Le Sentier des Ocres is een prachtig wandelpad door een okergroeve bij het dorpje Roussillon in Zuid-Frankrijk. Deze oogverblindende okergroeve vind je hier, in de Vaucluse, in een kleurrijk gebied dat ook wel de Provençaalse Colorado wordt genoemd.
Had je nog nooit van de Ocres gehoord of ben je in de buurt en wil je het okerpad zelf ook bewandelen? Lees dan dit gastblog van Margriet Prikken.
Wandeling Le Sentier des Ocres
Margriet Prikken, journalist en tekstschrijver @Margrietzuid, was onlangs met haar gezin op vakantie in de Vaucluse en wandelde Le Sentier des Ocres. Hieronder lees je haar verhaal en zie je foto’s die ze tijdens haar wandeling door de okergroeve maakte. Aan het eind van haar verhaal staan nog enkele praktische tips.
Sentier des Ocres, prachtige wandeling door oogverblindende okergroeve
Midden in de Provence ligt het departement Vaucluse met het bergmassief Le Luberon. Het dorpje Roussillon is een van de pareltjes hier. Niet alleen omdat het een van ‘les plus beaux villages’ van Frankrijk is – daarover straks meer – maar het heeft une belle bonus: een zonnige okergroeve.
Wandelpad door de okergroeve
Op een paar honderd meter van het schattige dorpje Roussillon is de entree van ‘Le Sentier des Ocres’; een wandelpad door een kleurig landschap, waar vroeger het pigment oker werd gewonnen. Voor 3 euro kun je kiezen tussen een wandeling van 35 of 50 minuten. Wij kozen de laatste.
Gele rotsen en groene pijnbomen
Al bij de eerste blik op de groeve had ik het gevoel door een kleurenfilter te kijken; een ware kleurexplosie. Waarschijnlijk vanwege het contrast tussen het okergeel van de bodem en rotspartijen en het groen van de naaldbomen. Ik ben dol op die Franse pines – de hier volop aanwezige pijnbomen – dus de combinatie van imposante rotsen en deze bomen kon voor mij niet beter.
Prachtige okerkleuren!
Oranje, rode en paarse rotsen
Zei ik zojuist okergeel? Vijf wandelminuten later was de kleur overgelopen in tennisbaan-oranje en halverwege de route ging het richting rood en paars. Zowel de grond waarop je loopt als de rotspartijen die je ziet, de okerschakeringen zijn oeverloos en ongekend mooi.
Amerikaanse taferelen
Het landschap deed mij enorm denken aan de oranje-roze rotsen van Bryce Canyon en Utah, in Amerika. Later las ik dat dit gebied ook wel de Colorado Provençal wordt genoemd, dus mijn associatie was niet per se uniek.
De Sentier des Ocres doet aan landschappen in Amerika denken!
Wandelen op het heetste moment van de dag
Oké, slim is anders, maar wij hadden dus het heetste moment van de dag uitgekozen voor de wandeling. Geen probleem, want er waren verschillende rustpunten op de route voor een slok water. Handig, zulke fotogenieke plekken, voor een selfie of een uitgebreide fotosessie.
De felle middagzon maakte de kleuren van de natuur weliswaar intens, maar de ochtend of namiddag heeft natuurlijk als voordeel dat het qua temperatuur minder warm is, maar nog warmer qua kleurbeleving.
Oker – een natuurlijk pigment
Even over dat oker zelf. Tienduizenden tonnen van dit natuurlijke pigment werden tussen de 18e en 20e eeuw gewonnen in het gebied bij Roussillon. Het pigment werd gebruikt om textiel mee te verven, maar ook om mee te schilderen op doek. Zelfs onze eigen Rembrandt heeft ermee gewerkt!
Ook wat pigment importeren? De winkeltjes bij het park en in het dorp verkopen de prachtigste pigmentkleuren in leuke doorzichtige flesjes.
Roussillon – een beau village
Zoals gezegd, is Roussillon bestempeld als beau village, een mooi dorp. Ongetwijfeld speelt de couleur locale daarbij mee. De huizen zijn (natuurlijk!) ook in talloze tinten oker geschilderd; van geel en oranje tot dieproze. Met de onvermijdelijk lichtblauw geschilderde luikjes als kers op de kleurrijke taart. In die gezellige historische kern slenter je natuurlijk van boetiekje naar terrasje. Alles is overzichtelijk verzameld in de paar straatjes die het centrum rijk is.
Slenter zeker ook even door het dorpje Roussillon!
Praktische informatie en tips voor Sentier des Ocres:
- (Betaald) parkeren kan op Parking des Ocres.
- Het eerste gedeelte van Le Sentier des Ocres is toegankelijk voor rolstoelen en kinderwagens, de wandelroutes door de groeve niet.
- Mensen die minder goed ter been zijn zou ik de wandeling niet direct aanraden, omdat er wat steilere stukjes bij zitten evenals traptreden met aanzienlijke hoogteverschillen. Voor kleine kinderen is het wel prima behapbaar.
- De wandeling is (voor volwassenen) wat sneller te doen dan aangegeven.
- Er is een watertappunt bij de entree van de groeve.
- Vanuit het okerpark gezien zit aan de linkerkant een ijszaakje met vele ijssoorten met bijzondere smaken: van lavendel tot basilicum.
- Breng eventueel ook nog een bezoek aan de voormalige okerfabriek en het okermuseum net buiten Roussillon: Ôkhra – Écomusée de L’ocre. Extra tip: Les mines du Bruoux.
- Ook de (andere) okergroeves van Le Colorado Provençal bezoeken? Dan is het kleine dorpje Rustrel (een half uurtje van Roussillon) een goed vertrekpunt; het ligt tegen Plateau d’Albion aan in Parc Naturel Régional du Luberon.
Tot slot nog een eigen toevoeging van Follow my Footprints:
Les Ocres en Luberon
Zowel Le Sentier des Ocres als Le Colorado de Rustrel valt onder Les Ocres en Luberon. Of je nou voor de kortere wandelingen over het Sentier de Ocres of de langere wandeling bij Rustrel kiest, je zult hoe dan ook perplex staan van de kleurenpracht! Ik vind het er in elk geval geweldig uit zien. Echt een verrassend landschap en heel bijzonder om dat zomaar in Zuid-Frankrijk tegen te komen!
Overnachten in de buurt van de Ocres du Luberon
Wil je in de buurt van Le Sentier des Ocres en Le Colorado Provençal overnachten? Check hier de hotels, appartementen, auberges en maisons in Roussillon, Rustrel en enkele andere dorpen in de buurt en zoek een fijn adresje uit:
Blogs Zuid-Frankrijk
Ga je op vakantie naar Zuid-Frankrijk, lees dan ook mijn andere blogs over Zuid-Frankrijk:
- Waar naartoe in Zuid-Frankrijk?
- Mooie natuurgebieden in Zuid-Frankrijk
- Vakantie Côte d’Azur (diverse blogs)
- Alle blogs over Frankrijk
Gastblog Follow my Footprints
‘Wat leuk dat ik gastblogger mocht zijn op deze mooie site!’ schreef Margriet nog. Dat vond ik ook. Dank je wel voor dit blog met gave foto’s Margriet!
Ook Marieke schreef vorig jaar spontaan een gastblog naar aanleiding van haar reis naar Schotland in tijden van corona: Roadtrip Schotland met kinderen.
Lees je mijn blog graag en ben je ook ergens geweest waarvan je zegt ‘Dit was zo mooi of bijzonder, daar wil ik wel een blog over schrijven’, laat het me weten, dan kijk ik of het onderwerp en/of de bestemming geschikt is. Graag alleen reageren als je er ook mooie foto’s bij hebt die je zelf hebt gemaakt. Je kunt me mailen op info@ followmyfootprints.nl. Vermeld s.v.p. ‘gastblog’ in het onderwerp van je mail.
Wat een schitterende kleuren en gave vormen! Deze gaat zeker op mijn wishlist als we eens (langer) door Zuid-Frankrijk gaan rondreizen!