voor nieuwe expositie er in Theatro Margherita is. Er is ook een grote Van Gogh expositie geweest, dus het zijn zeker niet de minste! Absoluut het checken waard dus!
Mooie foto’s maken
Toch de regen trotseren en je vermaken met het maken van bijzondere foto’s is ook een optie. De vele witte lappen plastic over de was die aan balkons hangt maken de anders zo fotogenieke straatjes van Bari net wat minder mooi, maar ga op zoek naar andere dingen. Ik vond het ondanks het weer heerlijk om foto’s te maken!
Ook met ander licht, zoals ’s ochtends vroeg:
Vooral als het net droog is nadat het geregend heeft kun je vaak supermooie plaatjes schieten. Kijk eens goed, kijk eens anders: kijk bijvoorbeeld naar de weerspiegeling van gebouwen in grote plassen regen, zoals deze foto die ik nog bij het Teatro maakte.
Het mooie Teatro Margherita weerspiegeld in een regenplas!
Wisselen zon en regen elkaar af of komt het allemaal tegelijk? Kijk dan of je een regenboog ziet. Het geeft je foto’s net die extra dimensie!
Shoppen
Shoppen is natuurlijk ook altijd nog een optie als het regent. Misschien is er net ergens uitverkoop (SALDI) of wellicht zoek je iets bijzonders of gewoon een leuk souvenir. Souvenirs vind je vooral in de oude stad, kleding juist meer tussen het oude centrum en het station in.
Sla zeker de Via Sparano da Bari niet over; het is de winkelstraat die vanaf het station en het ‘park’ bij Piazza Umberto in een rechte lijn naar de oude stad loopt. Waarom ik die noem? Je ziet er namelijk een opvallend mooi Art Nouveau gebouw: Palazzo Mincuzzi. In het oude paleis zit momenteel Benetton.
Lokale of trendy koffietentjes ontdekken
Duik om te schuilen eens een gewoon simpel koffietentje in en kijk hoe het lokale leven eraan toe gaat; hoe de Italianen doen, wat ze zeggen, hoe ze gebaren, elkaar begroeten, etc. Het is altijd weer leuk om te zien. Verwonder je bovendien over hoe ontzéttend goedkoop de koffie is. Een espresso (caffè) heb je voor 70 of 80 cent. Een cappuccino meestal voor 1,50.
Wil je juist liever naar een wat hipper koffiezaakje waar meer jongeren komen? Ga dan naar het ‘modernere’ deel van de stad, vlakbij het station. Hier vind je de wat meer trendy koffietentjes. Er zitten er meerdere niet ver van elkaar.
Lekker eten
Neem als het regent vooral extra de tijd voor het eten. Ga heerlijk uitgebreid lunchen op een leuk plekje in Bari Vecchia, het oude deel van Bari. Je vindt veel restaurantjes bij Piazza Mercantile en in het straatje Via Re Manfredi, maar kijk zeker ook of je zelf nog iets leuks tegenkomt.
Bestel wat je lekker lijkt. Tip: begin rustig en bestel later eventueel meer, want de porties in Puglia zijn vaak erg groot! Ik heb me er ook een aantal keer op verkeken. Of deel lekker wat met z’n tweetjes.
Aan de wijn
Ook later op dag zijn er genoeg plekjes waar je voor een mooi glas wijn uit Puglia terecht kunt. Een ‘Primitivo’ bijvoorbeeld. Primitivo mag misschien simpel klinken, maar het is een heerlijke wijn. Maar andere wijnen uit Puglia zijn vaak ook goed.
Bestel er wat lekkere bruschette, crostini of bijvoorbeeld een tagliere met allemaal lekker kazen uit Puglia bij.
Ik heb verschillende plekjes ontdekt. Eén ervan is Mercantile Nove, op piazza Mercantile.
Kookcursus of pasta workshop
Je kunt natuurlijk ook een kookcursus of pasta workshop volgen als daar nog plek op is, maar kijk goed naar de prijzen. Online worden soms echt belachelijk dure workshops aangeboden. Ook als je via Transavia geboekt hebt (waar ik ook graag mee vlieg) krijg je soms als je net bent aangekomen een mailtje met tours die je kunt boeken van Get Your Guide en ja, ook ik boek daar wel eens wat, maar echt, er staan soms wel echt absurde bedragen bij (van meer dan 100 of meer dan 200 euro), dus denk een beetje na. Dit is alleen interessant als je met een groep bent, en soms staat er ook bij ‘per groep’, maar soms ook niet! Soms wordt het ook per persoon berekend. Ik zou zeggen: meer dan 50 euro pp moet je hier voor een dag(deel) mijns inziens niet aan uitgeven.
Of informeer ter plekke naar een geschikte food tour. Langs 1 plek kom je dan sowieso: de orecchiette-vrouwen.
Toch fietsen
Regent het een beetje, maar niet de hele tijd? Ga dan tóch fietsen. Wij Nederlanders zijn wel wat gewend toch? Als het regent krijg je een poncho of mag je -als je het echt niet ziet zitten- gratis verzetten of annuleren. Maar het regent meestal toch niet onophoudelijk.
De tours worden helaas (nog) niet in het Nederlands aangeboden, maar wel in het Engels en Duits. Er is een late ochtend- en een namiddagtour: 11:30u en 15:30u.
Bari tips bij regen
Nou, je zult je heus vermaken dus. Ga je nog, bewaar dit blog dan voor de zekerheid, dan weet je wat je kunt doen mocht het onverhoopt regenen in Bari.
Regent het vaak in Bari?
Was je net van plan een weekendje Bari te boeken en twijfel je nu? Niet doen! Niets is zo veranderlijk als het weer. Vandaag (27 mei 2019) is de regenkans 100%, maar de dagen erna wordt het tussen de 20 en de 25 graden met een lekker zonnetje.
Ga je in de zomer, dan zou ik me er al helemaal geen zorgen over maken. Juli is de droogste maand in Bari. Meer dan een buitje is het dan vaak niet, net als overal.
Bari in de lente, zomer, herfst of winter
Bari is hoe dan ook de moeite waard in elk seizoen, of het nou zomer, herfst, lente of winter is. In de winter is het er gemiddeld 12-13 graden, in de zomer tegen de 30 graden. Wil je Bari in de herfstvakantie bezoeken of volgend jaar in de meivakantie naar Bari? Dan is het rond de 20 graden. Maar soms ook warmer hoor!
Meestal is het in mei zo rond de 23 graden in Bari. Perfect dus!
Begin maart was ik ook al in Puglia en had ik juist schitterend weer! Nu in mei had ik een beetje pech, maar de zon was toch nog af en toe te zien en dan geniet je extra! En juist die combinatie van donkere luchten én zon maakten Bari prachtig!
Bari, een mooie stad aan de Middellandse Zee.
Bari bij de top 10 ‘Best in Europe’!
Bari is echt een leuke stad! Een heerlijke havenstad die steeds leuker wordt! Vrijdag kreeg ik toevallig een mailtje van Lonely Planet met het bericht dat ze Bari afgelopen week hebben gekozen als 1 van de top 10 bestemmingen van Best in Europe 2019! Reden genoeg om snel te gaan dus!
Puglia ontdekken vanuit Bari
Vanuit Bari kun je de regio Puglia ontdekken. Hier lees je meer blogs over Puglia. Ik ben er inmiddels al 3x geweest!
Eén van de fijnste dingen aan reizen vind ik toch wel het eten. Ik kan me echt verheugen op het uitproberen van lekkere lokale gerechten en onbekende hapjes op de kaart, op vers geroosterde vis op het strand of gewoon lekker op een terrasje bij de lunch al een glaasje wijn drinken, juist omdat je dat thuis niet doet.
Mijn recente reis naar Puglia was om de regio meer onder de aandacht van mijn lezers te brengen. Op eigen initiatief, maar ter promotie van Puglia, en daar hoort het heerlijke eten wat mij betreft zeker bij.
Lekker eten op reis
Naast veel willen zien en fotograferen betekent reizen voor mij dus zeker ook lekker eten en genieten. Ik kook het hele jaar al, dus op reis geniet ik extra als dat even niet hoeft en word ik blij van iets lokaals eten op een mooi plekje. Dat hoeft niet luxe, integendeel, het kan ook best basic. Zelfs simpel street food is soms al goed.
Zo ook in Puglia.
Alles smáákt in de Méditerranée gewoon beter.
Streekgerechten ‘di mare’ en ‘di terra’
Tijdens mijn bezoek aan Puglia begin maart ontdekte ik een aantal delicatessen en typische producten uit de streek. Streekgerechten uit de zee (di mare) en van het land (di terra). Puur uit Puglia, soms specifiek uit de Salento (het uiterste zuiden van Puglia) en soms iets wat je in heel Zuid-Italië ziet.
Update: in mei was ik er weer, dus ik zal binnenkort nog meer foto’s plaatsen!
Verrassende lokale specialiteiten
Eigenlijk dacht ik wel te weten wat ze eten in Apulië (zoals Puglia door Nederlanders ook vaak genoemd wordt), maar ik werd toch ook weer verrast. Ik kwam best veel gerechten tegen die ik nog niet kende, lokale specialiteiten waar ik nog nooit van gehoord had of delicatessen die ik nog nooit geproefd had. Stond er iets op de kaart wat ik niet kende dan wilde ik het juist.
Tip: staat er iets op de kaart wat je niet kent? Bestel het!
Lekker eten voor weinig
De beste en de duurste restaurants heb ik niet voor je kunnen testen. Ik had beperkt tijd en beperkt budget, en nog niet alles was open, maar ik heb toch heel wat heerlijks kunnen proeven. Eén voordeel heeft Puglia sowieso: je hoeft het er niet duur te maken. Je kunt er al voor heel weinig heerlijk eten; als ontbijt, lunch, diner of iets tussendoor.
De keuken van Puglia
In dit blog neem ik je mee naar Puglia en laat je een selectie zien van al het lekkers dat Puglia te bieden heeft. Je krijgt een heel klein kijkje in de regionale keuken van het sowieso al prachtige Apulië, maar je moet het vooral ook zelf gaan proeven. Puglia is perfect voor sea food fans en foodies. Maar dat niet alleen!
Ben je een echte foodie? Dan kun je je hart ophalen in Puglia!
Fast food & slow food in Puglia
Het is niet eens allemaal culinair en ingewikkeld maar meestal juist verrassend eenvoudig. Het eten in Puglia is puur, goed en best goedkoop. Woorden als ‘organic’ en ‘slow food’ kom je in Puglia veel tegen, maar street food en fast food ook, en dat laatste is stukken gezonder dan het fast food dat wij kennen. Hieronder lees je wat je moet proberen!
Italiaanse woorden
In de lijst staan veel Italiaanse woorden, dan leer je die ook meteen een beetje. Dat is wel zo leuk toch? Ongemerkt breid je met dit blog je Italiaanse food vocabulair zo vanzelf een beetje uit. Ik weet zeker dat je van veel dingen nog nooit gehoord had!
23x proeven in Puglia:
Oké, wat zijn lekkere gerechten uit Puglia? Welke specialiteiten en streekgerechten uit Puglia moet je zeker proeven? Welke typische producten uit Puglia en Zuid-Italië mag je niet missen?
Wat zijn de piatti tipici pugliesi, oftewel, welke gerechten zijn typisch uit de streek Puglia en hoe ziet de cucina tipica salentina (de keuken uit de Salento, het uiterste zuiden) eruit?
Van seafood tot zoetigheden, het komt allemaal aan bod. Wijn ook, en zelfs bier!
Staat er een sterretje bij dan is het echt typisch uit Puglia. Hou je niet van vis? Scroll dan even verder door naar beneden, want er komt nog veel meer.
Delicatessen, regionale gerechten en andere dingen die je zeker moet eten in Puglia:
Ricci di mare
Toen ik ricci op de kaart zag staan dacht ik meteen: dát wil ik wel eens proeven! Ricci, of beter gezegd ‘ricci di mare’ zijn zee-egels. Ze zijn niet typisch van Puglia, maar ze zijn wel volop te vinden in het zuiden van Italië.
Zee-egel dus. Ik was er wel benieuwd naar. Om de prijs hoefde ik het niet te laten, want in het restaurant in Brindisi waar ik de eerste avond beland was, waren ze slechts 1 euro per stuk. Een mooie kans om het uit te proberen.
Allereerst ziet het er natuurlijk erg leuk uit. Die stekels, en dan dat stervormige ‘vlees’ binnenin. Ook de kleur is wel apart. Je eet ze gewoon rauw, zoals ze er echt uit zien. Hoe zou dit smaken?
Ik hoopte dat ze een beetje als oesters zouden smaken (waar ik dol op ben, maar wat ik vanwege de prijs haast nooit eet), maar dit was anders. Het was vrij slapjes. Je verwacht wat textuur, maar het is zacht en zo weg. Eigenlijk proef je niet veel. De ‘stevigheid’ of ‘elasticiteit’ die je van een zeevrucht verwacht heeft het in elk geval niet.
Is het vies? Nee. Is het echt heel lekker. Mwah. Mis je er dus veel aan als je het niet proeft? Nee. Is het leuk om het geprobeerd te hebben? Zeker! Dus moet je het een keer nemen? Ja.
Frutti di mare
Sowieso moet je in een regio die aan zoveel kanten door de zee omringd wordt (Puglia heeft zo’n 800 kilometer kustlijn!) lekker sea food eten. Zeevruchten dus, of, op zijn Italiaans: frutti di mare! Ook in de pasta.
Niet alleen ricci en mosselen, maar ook inktvis of octopus (pulpo), garnalen of kleine schelpjes.
Wandelend door de haven van Monopoli zag ik net een vissersboot binnenkomen en keek even mee. De (inkt)vis werd uit het schip geladen en ging direct naar de bestemming, ook naar restaurants vlakbij. Verser krijg je het niet!
Verse vis en sea food bij Pescheria La Muraglia in de haven van Monopoli.
Ga je in de zomer? Bestel dan een heerlijke sea food schotel op een terrasje of lekker ergens aan het strand. Deze ene foto heb ik even van mijn moeder gepikt, die er in de zomer was:
Maar sowieso kun je op veel plaatsen in Puglia heerlijk (inkt)vis en sea food eten. Je hoeft er niet eens voor naar chique restaurants. Een populaire plek is bijvoorbeeld de hippe ‘fast food’ vistent La Pescaria in Polignano a Mare. Ik nam er een foto van, omdat het adresje me opviel, maar ik heb toch wel een beetje spijt dat ik er niet even naar binnen ben gelopen.
Umberto, een in Zweden wonende Italiaan die ik ontmoette (lees hier maar) stuurde me bij terugkomst nog een berichtje toen ik iets over Polignano had gepost: ‘Ahhh, Polignano a Mare! Sweet memories!’ schrijft hij me. ‘It was there I ate the fantastic octopus-sandwich.’ Bij La Pescaria. Als je deze foto ook ziet… Mmmm!
Maar in welk leuk stadje in Puglia je ook bent, slenter gewoon rond, duik steegjes in en je komt overal leuke restaurantjes tegen, met leuke namen ook, zoals Polpo Matto, de gekke octopus.
Een typisch Salentijns inktvisgerecht is overigens purpu alla pignata: gestoofde stukken octopus. Salentijns komt van Salento, het uiterste zuiden van Puglia zoals ik al zei.
Alici
Ook alici (ansjovis) kom je veel tegen in Italië, op verschillende manieren bereid en gegeten. Warm, op pizza’s (zout), maar vaak gewoon koud (zuur).
Wandelend door de steegjes van het mooie historische hart van Otranto (een stad die je écht moet bezoeken, niet alleen vanwege de stad maar ook om de ongelofelijk heldere kleur van de zee!) ontdekte ik Fishbar La Polpería, een klein nieuw hip adresje met vooral vis en seafood op de kaart. De ideale plek voor een korte break.
Zittend op dit terrasje op het kleine verborgen pleintje bestelde ik alici marinate, gemarineerde ansjovis. De presentatie was top en met de limoen erbij smaakte het verrassend fris. Door de toevoeging van het zoetje van de marmelade-achtige ‘chutney’ was het ook weer niet té zuur of zout. Gewoon perfect. En heerlijk met een witte wijn, uit Puglia natuurlijk.
Bombette *
Ben je meer een vleeseter? Ga op zoek naar bombette! Bombette pugliesi zijn letterlijk vertaald ‘bommetjes’ uit Puglia. De bommetjes zijn kleine vleeshapjes die er een beetje uitzien als slavinkjes, maar dat is het niet. Het zijn kleine rolletjes varkensvlees, gevuld met kaas.
Ze worden ook wel aan stokjes geregen en dan gegrild, waardoor het een beetje een satétje lijkt, maar heel anders smaakt! Ik ben niet zo van varkensvlees (eigenlijk alleen koud, lekkere plakjes bijzondere worsten en hammen), maar dit had ik wel willen proeven! Ik heb er geen foto van, maar hier zie je ze.
Het is street food, maar ook in restaurants kun je het krijgen. Vermoedelijk in de zomer meer dan toen ik er was. Tip: je kunt ze ook gewoon bij de lokale slager kopen en dan zelf roosteren als je een barbecue bij je vakantieverblijf hebt.
Een variant op de bombette zijn gnummareddi; met orgaanvlees.
Cime di rapa *
Cime di rapa is één van de lokale seizoensgroenten die je ongetwijfeld een keer op de menukaart ziet staan in Puglia. Het zijn groene groenten. Het is iets tussen spinazie, bimi en raapsteeltjes in, maar ook weer niet. In Italië wordt het ook wel broccoletti genoemd.
Ik at het op een toast, maar door de pasta zie je het ook veel. En dan met name door de orecchiette. Wat dat zijn lees je hieronder.
Orecchiette *
Orecchiette zijn letterlijk vertaald ‘oortjes’. Zo zien ze er ook een beetje uit. Het is een soort schelpjespasta uit Puglia. Orecchiette met cime di rapa (waar ik het net over had) is nou echt wat je zegt een typisch gerecht van Puglia.
Orecchiette met cime di rape is echt één van dé piatti tipici pugliesi!
De oortjespasta staat vrijwel overal op de kaart, en je kunt het in alle supermarkten en winkeltjes met authentieke producten uit Puglia kopen.
Sowieso is veel pasta home made. Wil je echt lekker eten kies dan een restaurantje waar ze de pasta zelf maken, zoals bij Vispa Teresa in Ostuni. De reviews zijn goed. Ook de pizza wordt geprezen.
Frise *
Frise (of friselle) zijn ronde stukken geroosterd brood met tomaten, olijfolie en zout. Het lijkt een beetje op bruschetta, maar het is toch net weer anders. Het brood is meer een soort ‘beschuitje’. Je kunt het ook met ricotta (of iets anders) erop eten. En soms zie je ze ook met groenten specifiek uit het seizoen.
En er zijn niet alleen gewone maar ook gezondere varianten zoals (meer)granen (frise ai cereali) of volkoren (frise integrali). Ik testte ze uit op een terrasje in Polignano a Mare. Simpel, maar heerlijk. Zo wil iedereen wel een beschuitje eten. 😉
O, en mocht je denken ‘Wat zijn serafini?’ Dat is geen gerecht, maar de naam van de B&B die erbij hoorde. Ik sliep er niet, maar het lijkt me absoluut een erg leuk plekje om te verblijven in Puglia!!
Leuke accommodatietip tussendoor!
Burrata *
Burrata is een zachte Italiaanse kaas die inmiddels overal bekend is, maar hij komt oorspronkelijk uit Puglia. Het is een verse kaas die op mozzarella lijkt, maar dan romiger en veel lekkerder! Helemaal met een beetje goede olie en wat zeezout erop. Mmmmm!
Je ziet het op de foto hierboven en zag het ook al op één van de friselle. Op sla is het ook lekker.
Burrata komt van oorsprong uit het plaatsje Andria, uit de subregio Murgia (wat toevallig de achternaam van mijn Sardijnse ex is, maar dat terzijde). Het is de streek rond Bari.
O, en zie je in Puglia ergens ‘stracciattella’ staan, denk dan niet meteen aan ijs, want misschien bedoelen ze wel dit.
Behalve burrata zie je ook veel ricotta. Ricotta is in het hele zuidelijk deel van Italië populair en is niet typisch van Puglia, terwijl burrata er officieel wél vandaan komt. Je ziet het hier:
Scamorza pugliese *
Aparter om te zien is de scamorza pugliese, een beetje vreemd gevormd kaasje dat eruit ziet als een dichtgeknoopt ‘zakje’ of een vreemdgevormde ballon, maar dan hard. Je ziet het ook op de foto hierboven.
Behalve scamorza bestaat er ook nog caciocavallo, dat is net zo’n vreemdgevormd kaasje; kijk maar naar het borstvormige kaasje wat je ernaast ziet (op de foto hierboven).
Het exacte verschil weet ik niet, maar het is in elk geval typisch Zuid-Italiaans. Ook op de luchthaven van Brindisi zag ik ze nog.
Tagliere tipico salentino *
Een tagliere is niet één gerecht, maar een bord of plank met meerdere gerechten. Meestal met antipasti. Bij La Bottega del Corso, een bijzonder wijnwinkeltje annex wijnbarretje met lokale producten in Lecce, met slechts een paar tafeltjes, bestelde ik een tagliere tipico salentino, een bord met allemaal lekkere dingetjes uit de Salento streek.
In de winkel verkopen ze deze prodotti tipici salentini, typische producten uit de Salento, ook. De Salento is het uiterste zuiden van de hak van de laars van Italië. Uit dit prachtige en heerlijke deel van Italië komen natuurlijk ook heerlijke olijven, heerlijke kazen (burrata, wat ik net al noemde), heerlijke salumi (charcuterie) en allerlei andere eenvoudige maar smaakvolle lekkernijen.
Zit je dus ergens in Puglia aan de borrel bestel dan zeker een tagliere met lekkers om samen te delen. Voor een extra fijn vakantiegevoel.
Proef meerdere heerlijkheden in één keer!
Puccia *
Puccia is een traditioneel lokaal ‘gerecht’. Eigenlijk is het meer street food. Het is een gevuld broodje dat er een beetje uitziet als een pitabroodje maar dan iets kleiner en dan van pizzadeeg. Je ziet het vooral in Lecce waar het al sinds 1941 bestaat.
Meestal kun je zelf kiezen wat je in je puccia wil hebben. Er zijn zelfs speciale puccerie, pucciazaakjes. Ik bezocht er één in Lecce.
In Ostuni zag ik er ook één: Il vizio del conte. Ze hebben daar ook volkoren pucce en andere lokale (brood)lekkernijen. En ook op de luchthaven kun je ze nog kopen, belegd en wel.
Calzone
Wat er een beetje op lijkt, maar ook weer niet, omdat het dicht gebakken wordt (met de inhoud er al in) is calzone. De calzone zie je ook gewoon in Nederland. Als wij vroeger pizza aten bestelde ik vaak een calzone. Tegenwoordig eet ik het eigenlijk nooit meer.
De calzone komt van origine natuurlijk ook echt uit het zuiden van Italië (behalve in Puglia zie je het ook in Campanië, Calabrië en Basilicata). Zoals wij de calzone kennen als een grote dubbelgeklapte pizza, zoals je ze bij een pizzeria krijgt (of in de vriezer van de supermarkt vindt), zo kennen de Italianen het ook als gewoon een snack voor tussendoor, en dan veel kleiner, als street food onderweg.
De echte calzone pugliese, de calzone uit Puglia, eet je overigens met cipolla erin, met ui.
Ik dacht een calzone gekocht te hebben, ik had ze in de vitrine van de stationsbar van Maglie gezien, een stadje in het binnenland. Omdat ik nog best een treinrit voor de boeg had kocht ik er één ‘to go’. Later besefte ik dat dit waarschijnlijk een panzerotto was in plaats van een calzone. Daar lees je hieronder over.
Panzerotto *
Het lijkt op een calzone, maar het is toch net weer iets anders: een panzerotto! Panzerotti zijn gevulde ‘pasteitjes’ die er weliswaar uit zien als calzone, maar niet hetzelfde zijn. Een panzerotto is vetter omdat het niet in de oven gaat, maar gefrituurd wordt.
Het is ontstaan vanuit de gedachte dat je altijd met wat overgebleven deeg en met ingrediënten die je toch nog in huis hebt iets lekkers kunt maken. Italianen hebben bijna altijd wel tomaten en olijfolie, en meestal ook mozzarella en verse kruiden in huis. Later werden er allerlei varianten op bedacht.
Omdat voor de echt goede panzerotti alleen de beste ingrediënten gebruikt worden is het super smaakvol. Er zijn zelfs speciale panzerotteria’s, zaakjes die echt gespecialiseerd zijn in street food zoals panzerotti. In Polignano a Mare kwam ik zo’n panzerotteria tegen: La Rotellina. Het zit vlakbij het strand, dus neem ze mee of haal ze warm tussendoor, dan heb je voor een paar euro een heerlijke lunch.
Tip: staat een trip naar Puglia niet op de planning maar wil je ze toch proeven? Ga dan naar Panzero’ in Rotterdam. Hier kun je panzerotti en ander typisch street food uit Puglia proberen.
Acquasale
Net als meerdere gerechten uit de Pugliese keuken was ook Acquasale van oorsprong een armeluismaal. Het wordt niet alleen in Puglia, maar ook in Basilicata en Campanië gegeten, de 3 meest zuidelijke regio’s van Italië. Het zijn tomaten met grote kruimels brood, olijfolie zout en oregano.
Taralli *
Wel weer echt typisch uit Puglia zijn de zogenaamde taralli, kleine broodringetjes uit Alberobello. Je krijgt deze kleine ronde ringetjes vaak als er in een restaurant brood op je tafel wordt neergezet. Ook zie je ze wel bij antipasti of bij de borrel.
Ze zien er leuk uit hoor, die broodringetjes, maar net als bij soepstengels (waar ze een beetje naar smaken) is het meestal toch een beetje droog. Wel verschilt het waar je bent, want er zijn ook zaakjes die heerlijke varianten hebben waar veel meer smaak aan zit. Deze vond ik namelijk veel beter:
Pane di Altamura *
Proef trouwens ook zeker het brood! Ik had héérlijk smaakvol brood bij het ontbijt, met de perfecte korst. Hét bekende brood van Puglia is Pane di Altamura, met een DOP-stempel: Denominazione d’Origine Protetta. Hier lees je er meer over. Dus ga je vanuit Bari (of omgeving) richting Matera stop dan zeker in Altamura voor de enige echte! Update: ook in Matera is het brood ontzéttend lekker!
Brood doop je natuurlijk in de beste olijfolie!
Olio d’oliva uit Puglia *
Olijfolie, ik ben er dol op en gebruik er veel van. Als ik olijfolie koop, koop ik altijd extra vergine. Vroeger kocht ik het vaak op reis, maar nu meestal gewoon in Nederland. Olijfolie uit Spanje vaak, maar ook uit Griekenland en Italië.
Ook in Puglia kun je heerlijke olijfolie vinden. Dat is niet zo gek, want de hak van de laars van Italië staat vól met olijfbomen. Reis je er net als ik doorheen dan zul je er nog vele tegenkomen.
Olijfolie is niet alleen heerlijk over de sla, maar ook om brood in te dopen of het over aardappelen of groenten te sprenkelen. Wil je ter plekke olijfolie kopen, dan vind je het niet alleen in supermarkten en soms bij verkooppunten langs de weg, maar ook veel bij kleine zaakjes met lokale producten (prodotti tipici) uit de streek.
Sommige aziendas agricolas, kleine boerderijtjes, hebben een winkeltje ergens in de stad, waar ze hun producten verkopen. Zoals deze die ik tegenkwam in Ostuni.
Dono d’olivo is een extra vergine olijfolie van PurOstuni, die samenwerkt met meer dan 100 lokale boeren.
Vino di Puglia *
Ben je in Puglia of in de Salento dan moet je natuurlijk ook een typische wijn uit de streek proeven. Er zijn ontzettend lekkere wijnen uit Puglia en zeker ook uit de Salento. Ik dronk zowel een rode vino salentino (Salice Salentino, een DOC) en natuurlijk de Primitivo, als enkele andere vini di Puglia.
Mocht je een wijngaard of cantina willen bezoeken, op de site Vini di Puglia vind je alle wijnmakers uit Puglia.
Uiteraard kun je tegenwoordig ook gewoon hier in Nederland wijn uit Puglia kopen. Het wordt o.a. verkocht bij Gall & Gall, Albert Heijn en via diverse wijnsites zoals Wijny.nl.
Wijn uit Puglia of specifiek uit de Salento!
In de Salice zit een bekende druif die ik erg lekker vind: de Negroamaro. Ook ben ik echt fan geworden van de (rode) Primitivo!
Birra Salento of ander bier uit Puglia *
Behalve wijnen heeft Puglia ook eigen bieren! Dat had je misschien nog niet bedacht. Er zijn best heel veel kleine birrificios, brouwerijen. Ze maken birra artigianale, oftewel, ambachtelijk bier. Bijvoorbeeld Birra Salento. Kijk ook eens op de website van Birra Musa. BirrApulia is er ook één. En ook zag ik Birrozza nog, bier zonder conserveringsmiddelen en kleurstoffen.
Ambachtelijk bier uit Puglia!
Ben je een ware bierliefhebber en zou je wel een bierroute willen rijden? Huur een auto (tip: doe het via Sunnycars), zorg dat één iemand rijdt en de ander drinkt en ontdek de kleine brouwerijen zelf. Hier vind je alle adresjes in Puglia waar ambachtelijk bier gebrouwen wordt. Van Gruit in Brindisi tot Malatesta (toepasselijke naam) in Lecce. Informeer wel even van te voren of ze open zijn en of toeristen welkom zijn.
Ik kwam deze beer shop nog tegen in Lecce (die gesloten was, het was nog vroeg), met zowel birra artiginanale (ambachtelijk bier) als birra alle spina (van de tap).
Naast lokaal gebrouwen bier vind je in Puglia uiteraard ook gewoon andere bekende Italiaanse biermerken, zoals Moretti.
Ben je meer van de likeurtjes? Ga dan voor een grappa uit Puglia. Grote kans dat je er een keer eentje bij de rekening krijgt.
Pasticciotto leccese *
Denk jij na dit alles ‘Hé, maar ik hou van zoet! Hoe zit het daar mee?’ Geen paniek, ook voor zoetekauwen is Puglia perfect. Vooral in Lecce zit je goed. Koffiezaken zijn er genoeg en natuurlijk proef je daar een keer een heerlijke pasticciotto bij. Als ontbijt of gewoon als lekkernij tussendoor.
Een pasticciotto tradizionale leccese is een typisch cakeje uit Lecce. Die moet je gewoon geproefd hebben!
Pasticciotti leccesi zijn typische gebakjes uit Lecce. Een cakeje is het eigenlijk meer, maar dan wel heel zwaar. Het is langwerpig en gevuld met crème. Wat het extra lekker maakt is dat het weliswaar cakeachtig is, maar (als hij vers is zoals ik ‘m at) toch iets knapperig en van binnen zacht.
Het is heel machtig en er zitten denk ik heel veel calorieën in, maar ik wilde het geprobeerd hebben. En het was lekker. Neem je dit ‘s ochtends met een cappuccino dan hoef je voorlopig niks meer. Als ik er nu aan terugdenk rúik ik ‘m gewoon weer.
De pasticciotti zijn typisch uit de Salento streek, het echte zuiden van Puglia dus weer. Ook op de airport heb ik er nog één genomen. Daar hadden ze overigens niet alleen grote, maar ook kleinere. Wel zijn ze daar duurder.
Pasticcino alle mandorle
En er zijn nog meer dolci, zoetigheden. Ik kreeg nog een citroenkoekje; of eigenlijk een amandelkoekje met citroensmaak. Pasticcino alle mandorle di Puglia stond erop. Mandorle betekent amandel, en ik had de smaak limone. Het was een beetje zacht en een heel klein beetje taai, maar dat hoort, net als bij bitterkoekjes die wij kennen. Door de citroen was het toch fris.
Ottimini
Ben je met kinderen in Puglia? Dan zul je misschien sowieso eerder een koekje kopen. Voor mijn kinderen kocht ik ottimini, koekjes uit Rutigliano, gewoon in een supermarktje. Deze ‘biscotti’ kun je als ontbijt eten, maar ook gewoon tussendoor. Ze lijken qua vorm op taralli, maar dan zoet.
Rond feestdagen als kerst of carnaval zijn er vaak nog weer andere lekkere zoetigheden te koop. Ga dan vooral bij een echte pasticceria kijken.
Gelato
Ook een ijsje mag natuurlijk niet ontbreken in Italië. Ik haal er één bij Il Super Mago del Gelo, oftewel: de super ijstovenaar, en niet zomaar één. Deze ijssalon vlakbij de bekende brug en baai in Polignano a Mare bestaat al sinds 1935 (toen de inmiddels overleden Mario Campanella eerst als amandelverkoper en daarna als verkoper van geraspt ijs was begonnen) en is een begrip in de omgeving.
Het stond als tip in de reisgids die ik bij me had. De reviews waren nog steeds goed, dus ik besloot een kijkje te nemen.
Het lekkerste ijs dat ik ooit gegeten heb, zoals sommigen in de reviews zeggen? Nee, dat niet, maar wel leuk om geprobeerd te hebben en mooi dat het al zo lang bestaat. Misschien had ik één van hun bijzondere koffies moeten nemen, want ook daar staan ze bekend om!
Verwacht geen trendy plek met de meest ‘instagrammable’ ijsjes, wel een populaire plek met een verhaal.
Nog meer lekkers uit Puglia
Dit is overigens nog lang niet alles hoor. Ik heb in die korte tijd uiteraard niet alles kunnen proeven. Er zijn nog wel meer typische gerechten uit Puglia, zowel vlees als vis; van lamsvlees (agnello) tot kleine visjes die op een speciale manier bereid worden: scapece salentina heet het, of scapece pugliese. Het ziet er lekker uit! Ook sgagliozze baresi (gefrituurde polenta uit Bari) wil ik een volgende keer even proberen. Ben je met kinderen? Die lusten dat vast ook wel.
Liever meer groenten? Ga dan voor fave e cicoria, een tuinbonenpuree die vaak met ‘cichorei’ erbij gegeten wordt, een groente die een beetje op ‘cime di rape’ lijkt (wat ik at), maar wat toch net weer anders is.
Hier zie je nog een ‘salade’ die ik at: calamari con patate e olive pugliesi. Octopus met aardappel en olijven uit Puglia. Het was heerlijk zacht. Mjammie!
Kijk gewoon zelf op de kaart wat je aanspreekt. Staat het er alleen in het Italiaans? Google even via Google images en meestal weet je zo wat het is.
Agnello, scapece pugliese, sgagliozze baresi of fave e cicoria. Probeer het! Zoek zelf een leuk adresje uit en geniet.
Gewoon eten in Puglia
Ben je niet zo’n gekke-dingen-eter en denk je nu ‘Ik moet maar niet naar Puglia gaan, want dan moet ik allemaal enge of onbekende dingen eten’? Wel nee. Ook als je niet zo’n avontuurlijke eter bent hoef je je in Puglia geen zorgen te maken hoor.
Pasta hebben ze altijd, pizza vind je altijd, maar ook rijst, patat of aardappel, een lekker stukje vlees als je dat wil, een salade of… nou ja, genoeg! En Puglia is ook geschikt voor vegetariërs en veganisten.
Waar eten in Puglia?
Nou, heb je al trek gekregen? Ik heb je een klein beetje op weg geholpen. Nu mag je zelf kiezen waar je van al dit lekkers gaat genieten in Puglia. In stadjes, op het platteland, bij je agriturismo of lekker op het strand. Ik wens je een hele fijne vakantie!
Tip: sla dit blog over Puglia op of stuur ‘m naar je reisgenoot zodat je straks als je gaat nog weet wat je moet proberen.
Typische producten uit Puglia mee als souvenir
O ja, en had je in Puglia iets lekkers voor thuis willen kopen of voor iemand die je planten of katten gedaan heeft in de vakantie, maar kwam het er niet meer van? Op de luchthaven kun je nog iets kopen. Op Brindisi airport zit bijvoorbeeld La Bottega dei Sapori. Je kunt hier pasta’s, kazen, wijn, etc kopen. Ook echt verse kazen en verse orecchiette. Wel is het daar een stuk duurder dan als je het gewoon ergens anders had gekocht. Juist iets uit de kleine lokale winkels in Puglia is wel veel leuker natuurlijk, zoals hieronder in Monopoli:
Kookboeken met gerechten uit Puglia
Wil je na je vakantie de herinneringen aan het heerlijke Puglia levend houden en het weer herbeleven? Bestel als je terug bent in Nederland een kookboek met recepten uit Puglia om al die lekkere gerechten uit Puglia nog eens zelf na te maken.
Geniet ervan op een mooie nazomerse avond in de tuin of op je balkon, of tijdens een romantisch diner voor 2 in de herfst of winter. Tip: het is ook leuk om Puglia straks als thema te nemen voor het kerstdiner! Maar goed, daar willen we nog niet aan denken toch?
Naar Puglia toe
Ik vloog voor slechts 58 euro retour van Rotterdam naar Brindisi en terug. In maart was dat, een periode waarin het erg goedkoop was. Inmiddels is het veel duurder. Begin mei kan het momenteel voor 180 euro retour, begin oktober voor 120 euro. In de komende schoolvakanties is het helaas duurder (ruim 300).
Goed zoeken loont, en flexibel in je dagen zijn helpt! Naar Bari vliegen kan ook. Zoeken kan bijvoorbeeld via Skyscanner. Zie je een betaalbaar ticket, boek het, want meestal wordt het alleen maar duurder als je wacht en Puglia vraagt erom ontdekt te worden. Een vakantie boeken via bijvoorbeeld Eliza was here, TUI, de Vakantiediscounter of kleinere specialistische reisorganisaties kan ook.
Ter plekke vallen de prijzen in elk geval nog reuze mee!
Wat vond jij nou echt heel lekker in Puglia? Laat het weten bij de reacties!
O, en wil je al dat lekkere eten er weer af wandelen, lees dan mijn blog over wandelen in Puglia. Vlieg je naar Brindisi? Kijk dan ook daar even rond.
Begin maart was ik een paar dagen in het nog vrij onontdekte Puglia, de Zuid-Italiaanse regio in de hak van de laars die ook wel bekend staat als Apulië. Ik trok mijn wandelschoenen aan en wandelde meer dan 20 kilometer per dag! Ook al was ik niet eens echt op wandelvakantie in Puglia, ik liep ontzettend veel en genoot intens.
Wandelen in ‘onbekend’ Puglia
Met dit blog wil ik je laten zien dat er op wandelgebied nog veel te ontdekken valt in Puglia. Het is een nog lang niet zo bekende wandelregio als bijvoorbeeld Noord-Italië, Toscane of Cinque Terre, ook onder wandelaars niet.
De regio wordt weliswaar langzaamaan populairder onder Nederlanders en Belgen, maar het viel me op dat er nog maar weinig geschreven is voor wie graag wil wandelen in Zuid-Italië. Nergens vind je echt een handig overzicht van wandelingen in Puglia. Vandaar dit blog!
Hiken in de hak van de laars!
Wandelvakantie Puglia
Wil jij op wandelvakantie naar Apulië of wil je gewoon op vakantie naar Puglia en af en toe een mooie wandeling maken? Hier lees je wat de mogelijkheden zijn, wat je je voor moet stellen bij wandelen in Puglia, waar je zoal naartoe kunt gaan, wat mooie wandelroutes in Puglia zijn en waar je een wandelvakantie naar Puglia (en Basilicata) kunt boeken als je dat niet zelf wil regelen maar liever georganiseerd gaat, individueel of in een groep.
Waar kun je mooi wandelen in Puglia? Je leest het in dit blog!
Tip tussendoor: hou je van mooie witte stadjes, ga dan ook eens naar Thorn in Nederland!
Wat zie je tijdens het wandelen in Apulië?
Wandelen in Puglia betekent wandelen door olijfboomgaarden en langs ongerepte kusten, maar ook door sprookjesachtig witte stadjes en historische steden. En natuurlijk langs de trulli, de typische puntige huisjes die je veel ziet in Puglia.
Wandelen door olijfboomgaarden, langs trulli, witte stadjes en ongerepte kusten.
Landschap Puglia
Qua landschap moet je je bij Puglia over het algemeen geen ruige berglandschappen voorstellen. Het landschap is vrij vlak (tot heuvelachtig) met vooral veel olijfbomen. Ook voor mensen die wel van wandelen houden maar liever niet te veel hoogteverschillen willen is Puglia dus een fijne bestemming.
Maar… wil je het wél dan is het er wel! Sterker nog, ga je richting Basilicata dan vind je (nog net in Puglia) een prachtig ruig bergachtig gebied met ravijnen, zoals de Gravina di Laterza, een prachtige kloof, en de Gravina di Castellaneta. Hier is het landschap dus totaal anders dan in het vlakke gedeelte van Puglia!
De Gravina van Laterza staat bekend als de Grand Canyon van Puglia!
Hiken in Puglia
Puglia is dus zowel geschikt voor gewone wandelaars die eenvoudige wandelingen op slechts licht glooiend terrein willen doen als voor geoefende wandelaars en echte hikers. Denk je in eerste instantie dat Puglia vrij vlak is (zeker als je aan komt vliegen), dan zul je versteld staan dat het soms toch ineens verrassend anders is. Saai, wat het op het eerste oog in een groot deel van Puglia misschien lijkt (en zoals ik er jaren geleden reizend door Zuid-Italië -het landschap van Apulië vanuit de trein aanschouwend- over dacht), is het dus zeker niet!
Ga je richting Basilicata dan kom je ook echt ruigere landschappen en ravijnen tegen.
Wandelen in de Salento
Niet alleen het deel van Puglia dat ik net noemde, maar ook de kust van de Salento (het zuidelijk deel van Puglia) is werkelijk schitterend, met niet alleen witte stranden en extreem helder zeewater, maar ook af en toe bizar gevormde rotsen.
In de Salento kun je dan ook prachtige strand- en kustwandelingen maken. Het mooie daarbij is dat je hier nog totaal geen massatoerisme vindt. Alleen in augustus is het er drukker. Denk je: wauw, dat wil ik ook wel gaan ontdekken? Enkele voorbeeldwandelingen noem ik verderop in dit blog.
Ook langs de kust van de Salento kun je prachtig wandelen!
Wandelen door de mooiste steden van Puglia
Wat Puglia behalve die paradijselijke stranden vooral heel aantrekkelijk maakt, zijn de historische steden. Zowel grotere steden als kleinere stadjes in Puglia zijn zeer de moeite waard. Steden als Lecce (op de foto hieronder), Otranto en Monopoli wil je echt niet missen.
Lecce, Otranto en Monopoli
Otranto en Monopoli zijn hele mooie en romantische steden die je echt moet zien! Lecce ook, dat met zijn barokke gebouwen weer heel anders is. Hoe dan ook, ze zijn allemaal erg mooi, dus hier kom ik in aparte blogs later nog op terug.
Maak sowieso een stadswandeling door de centro storico, de oude stad. Direct grenzend aan de centro storico hebben Otranto en Monopoli bovendien een wandelpromenade langs de haven en de zee.
Ontdek de centro storico van de mooiste stadjes in Puglia! Ware parels zijn het!
Polignano a Mare
Polignano a Mare, een vakantieplaatsje vlakbij Monopoli, is ook leuk. Wandel in Polignano zeker even over de brug met uitzicht op het beroemde strand. Ook vind je in het oude gedeelte van Polignano leuke steegjes en veel mooie doorkijkjes naar zee. Alleen dat maakt het al mooi om er rond te wandelen.
Wandel je nog iets verder door dan heb je ook mooie uitzichten en zie je het standbeeld van Domenico Modugno, de Italiaanse zanger van het nummer Nel blu dipinto di blu, oftewel Volare. Die ken je wel!
Volaaaare, woho!
Ostuni
Ostuni, la città bianca, is ook echt een plaatje! Een prachtig wit stadje op een berg waar ik heerlijk in verdwaalde. Ook hier moet je vooral het historische centrum ontdekken. Voorbij de kerk dook ik één van de smalle steegjes in, liep trappetjes op en ontdekte in alle rust het witte stadje. Soms waande ik me even op Ibiza, in de Dalt Vila.
Sommige straten en huizen konden wel een nieuw likje verf gebruiken, maar het niet meer zo perfecte had ook juist wel wat.
Matera in Basilicata
Heb je wat langer de tijd of wil je juist een wat ruiger landschap dan is het zeker aan te raden een uitstapje naar de omgeving van Matera te maken, in het aangrenzende Basilicata. Matera is een heel bijzondere stad met grotwoningen en is dit jaar culturele hoofdstad van Europa.
Het mysterieuze Matera ligt weer in een heel ander landschap, waar het prachtig wandelen is. Een plek waar menig wandelhart sneller van zal gaan kloppen!
Steden, kusten en binnenland
Zelf bezocht ik tijdens mijn laatste reis naar Puglia vooral de reeds genoemde schitterende steden (waar ik nog een keer een blog over zal schrijven), maar de meeste stadjes ben ik ook een stuk uit gewandeld om nog net iets verder te kijken.
Een stad als Otranto ligt ook nog eens te midden van het mooist denkbare zeewater!
Ongelofelijk mooi toch? Ik was echt verrast dat het zeewater zo direct bij een stad toch zó mooi helder kon zijn! Wil je er echt een actieve wandelreis van maken wandel dan niet alleen door de steden, maar ook zeker enkele routes langs de mooie kust van Puglia èn in natuurgebieden in Puglia.
Waar naartoe in Puglia?
Uitgestippelde wandelreizen vind je verder naar onderen in dit blog, maar wil je op eigen gelegenheid, heb je al een ticket geboekt en ben je nu je reis aan het invullen dan is het voor het boeken van hotels of andere verblijfsplekjes (wat je eenvoudig via deze link naar Booking.com kunt doen) handig te weten waar je mooie wandelingen kunt maken in Puglia. Of je nou in Brindisi of Bari start.
Wandelingen in Puglia
Wil je een indruk hebben wat voor soort wandelingen je in Puglia kunt doen? Hieronder noem ik enkele voorbeeldwandelingen in Puglia. Het is een combinatie van tips die ik zelf kreeg, zowel vooraf als ter plekke (maar waar ik lang niet allemaal de tijd voor had), wandelingen ook waar ik al kort over gelezen had in de Ontdek ANWB reisgids Puglia (waar slechts een summiere beschrijving in staat, maar wat ik verder wel een hele fijne gids vond), en ook wat ik online nog tegen kwam in mijn eigen zoektocht, vooral op Italiaanse en Engelstalige websites.
Mooie wandelingen en wandelgebieden in Puglia:
Het kostte heel veel tijd en speurwerk, maar zo heb je in elk geval genoeg keuze! Heb je zelf ergens gewandeld in Puglia wat hier niet in het lijstje staat vertel je tip dan bij de reacties! Hier komen de tips, op willekeurige volgorde.
Valle d’Itria
Eén van de meest bekende wandelplekken in Puglia is de Itria Vallei. De Valle d’Itria ligt een klein stukje het binnenland van Puglia in. Hier wandel je tussen de kegelvormige trulli en olijfbomen.
Het meest beroemd om zijn trulli is natuurlijk Alberobello, dat is hét plaatsje in Puglia dat je altijd op de plaatjes ziet en dat zelfs op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Het is een toeristisch plaatsje waar het vaak druk is, maar in de omgeving, wandelend door de vallei, vind je nog meer trulli.
Ook de plaatsjes Locorotondo en Cisternino liggen in de Itria vallei. Een ander plaatsje vlakbij de Itria vallei is het beeldschone Ostuni. Daar was ik echt weg van! Ik noemde het net al. En het mooie is: al deze plaatsjes zijn ook met de trein te bereiken als je niet zelf wil rijden.
Riserva Naturale Torre Guaceto
Torre Guaceto is een riserva naturale, een natuurreservaat, dichtbij Brindisi, de stad in Puglia waar ik zelf op vloog en verbleef omdat het handig lag. Als je op Brindisi aan komt vliegen zie je het liggen. Hier zie je wat foto’s van het gebied.
In dit natuurreservaat kun je een mooie rustige wandeling van ongeveer 5 km langs de kust maken, van Punta Penna Grossa naar Torre Guaceto. Het landschap doet hier erg aan Formentera denken en met een beetje geluk spot je een zeeschildpad die hier ook gered en verzorgd worden totdat ze de zee weer in kunnen.
Op Tripadvisor staan enkele reviews. Eén iemand meldt dat er helaas veel plastic op het strand ligt en aanspoelt. Gelukkig zijn er ook mensen die dit opruimen. Zie je het, doe het dan ook, al was het alleen maar om daarmee de schildpadden en vissen te helpen.
Torre Sant’Andrea en Torre del Orso
Wandelend tussen Torre Sant’Andrea en Torre del Orso (een kleine 15 kilometer boven het sowieso al mooie Otranto) waan je je ineens weer op een hele andere plek, zoals aan de Algarve of aan de zuidkust van Australië. Deze foto’s doen mij namelijk erg denken aan The Twelve Apostels in de staat Victoria waar ik toevallig laatst nog een foto op Instagram van voorbij zag komen. (Mocht je het leuk vinden, je kunt mij ook op instagram @denise_miltenburg volgen.)
Iets ten noorden hiervan, bij Roca Vecchia, ligt overigens nog iets moois: Grotta della Poesia, een natuurlijk zwembad tussen de rotsen. Ook hier kun je naartoe wandelen of nog verder naar stranden in de buurt.
Ik was zelf ook in Otranto, maar omdat ik de trein terug moest hebben had ik net geen tijd meer om die kant nog op te gaan. Het lijkt me wel heel bijzonder om te zien!
Een mooie kustwandeling diep in het zuiden van de Salento.
Schiereiland Gargano
Het schiereiland Gargano dat juist helemaal in het noorden van Puglia ligt, heb ik nog niet bezocht, maar ook hier kun je mooi wandelen wist een Italiaan uit Campanië (wat niet in de hak maar in de wreef van de laars ligt) die ik in Puglia ontmoette me te vertellen. Hij was zelf net daarvoor in de stad Vieste op het schiereiland geweest.
Het leek me sowieso al prachtig in de Gargano, ook qua stranden. Gargano is zelfs een nationaal park: Parco Nazionale del Gargano. Aanrader van de Italiaan: een kustwandeling maken bij Peschici. Maar ook bij Mattinata lijkt het me erg mooi. Helemaal de kust van het schiereiland ‘rond’ kan ook, als je minimaal een week hebt. Hoe de route precies loopt weet ik niet, en e kunt niet de hele kust langs, maar wellicht kom je verder met deze app: Gargano Coast app. Of ga mee met een groepsreis van SNP. Die hebben een bloemenreis naar de Gargano: wandelreis Gargano.
Wandelen op de Tremitische eilanden
Wat ik ook nog op mijn bucketlist heb staan is een bezoek aan de Tremitische eilanden! Op de Isole Tremiti vind je as het goed is nog ongerepte natuur. Het is namelijk een natuurreservaat en er mogen geen auto’s op de eilanden komen. Wat je er juist wel vindt zijn wandelpaden (en ook fietspaden).
Ben je wat langer in Puglia (of combineer je tijdens je vakantie Puglia met de Abruzzen of de mooie en minder bekende Molise) dan kun je daar zeker nog naartoe gaan.
Met ferrymaatschappij Tirrenia reis je in een uur van Termoli naar Tremiti. Termoli ligt ten noorden van Puglia, tussen Pescara en de Gargano.
Bucketlist eilanden!
Wandelingen langs de Ionische kust van Puglia
Ook kun je kiezen voor de westkust van Puglia: de Ionische kust. Een strandwandeling bij Porto Cesario is natuurlijk nooit verkeerd. Of wandelen vanuit Gallipoli. Via Map my walk vind je nog meer walking trails bij Gallipoli aan de westkant van Puglia.
Bij de Via Appia Antica denken de meeste mensen aan de omgeving van Rome, maar wat niet iedereen weet is dat de Via Appia helemaal door liep tot in Puglia! Sinds het jaar 191 voor Christus verbond de Via Appia Rome met Brindisi.
Een deel van het eeuwenoude traject liep van Mesagne (in het binnenland van Puglia) naar Brindisi aan de kust. Op Wikiloc vond ik een hiking trail in de buurt. Dit pad volgt niet exact de originele route, dat kan niet meer, maar wellicht is het voor het idee toch leuk om (een deel van) de route te doen.
Vroeger gaven de twee colonne romane (Romeinse zuilen) in Brindisi aan dat hier het eindpunt van de Via Appia was. Tegenwoordig staat er nog één. Ook ik heb de zuil uiteraard even bewonderd. Hier lees je er meer over.
Bijzonder om je voor te stellen dat deze zuilen het eindpunt van de Via Appia waren.
Via Francigena del Sud
Ook kun je een deel van de Via Francigena del Sud wandelen. Dit is het meest zuidelijke stuk van de Via Francigena. Je ziet er een overzicht van meerdere cammini pugliesi, wandelpaden in Puglia. Hier vind je handige informatie over wandelroutes over de oude pelgrimsroutes in Zuid-Italië.
Wandelen over oude pelgrimsroutes.
Gravine: ravijnen en kloven
Puglia heeft ook een ruiger deel met ravijnen en kloven voor de wat meer ervaren wandelaars. Ga bijvoorbeeld hiken in de Gravina di Laterza, een diepe kloof, en de Gravina di Castellaneta, ook wel de Gravina Grande genaamd. Deze kloof staat bekend als de Grand Canyon van Europa. (Hoewel ik die op Gran Canaria ook al een keer gevonden dacht te hebben.) Ook wordt het wel de Grand Canyon van Italië of de Grand Canyon van Puglia genoemd. Hoe dan ook, het is een mooi ruig gebied.
Wandelen bij Matera
Matera, de culturele hoofdstad van Europa 2019, ligt in de aangrenzende regio Basilicata. De stad is anders dan elke andere stad die je waar dan ook gezien hebt en sowieso een bezoek waard. Het staat namelijk bekend om de sassi, de grotwoningen. Je kunt een mooie wandeling langs deze sassi maken. Je vindt er zelfs kerken in de grotten, waarvan één met prachtige fresco’s.
Wandelen langs de sassi bij Matera is echt iets voor de bucketlist! Bekijk mijn blog met foto’s van Matera!
Parco della Murgia materana
In het nabij Matera gelegen prachtige Parco della Murgia materana zijn nog meer wandelmogelijkheden. Wil je met een gids op pad, dan vind je hier namen en telefoonnummers van Italiaanse gidsen die ook Engels (inglese) spreken. Inmiddels ben ik hier ook geweest. Binnenkort meer hierover!
Wandelingen op Wikiloc
Zelf kijk ik ook vaak even op Wikiloc welke wandelingen er mogelijk zijn. Mensen plaatsen daar hun ervaringen met bepaalde wandelroutes. De meeste staan er (in dit geval) alleen in het Italiaans, maar je kunt de route op het kaartje bekijken, enkele foto’s aanklikken en zo natuurlijk wel ideeën opdoen. Er staan wandelingen van A naar B, maar ook rondwandelingen.
Hieronder vind je enkele voorbeelden bij Monopoli en Polignano, twee mooie en leuke plaatsjes die je hoogstwaarschijnlijk toch wel wil bezoeken, dus waar je zou kunnen overnachten in Puglia (in de plaats zelf of in de omgeving):
Op het kaartje hieronder zie je Monopoli waar ik ook heel wat footprints heb achtergelaten. Ik heb niet alleen de route met de rode bolletjes gedaan die je hier ziet, maar nog veel meer dan dat.
Meer mooie wandelingen in Puglia
Ter inspiratie vind je op de website Meditazioni in Movimento nog meer mooie wandelingen in Puglia. Ik heb hier zelf geen ervaring mee en verdien er niets aan als je via hen iets gaat doen, maar er staan een paar mooie wandelexcursies bij. Het staat er in het Italiaans, maar wellicht kom je zo nog op ideeën.
Wandelexcursies in Puglia mét gids!
Reisgids Puglia
Een goede wandelkaart van Puglia heb ik niet gevonden, maar in sommige van onderstaande reisgidsen staan ook wat wandelingen. Enkele reisgidsen over Puglia die je alvast kunt aanschaffen om je nog meer in te lezen voordat je op vakantie naar Puglia gaat:
Je kunt zelf een wandelvakantie samenstellen en zelf accommodaties in Puglia boeken, maar het kan ook georganiseerd. Niet elke wandelvakantie is overigens heel zwaar hoor. Ik liep 2 dagen meer dan 20 km en dat is meer dan je gemiddeld per dag loopt tijdens de meeste wandelreizen naar Puglia.
Kijk, hier zie je het mooie Ostuni in de verte liggen:
Wandelvakantie Puglia
Boek je een speciale wandelvakantie naar Puglia dan is het voordeel dat alles al geregeld is, dat de mooiste routes al voor je gekozen zijn en dat je zeker weet dat je geschikte trajecten wandelt. Dit kan in groepsverband (zie onder) of, vaker nog, individueel.
In je eentje naar Puglia
Wil je het liever helemaal op eigen houtje doen dan kan dat natuurlijk ook, als stel of in je eentje. Zelf reisde ik solo in Puglia. Ik bezocht Apulië als vrouw alleen. Dat ging prima. Ik reisde er rond met het openbaar vervoer wat ik pas ter plekke regelde. Zowel in de steden als onderweg voelde ik me veilig, ook in het donker. Wel spreek ik Italiaans, dat scheelt toch vind ik.
Groepsreis Puglia
Ga je liever met een groep naar Puglia om daar met elkaar te wandelen dan is dat wellicht net iets gezelliger. Groepswandelreizen naar Puglia worden nog niet zoveel aangeboden, maar ze zijn er wel. Wil je dus op groepsreis naar Apulië om daar vooral te wandelen? Dan zijn dit de mogelijkheden:
Liever individueel? Ga dan voor deze wandelvakantie langs hotels en B&B’s: Kustwandeling langs de Adriatico, een wandelreis vanuit Otranto langs de Adriatische kust naar de vuurtoren op de meest zuidelijke punt van Apulië. SNP schrijft:
Stoere wachttorens wijzen je de weg langs schattige vissersdorpjes en verrassende grotten aan de kliffenkust.
Met Kras naar Puglia
Update: Kras bestaat niet meer. Wel kun je bij TUI kijken: zij bieden een groepsreis Authentiek Puglia aan. Dit is geen wandelreis maar een gewone rondreis Puglia.
Wandelvakantie van Kras naar Puglia: ‘Langs de kust van Puglia’, een nieuwe reis van Kras, helemaal naar het uiterste zuiden van Puglia. Een prachtige wandelreis langs het natuurpark tussen Otranto en Leuca met als hoogtepunten Lecce, het ‘bosco’ van Tricase, Otranto, de vuurtoren Faro di Punta Palascia en de ruïnes van masería Cippano. De reis eindigt bij Santa Maria di Leuca.
Een andere reis van Kras is de wandelreis ‘Het prachtige zuiden van Puglia’ waar behalve Lecce en Otranto ook het mooie Matera (culturele hoofdstad van 2019!), Alberobello en Ostuni nog in zitten. Sassi, trulli en barok in één reis dus.
Met Sawadee naar Puglia
Sawadee heeft een wandelreis Puglia met een internationaal gezelschap. Hier zie je meer: wandelreis Puglia. De reis bevat o.a. Ostuni, Alberobello (van de bekende trulli huisjes) en Matera en optioneel kun je op een vrije dag zelf met de trein van Ostuni naar Lecce of naar het pittoreske Polignano.
Ook ik reisde met de trein van Ostuni naar Polignano en dat was prima te doen! Het station van Ostuni ligt iets buiten het centrum, dus je moet een stukje met de bus die qua tijden aansluit op de trein. Het is ook nog eens heel goedkoop! Wel wordt het nog moeilijk kiezen, want Lecce is ook mooi!
Ben je single? Kras heeft sinds kort ook nog een aparte single reis naar Puglia: single reis ‘Ontdek Puglia’. Dit is geen speciale wandelreis, maar je hebt 1 dag ter vrije besteding en verblijft dan vlakbij Torre Guaceto waar je ook mooi kunt wandelen of fietsen. Ik noemde het eerder al. Of ontdek één van de mooie stadjes!
Alles zelf regelen?
Wil je naar Puglia maar dan wel alles zelf regelen? Het helemaal zelf plannen? Vlieg van Amsterdam naar Bari of van Rotterdam naar Brindisi (of vanuit Eindhoven of een andere luchthaven naar Bari of Brindisi) en boek via Booking.com hotels in verschillende steden of op het platteland van Apulië. Of zoek zelf verder naar iets leuks. Mijn moeder was 2 jaar geleden ook in Puglia en die sliep o.a. hier:
Trein of auto
Met de trein (en soms bus) kun je op veel plekken komen (ik deed het ook), maar met een auto is het toch iets handiger. Een auto huren in Puglia kan o.a. via Sunnycars. Via TUI Cars kun je ook een auto huren, meteen vanaf de luchthaven van Brindisi of Bari. Rij jij hier straks ook?
Met Eliza was here naar Puglia
Wil je het liefst een vlucht, verblijf op 1 plek en auto inéén boeken dan kun je ook voor een mooi plekje van Eliza was here kiezen van waaruit je dagelijks een stukje rijdt en dat zelf combineert met wandelen. Hier vind je het aanbod: met Eliza was here naar Puglia. Via hen kun je ook slapen in een trullo.
Wat is de beste tijd om te wandelen in Puglia?
De periode waarin ik ging (maart) is een ideale periode om te gaan wandelen in Puglia (het is dan nog koel), maar in april, mei of juni kan het uiteraard ook. Dan is er iets meer open.
Hét voordeel van het voorjaar is dat alles in bloei staat en het er nog niet zo warm is. Het mooie was dat er nu begin maart her en der zelfs al bloesems in bloei stonden.
Het voorjaar is de mooiste tijd om te gaan wandelen in Puglia.
Van uitgestorven tot rustig
Ga je net als ik al vroeg in het jaar houd er dan wel rekening mee dat het op veel plekken nog best verlaten is. In de steden wonen natuurlijk gewoon mensen, en er zijn altijd restaurants open (je kunt echt heerlijk eten in Puglia!), maar het is nog niet overal zoals je het op sommige andere vakantiebestemmingen in Zuid-Europa ziet.
Strandtenten en dergelijke zijn nog niet open zo vroeg in het jaar. Ook niet alle terrassen, maar een aantal wel. Ook in de meivakantie is het vaak nog erg rustig in Puglia. Zoek je dat, dan zit je goed.
Temperatuur in Puglia
Ik was begin maart in Puglia en had al de temperaturen die je normaal in april hebt. Het was zo’n 18 tot 20 graden met zon. Wat een geluk! Mei is meestal ook een hele fijne maand met gemiddeld 23 graden. En ook juni en september zijn goede maanden voor een bezoek aan Apulië als je echt zomers weer wilt. Om te wandelen kan het dan al/nog wel erg warm zijn!
In de zomer wandelen in Puglia
In de zomer is het ongeveer 30 graden in Puglia. Wandelen in de zomer kan ook mits je vroeg in de ochtend gaat wandelen en de middag lekker rustig aan doet, lekker lang ergens laat lunchen of een duik neemt in de prachtige Adriatische zee. Vooral de Costa Salentina is erg mooi.
Wel kan het in augustus erg druk zijn omdat de Italianen dan zelf vakantie hebben.
In het najaar wandelen in Puglia
Het najaar is ook een optie. Het is dan oogsttijd. In het late najaar zou ik niet gaan, dan neemt de regenkans toe en kan het echt al koud zijn, ook ’s nachts, maar ja, je weet het niet, ik had ook prachtig weer nu begin maart. September kan in elk geval zeker nog en oktober meestal ook nog. Ook het zeewater is in oktober nog lekker warm.
Het voordeel van wandelen in Puglia?
De stadjes en mooie kustwandelingen maken Puglia zeker de moeite waard, maar ook het feit dat het nog zo onontdekt is. Je komt hier geen massatoerisme tegen en de kustwandelingen zijn niet te vergelijken met populaire wandelingen in andere gebieden in Italië, zoals de Cinque Terre.
Wie op zoek is naar rust en authenticiteit zal zeker genieten in het nog pure Puglia.
De foto’s in dit blog zijn zoals altijd allemaal door mij gemaakt. Daarnaast bevat de tekst affiliate links naar wandelreizen en andere vakanties naar Puglia. Als je via zo’n linkje iets boekt krijg ik een paar procent commissie. Jij betaalt echter niks extra!
Zuid-Italië, zucht… Sinds ik ooit ergens had gelezen dat het verre zuiden van Italië zo ruig, woest en puur moest zijn had ik een enorme behoefte gevoeld naar Zuid-Italië af te reizen; helemaal naar de hak van de laars! Naar Lecce! Ik had nog geen idee hoe mooi de stad eigenlijk moest zijn, maar ik móest er naartoe. Gewoon het idee alleen al dat ik daadwerkelijk op dat ene puntje op de kaart zou staan…
Überhaupt had ik een sterk verlangen alle uithoeken van Zuid-Europa te bezoeken. Van de hele wereld eigenlijk. Er was zoveel meer dan Nederland alleen. Met mijn moeder en zusje had ik al wel wat mediterrane tripjes gemaakt, en op mijn achttiende woonde ik al voor de eerste keer een jaar in Barcelona, maar daar was mijn reishonger nog lang niet mee gestild. Steeds wilde ik nog meer zien.
Wanderlust in de jaren 90!
De Mezzogiorno
Toen ik tijdens mijn studie een werkstuk over de Mezzogiorno moest maken, of eigenlijk over de verschillen tussen het rijke noorden en het armere zuiden van Italië, werd mijn verlangen naar het zuiden te gaan alleen nog maar meer aangewakkerd. Ik wilde niet naar moderne West-Europese steden, ik wilde iets zuidelijks, iets mediterraans, iets authentieks, iets puurs. Eerder vond ik dat al tijdens een paar weken rondreizen in Andalusië, maar ook in Zuid-Italië hoopte ik dat te vinden.
Niemand had het indertijd over Puglia, waar ik naartoe ging. En als ik zei dat ik naar Lecce ging, zeiden mensen: ‘Hoezo ga je daar nou naartoe?’
Naar de hak van de laars in Zuid-Italië
Achttien jaar geleden ging ik. Ik was nog jong en ik reisde alleen; nou ja, samen met mijn Rough Guide van Italië dan. Smart phones en social media bestonden nog niet, maar ach, door mijn studie sprak ik behalve Spaans en Catalaans inmiddels ook Italiaans, dus dat kwam wel goed. Ik kocht een Eurolines-ticket naar het prachtige Florence en vertrok.
Op zoek naar het geheim van het zuiden…
Stop in Florence
Na een busreis van meer dan 24 uur kwam ik allereerst aan in het mooie Florence, in Toscane. Het was eind oktober en nog aangenaam warm. Ik ontdekte de stad, bezocht de Galleria dell’Accademia, maakte foto’s van het Palazzo Vecchio en de kathedraal van Florence, wandelde over de Ponte Vecchio en zigzagde door leuke kleine straatjes. Samen met Chris, een Canadees die ik ontmoette, at ik pasta. Ik genoot.
Met de trein naar Perugia
Na een nacht in een ostello per la gioventù, een jeugdherberg, reisde ik in 2 uurtjes tijd met de trein door naar studentenstad Perugia, in Umbrië. Tot mijn verwondering kwam ik onderweg pal langs het meer van Trasimeno!
Tip tussendoor: wil je een keer in deze omgeving overnachten, maar dan absoluut níet in een jeugdherberg, kijk dan op de site van Eliza was here: je vindt er mooie adresjes in Umbrië!
Vlakbij Piazza Italia, waar ik was uitgestapt in Perugia, bestelde ik een insalata caprese. Daarna ging ik weer op zoek naar een hostel. Het was een hele rommelige en eenvoudige deze keer, maar het uitzicht op de lichtjes in de stad, ’s avonds laat, was adembenemend en bezorgde me kriebels in mijn buik.
Dít soort simpele dingen, daar werd ik gelukkig van.
Ik vond het heerlijk om alleen op reis te zijn. Echt alleen voelde ik me niet. Ik kletste met 2 Mexicaanse meisjes, 3 jongeren uit Congo en een jongen uit Benin, en met een Duitse studente en een Française dronk ik daarna Italiaanse wijn op het dakterras. Dat ik met 7 anderen op een kamer sliep maakte me indertijd niks uit. Jou wel? Tip: ga dan met SNP Natuurreizen naar Umbrië!
Perugia in de ochtenddauw
Om 6 uur ‘s ochtends werd ik gewekt door het mannetje van de jeugdherberg, een klein Italiaantje. Niet veel later wandelde ik in alle vroegte al door een mysterieus, mistig en nog vrijwel verlaten Perugia.
Ook al is het 18 jaar geleden, ik zie me nog lopen. Ik voel de rust en de vredige sfeer nog.
Via Assisi naar Foligno
De trein die ik had willen hebben, ging helaas niet. Voor niets was ik zo vroeg naar het station gegaan. Dan maar de bus. Het werd de bus naar Foligno, via Assisi, waar ik een paar jaar eerder al eens met mijn moeder was geweest, in combinatie met een citytrip naar Rome.
Vanaf Foligno nam ik alsnog de trein verder naar het zuiden, naar Ancona, in Le Marche. Le Marche (in het Nederlands De Marken) is een regio die pas de laatste jaren langzaamaan bekender wordt onder Nederlanders. Je vindt er vaak de wat kleinschaliger campings en vakantiehuizen.
Onderweg ontmoette ik Daniele, een jonge Italiaan uit Potenza, die in Perugia studeerde. Hij vertelde over zijn stad. Indertijd kon je het niet even snel Googlen om te kijken of het inderdaad mooi is, zoals je dat nu vaak doet, maar door wat hij vertelde dacht ik:
‘Potenza, daar moet ik naartoe!’
Tot de dag van vandaag is het er nog steeds niet van gekomen, maar misschien moet ik het in 2018 gewoon eens doen!
Verder door naar het zuiden
Hoe dan ook, samen met Daniele stapte ik over in Ancona en reisde verder door naar het zuiden. Tot aan Pescara moesten we staan, maar Daniele trakteerde me op een koffie in de restauratiewagon. Hij verliet me in Foggia en vanaf dat moment zat ik weer alleen in de trein. Inmiddels reisde ik al de hele dag.
Het landschap van Puglia
Puglia (onder Nederlanders ook wel bekend als Apulië) heeft best wel aparte plaatsjes en leuke dorpjes, maar het landschap van Puglia viel me in eerste instantie een beetje tegen. Dat woeste en ruige wat ik gehoopt had aan te treffen had je hier in elk geval niet. Het landschap was zelfs vrij vlak. Ik zag veel akkerbouw en olijfbomen, en in de verte de zee.
Het landschap was helemaal niet zo ruig, het was vrij vlak!
De stranden van Puglia
Dat de stranden van Puglia geweldig mooi moesten zijn, wist ik toen ook nog niet. Inmiddels weten steeds meer mensen dat wel, ook al is het soms even zoeken en ook al moet je er niet met massa’s Italianen tegelijk naartoe. Van de Tremiti eilanden voor de kust had ik destijds ook nog nooit gehoord. Tegenwoordig staan ze op m’n bucketlist.
‘Inmiddels is het 16:40u en zit ik al meer dan 8 en een half uur in de trein’ schrijf ik in mijn reisdagboek. ‘We gaan zo stoppen in Brindisi en als het goed is kom ik een half uur daarna in het ‘Florence van het Zuiden’ aan: Lecce.’
Als ik aan het eind van de middag aankom in Lecce heb ik in totaal 763 kilometer afgelegd, op 1 dag. Meteen na aankomst informeer ik naar treinen vanaf Lecce (je kon het indertijd immers niet even op je telefoon opzoeken) en daarna loop ik het centrum in. Althans, dat hoopte ik, maar het was nog best een stukje lopen.
Lecce, een grote stad
Al meteen merk ik dat Lecce een veel grotere stad is dan ik gedacht had. Ik verdwaal even, maar ik zie ook wat een schitterende stad het is. De mooie kalkstenen kleuren van de gebouwen vallen me op.
Wat gek, dacht ik, dat ik nog nooit iemand over deze mooie stad heb gehoord!
Maar ook ik val op. Zo vaak loopt hier kennelijk niet ineens een lange blondine door de stad, en al helemaal niet alleen. Ik moet lachen om wat ik opgeschreven heb:
‘Een hoog bezienswaardigheidsgehalte’ staat ik in mijn reisdagboek. ‘Niet alleen de stad, maar ook ik!’
Op zoek naar een slaapplaats
Ik ga op zoek naar de agenzía de turisme (de lokale VVV) en informeer nog een keer naar bussen, treinen en een slaapplaats. Ik kom terecht in een bed & breakfast bij een oud vrouwtje. Het kost me 40.000 lire (20 euro) en vergeleken bij de youth hostel in Perugia vind ik dat ineens duur. Maar… ik hoef deze keer niet in een stapelbed te slapen en ik heb een kamer voor mezelf, dus eigenlijk valt het best mee.
Lecce in de avond
In het donker wandel ik door Lecce. De Duomo is schitterend verlicht. Ook zie ik veel winkels, maar restaurantjes lijken schaars in de jaren 90. Bij een pizzeria word ik aan een tafeltje in een hoek gezet. Ze vinden het maar vreemd dat ik alleen ben.
‘Dove è il tuo marito?’ – Waar is je man?
Pizza van 1 meter lengte
Omdat je in Zuid-Italië natuurlijk een keer pizza gegeten moet hebben, bestel ik pizza. Je kunt kiezen tussen langwerpige pizza’s van 25, 50 en 75cm en zelfs van 1 meter lang! Ik drink er een vino bianco bij, uit Locorotondo, een mooi plaatsje in Puglia. Ondertussen blader ik wat in mijn reisgids en schrijf wat ansichtkaarten naar Nederland. Tegen elven loop ik terug naar mijn B&B. Ineens is het rustig in de stad.
Getoeter
Al vroeg word ik wakker van het verkeer. Vooral van heel veel getoeter, zoals de Zuid-Italianen dat zo goed kunnen. In mijn reisdagboek schrijf ik: ‘Hoezo heetgebakerd?’ Hoe dan ook, temperamentvol zijn ze in elk geval.
Ik eet mijn mini-ontbijtje en ga op zoek naar een reisbureau om een busticket te boeken. Als dat geregeld is kan ik meer ontspannen. Ik verheug me erop de centro storico van Lecce te ontdekken, het historische centrum.
Lecce ontdekken
Ik wandel langs de Duomo, de kathedraal en de Campanile op het mooie Piazza del Duomo, dan langs een pozzo, een barokke put bij het Palazzo del Seminario en strijk even neer op Piazza Sant Oronzo. Op weer een ander plein eet ik iets. Daar ontmoet ik Gabriele. Ik heb inmiddels zoveel Italiaans gesproken de afgelopen dagen dat het bijna vanzelf gaat.
Wat een schitterende barokke gebouwen!
Barokke gebouwen en lichtgekleurde straten en pleinen
Samen wandelen we nog een stukje verder door de stad. Langs mooie barokke gebouwen en door lichtgekleurde straatjes. Een bezoek aan het Romeinse amfitheater komt er niet meer van, maar er moet altijd iets te wensen overblijven.
Wil jij ook wel eens naar Lecce? Kijk dan zo naar de aflevering van 3 op reis. Lees je dit later pas? Het betreft de uitzending van 19 november 2017: Chris in Puglia.
Mooie plaatsjes in Basilicata
Vanuit Lecce reis ik met de bus eerst naar Brindisi en dan naar het westen, terug het binnenland in, via een stukje Puglia nog naar het relatief onbekende Basilicata. Via Mesagne, Francavilla en Grottaglie bereik ik Taranto. De bus stopt nog in Castellaneta en Metaponto, maar ook in het pittoreske Ferrandina en in prachtig Potenza, waar ik helaas de bus niet uit kan.
Authentiek Basilicata!
Matera
Ik besefte toen ook nog niet dat het mooie Matera hier echt vlákbij lag. Het was inmiddels donker en zonder het te weten was ik langs de allermooiste steden en dorpen van Zuid-Italië gekomen! Het mooie Matera is samen met Plovdiv (Bulgarije) in 2019 culturele hoofdstad van Europa. Vorige week kon je deze stad bij 3 op reis zien. Tip: deze uitzending van 12 november 2017 is nog terug te kijken: Chris in Basilicata.
Via Potenza en Salerno (een stad die ook zeker een stop waard is, lees het blog met Salerno tips van Sigrid van My Travel Secret maar) reis ik door naar Napoli, waar ik 6 uur later aankom. Het is inmiddels 21:00u ’s avonds als de bus op de Piazza Garibaldi in Napoli stopt. Ineens sta ik midden in het drukke en chaotische Napels.
Ineens sta ik midden in het drukke en chaotische Napels!
Napels is precies zoals ik me had voorgesteld, maar ook overweldigend. Veel auto’s, veel mensen, luid getoeter en ineens zie ik te midden van de drukte een lange blondine (langer en blonder dan ik) verschijnen: de vriendin die ik ging bezoeken! Samen met haar Italiaanse vriend woonde ze al een tijdje in Napels.
Napolitaanse pleintjes
Het is al laat als we bij hun appartementje in een typisch Napolitaans straatje in de Quartieri Spagnoli zijn aangekomen. Maar naar bed gaan? Wel nee. Eerst eten natuurlijk! Heel laat eten we, samen met een grote groep Italiaanse vrienden van ze, op een pleintje: Piazza Sannazzaro. Ver na middernacht drinken we met zijn allen nog iets op het gezellige Piazza Bellini. Italiaanser kan het niet.
Amalfi, Positano, Capri en Pozzuoli
De dagen erop ontdekken we Napels, Amalfi, Positano, Capri en Pozzuoli, mooie plekken in de omgeving van Napels. Het is inmiddels begin november, en ook al beloof ik mezelf hier ooit in het voorjaar of de zomer terug te komen, ik geniet intens voordat ik via Rome weer terug ga naar Florence, waar ik met een overstap in Milaan weer terug ga naar Nederland.
Het voelt alsof ik een eeuwigheid ben weggeweest en toch is het voorbijgevlogen!
Over de Amalfitaanse kust zal ik nog eens apart wat meer schrijven. Enkele foto’s van Napels en Capri zie je hier al. Ja, ook van de Napolitaan die ik er nog ontmoette, haha.
Update 2022: Meer recente foto’s vind je via linkjes in dit blog over de omgeving van Napels.
Wil je ook naar Lecce (waar ik eerder in dit verhaal over schreef) of wil je Puglia of Basilicata ontdekken? Het handigst is het om een auto te huren. Er zijn weliswaar bussen en treinen, maar wil je de kleinere dorpjes en afgelegen stadjes ontdekken dan is een auto natuurlijk ideaal.
Auto en hotel boeken
Een betrouwbare autoverhuurmaatschappij is Sunnycars. Hier lees je over mijn ervaring met Sunnycars op het Zuid-Italiaanse Sicilië. Hotels, bed & breakfasts en appartementen in Puglia vind je hier. Accommodatie in Basilicata vind je hier.
Vlucht, accommodatie en autohuur in één
Je kunt alles zelf los regelen, maar je kunt ook een reis boeken waarbij vlucht en accommodatie er al bij in zitten. Bijvoorbeeld van Eliza was here. Eliza biedt de wat kleinschaliger accommodaties aan, op vaak hele mooie plekken. Voorbeelden van Eliza in Umbrië vind je hier.
TUI biedt een individuele rondreis met een huurauto aan in Puglia, waarbij je o.a. Bari, Otranto, Gallipoli, Lecce, Taranto, Matera, Alberobello, Ostuni en Polignano a Mare bezoekt: een 8-daagse rondreis Trulli Fantastic.
Mooie ruige natuur in Zuid-Italië
Dat ruige waar ik lang geleden al naar op zoek was was dus Basilicata (of -update!- de regio met de ravijnen waar ik in dit wandelblog over Puglia over schreef). Toen ik met de bus van Puglia naar Napoli reisde kon ik er een glimp van opvangen. Van achter de busruit genoot ik heimelijk. Wat je hierboven ziet is overigens Campanië.
Hier zou ik terug gaan, ooit.
Sinds ik vorige week 3 op reis in Basilicata heb gezien wil ik nóg liever. Vooral naar Matera… zucht.
Update 2019: Ik ben in Matera geweest en het was inderdaad zeer indrukwekkend. Wat een mooie stad! Bekijk hier de mooiste foto’s van Matera.
Ook naar Calabrië wil ik nog, al sinds ik in Bangkok een tijdje een relatie had met een Calabriaan.
Ik in Italië, 18 jaar geleden bij het Santa Chiara klooster in Napels…
Reisgids Zuid-Italië
Een reisgids meenemen vind ik nog altijd fijn. Hier wat tips voor Nederlandstalige reisgidsen:
Meer mooie gebieden in Italië
Wil je nog meer mooie gebieden in Italië ontdekken? Lees dan:
. Via 
