There’s no place like the beach. Echt, ik ben dol op het strand. Ik hou van stranden in Zuid-Europese landen of verre contreien, maar ook gewoon van het strand hier, in Nederland. Want aan de Nederlandse kust is het ook goed toeven.
Of ik nou blij ben of juist niet, ik ga er graag naartoe. Met kinderen, zonder kinderen, ’s ochtends of juist ’s avonds, om te zwemmen, te wandelen, te picknicken of te borrelen. Al sinds ik in Den Haag woon doe ik het. Of het nou lente, zomer, herfst of winter is.
Toen ik nog niet in Den Haag woonde dacht ik vaak: wauw, je zult toch maar vlak bij het strand wonen! Wat zou dát gaaf zijn. Als kind dacht ik dat al. Toen ik voor een baan in de reisbranche in 1997 naar Den Haag moest verhuizen kwam mijn droom uit. Ineens woonde ik op lóópafstand van het strand!
De jaren erna verhuisde ik binnen Den Haag en Scheveningen een aantal keer, maar altijd kon ik makkelijk op de fiets naar zee. Na een jaar in Bangkok te hebben gewerkt wist ik één ding zeker: als ik terug ging naar Nederland moest het weer Den Haag worden.
Er waren periodes dat ik wekelijks op het strand kwam, of zelfs een paar keer per week. Dit jaar lukte dat minder vaak. Ineens besefte ik gisteren: ik ben veel te weinig gegaan dit jaar, het is al oktober! Dit weekend gaan de eerste strandtenten alweer weg!
Ik had een niet zo leuke middag gehad, en terwijl ik mezelf eigenlijk zelden vrij geef, besloot ik mijn heil op het strand te zoeken. Want het strand doet goed, altijd, en op een mooie nazomermiddag al helemaal! De zon, de zee… Koffie of wijn erbij. Heel veel meer heb ik niet nodig.
Snel appte ik een vriend of hij ook zin had naar het strand te komen. Yes! En dus werd het een namiddag nazomeren aan het strand. Borrelen en bijkletsen. En genieten van de zon op ons gezicht. En daarna? Nog even op blote voeten door het koele zand. Laarzen uit en door de branding lopen. Koud, maar lekker!
Een paar uurtjes strand doen een mens goed!
There’s no place like… the beach!
Kijk je mee naar de mooie foto’s?

Laten we gezond beginnen: een veggie smoothie met spinazie, broccoli, appel en pastinaak. Vitamine C, met de vitamine D van de zon erbij. En Vitamine V, vanwege het instant vakantiegevoel uiteraard.

Bij Copacabana, naast Boonoonoonoos, aan het strand van Scheveningen, vlakbij de vuurtoren en het eindpunt van tram 11. Kom je van buiten Den Haag? Vanaf station Hollands Spoor ben je er dus zo. Ook niet ver van o.a. de Waterreus (die in de winter ook open gaat begreep ik) en strandclub Wij (die morgen hun eindfeest hebben).

En dan toch een wit wijntje. Proost! Genieten van de zon en gezellig bijkletsen en borrelen met een vriend.

En omdat je jezelf ook wel eens mag verwennen, nemen we er wat hapjes bij. Mmm… tapas! Albóndigas, crispy garnalen, zalm… Que aproveche!

En dan toch het strand nog even op. Tussen de vele footprints van anderen wandelen we naar het water.

Af en toe moet je stilstaan bijna de kleine dingen en de schoonheid van de natuur: zelfs een veertje is mooi!

Of toch deze? Hmm, leuk, maar misschien wel erg dichtbij. Ik lach wel, maar je ziet elke rimpel en wal… Nou ja, ik ben ook geen 30 meer. (Ook geen 40 meer trouwens, ha ha!)

Palmboom bij een strandtent langs de boulevard van Scheveningen. Alsof je even echt op vakantie bent in warmer oorden.

En dit beeld? Dat hou ik nog even vast… Eén van de mooiste foto’s die ik gisteren maakte. Golfjes in de branding terwijl de zon langzaam zakt. Om nog heel vaak naar te kijken. Want van de zee krijg je nooit genoeg.
O, en het mooie is: ik lees net dat Copacabana in elk geval nog tot 28 oktober open is!
Heerlijk, ik ben ook echt gek op het strand. Mijn droom is om in Zuid-Afrika of Australië heel dichtbij het strand te wonen.
Prachtige foto’s! Ik ben ook dol op het strand en de duinen, maar ga er toch maar heel weinig heen. Zonde eigenlijk.