Help, ik ga voor het eerst op eenoudervakantie!

Help, ik ga voor het eerst op eenoudervakantie!

Geboekt! Ik ga voor het eerst op eenoudervakantie!’ wilde ik begin dit jaar schrijven. Zou jij het misschien ook willen met je kind(eren), maar twijfel je nog? Of ben je alleenstaande ouder en weet je het allemaal nog niet? Of ben je best gezellig getrouwd maar gewoon nieuwsgierig wat ik kwijt wil? Lees dan dit blog.

Een ‘long read’ om te delen met andere alleenstaande ouders. Voor de nodige herkenning, voor de grap of ter inspiratie. Geschreven met een knipoog, maar wel uit ervaring.

Is een eenoudervakantie leuk?

Als je nog geen ervaring met een eenoudervakantie hebt zie je er misschien best tegenop. Dat had ik ook! En niet een beetje, maar enorm! Is het wel wat voor mij? Zullen de kinderen zich wel vermaken? Zitten er leuke mensen bij en moet je niet te veel met elkaar?

Maar ook: is de reis te doen (ik ging met de bús!), is die boot geen gedoe, de camping oké en is de bestemming wel wat ik ervan verwacht?

Tip tussendoor: de prijzen voor de zomervakantie van 2020 zijn bekend!

eenoudervakantie

Eenoudervakantie met Estivant

De avond voor vertrek wilde ik het blog waarin ik vertelde dat ik met Estivant op eenoudervakantie zou gaan nog ‘even’ afschrijven, maar ik kwam in tijdnood, omdat ik last minute had geregeld om alvast een nacht in Amsterdam door te brengen, op station Sloterdijk.

Eenoudervakantie geboekt!

Vandaag lees je het verhaal dat ik voor vertrek had willen plaatsen alsnog. Een verhaal over vakanties en perfecte gezinnen. Over twijfels en toch doen. En over hoe mijn eigen reislust in de knoop raakte met ‘rekening houden met’ en ik uiteindelijk toch die eenoudervakantie boekte. Misschien herken je er iets in.

Ik had niet gedacht dat ik dit ooit zou boeken!

Voor het eerst op eenoudervakantie

Ik had niet gedacht dat ik dit ooit zou boeken, maar het gaat gebeuren. Ik ga het doen. Voor het eerst in de alweer 8 jaar (‘Al 8 jaar? Dan zal er vast iets mis met haar zijn?!’) dat ik single parent ben ga ik met de kinderen op eenoudervakantie.

Morgen al!
Leuk!

Nou ja, leuk? Dat weet ik zo net nog niet. Ik moet het nog gaan meemaken. Om eerlijk te zijn: ik zie er verschrikkelijk tegenop!

Stuur me in mijn eentje naar gekke landen, laat me rondreizen zonder dat ik weet waar ik ’s avonds slaap of zet me in mijn uppie op een dansfeest in een grote stad en ik vind het niet eng, maar met een groep onbekende ouders met kinderen een week op een camping staan? Dát vond ik pas eng.

Eng?

Wat is daar nou eng aan? Geen idee. Het sociale misschien. Vroeger wilde ik altijd aardig gevonden worden, maar tegenwoordig ben ik vooral bang dat mensen me raar vinden. Of ik houd alleen maar rekening met wat anderen willen en niet met wat ík wil doen. Wat de kinderen betreft ben ik dat gewend, dat geeft niet, maar als je dan ook nog eens te maken hebt met ándere ouders. Dat vind ik best vermoeiend.

Met andere ouders op een camping

Met allemaal vreemde ouders met drukke kinderen op een camping staan, dat ga je toch niet voor je plezier doen? Je eigen kinderen zijn soms al druk en dan die van anderen er nog bij… Pfft.

Met allemaal vreemde ouders met drukke kinderen op een camping staan. O horror, o gruwel, dat ga je toch niet voor je plezier doen?

Ouders die op je letten, die iets van je vinden; niet alleen iets van jou, maar ook van je kinderen of je manier van opvoeden. Want ik ben natuurlijk weer niet streng genoeg. En er is natuurlijk altijd wel iemand DIE DAAR WAT VAN VINDT. Denk ik. Ik word in elk geval al gestrest van het idee.

Peuterbuien of puberbuien

Zijn we met zijn drietjes op vakantie dan gaat het meestal soepel en gezellig, maar zul je zien dat er juist hier net een keer een flipt, ook al zijn de peuterbuien al lang voorbij en moeten de ergste brutale puberbuien nog komen. Ja, ik kon me ineens om vanalles druk maken.

Om nog maar te zwijgen over het niet hebben van een wc. Want zó leuk vind ik dat kamperen niet, als ik heel eerlijk ben.

Ervaring met een single parent vakantie

Toch heb ik in mijn directe omgeving alleen al 5 single parents die het al eens gedaan hebben, zo’n single parent vakantie, en die zijn állemaal enthousiast! Het zijn bijna allemaal hoger opgeleide ouders die daarnaast ook nog hele andere en best avontuurlijke vakanties met hun zoon of dochter doen.

Ouders in mijn omgeving zijn allemaal enthousiast!

Een eenoudervakantie is leuk

Wat maakt dan dat ze toch af en toe voor een eenoudervakantie kiezen? En niet één keer, maar sommigen al meerdere keren? Waarom? Omdat het volgens hen toch écht heel leuk is! Ook in de reviews over eenoudervakanties lees ik dat steeds.

Zou ik het dan niet toch ook leuk vinden?

‘Ja, dat vind jij ook leuk,’ zei een vriendin nog maar weer eens. ‘Misschien zit er nog wel een leuke man bij ook. ‘
Hmm, zou het?
‘En anders ga je maar aan de wijn.’

Ik vond het altijd heerlijk om alleen met de kinderen te zijn

Ik bleef twijfelen. Op zich is zo’n single parent vakantie gewoon niks voor mij. Ik ben weliswaar single parent, maar daar houdt het wel bij op. Het is niet dat ik anders niet op vakantie durf of zo, me verloren voel of dat ik per se met gelijkgestemden wil zijn. Ik vond het de afgelopen jaren juist altijd heerlijk om alléén met de kinderen op vakantie te zijn.

Laat mij maar lekker mijn eigen gang gaan met de kinderen, dacht ik altijd; dat vond ik altijd het meest relaxt.

Zo’n single parent vakantie, dat is toch niks voor mij?

Niet tussen de perfecte gezinnetjes

Waar ik in de eerste jaren dat ik alleenstaande ouder was nog wel eens een naar gevoel in mijn buik kreeg bij alle zogenaamd perfecte gezinnetjes die ik zag, of het gevoel had continue geconfronteerd te worden met het feit dát je alleen met je kinderen bent (dat je tafel alweer wordt ingenomen als je alleen maar even met je kinderen meeloopt naar de wc, dat soort kleine dingen), had ik daar met de avontuurlijke vakantie vorig jaar helemaal geen last meer van. Daar zag ik ‘het gewone gezin’ ook niet. En als ik ze al zag dan reisden we toch weer door. In plaats van ‘zielig’ voelde ik me toen juist stoer.

‘Ik wil niet continue geconfronteerd worden met het feit dat ik alleen met mijn kinderen ben. En dat dat niet is zoals het hoort.’

Gewone gezinnen

Begrijp me goed, ik heb niks tegen gewone gezinnen. Ik was het liefst ook nog steeds een gewoon gezin geweest, vooral voor de kinderen zelf, zoals het idealiter had moeten zijn; ik moest alleen anders beslissen. En nu is het zoals het is. En ongemerkt al best wel lang.

Lieve ouders

Ik ken veel ouders die uit elkaar zijn, maar ook nog steeds heel veel traditionele gezinnen; en die zijn allemaal lief en leuk, zowel de moeders, als de vaders, als de kinderen. Wat je er van ziet dan hè? Want er wordt veel verborgen gehouden. Ook al weet ik uit ervaring dat het ook heel anders kan zijn, bij sommigen lijkt het toch echt wel leuk.

En toch…

Boze blikken van moeders

De eerste jaren werd ik als alleenstaande ouder op vakantie met de kinderen, met name in een all inclusive resort, wat ik juist even zó fijn vond (vooral het even niet hoeven koken), soms boos aangekeken door moeders uit een gezin als ik gewoon aardig gedag zei, per ongeluk in de richting van hun man keek (gewoon omdat ik toevallig die kant uit keek) of gewoon iets aardigs tegen een kind zei. Die vrouwen bekeken me dan soms op zo’n manier alsof ik van plan was hun man af te pakken of zo. Nee, natuurlijk niet! Die eerste jaren was ik überhaupt veel te druk met ‘overleven’ met de kinderen. En verder was ik juist blij met mijn herwonnen vrijheid.

De eerste jaren werd ik als alleenstaande ouder op vakantie soms boos aangekeken door vrouwen als ik gewoon aardig gedag zei of per ongeluk in de richting van hun man keek.

Man afpakken

Oké, ik zag heus wel eens een man waarvan ik dacht ‘Nou, die kan er wel mee door!’, maar ik had nog genoeg sores aan mijn hoofd; een man afpakken was wel het laatste waar ik zin in had.

En ik ben niet de enige single moeder die dit is overkomen hoor, ik ken meer alleenstaande moeders die zo bekeken worden. Heel vervelend is dat! Ook één waarvan de ex-partner overleden is. Dan is het nog weer heftiger.

Zonder partner op vakantie

Knik ons dus liever een keer bemoedigend toe! Of misschien moeten we dat juist andersóm een keer doen. Want waar de een bang is dat je er met hun partner van doorgaat, zijn er ongetwijfeld ook genoeg ouders die het stiekem misschien ook wel eens lekker lijkt zónder partner op vakantie te gaan. Dat zullen ze niet zeggen, maar heus wel eens denken.

Er zijn ongetwijfeld ook genoeg ouders die eigenlijk liever ook wel eens zónder partner op vakantie zouden willen.

Even alleen zijn

Van die mannen die blij zijn dat ze ’s ochtends even verse broodjes mogen halen, zodat ze éven alleen zijn. Vrouwen ook trouwens hoor.

Maar goed, laat ik niet te negatief zijn, er zijn ook nog best veel gelukkige gezinnen. Althans, dat hoop ik dan altijd maar. Ik schrijf dit allemaal met een knipoog hè? Dat snap je hopelijk wel.

Het is normaal dat je alleen met je kinderen op vakantie bent

Hoe dan ook, op een eenoudervakantie (of dat nou van Marislife of Estivant is) heb je in elk geval geen last van vreemde blikken van gewone gezinnen. Daar is het gewoon normaal dat je alleen met je kinderen op vakantie bent. Voor ouders die nog niet zo lang alleen zijn is dat fijn, maar vooral ook voor de kinderen!

Even geen vreemde blikken.

Herkenning

Voor kinderen is die herkenning fijn. Ze zien dat ze niet alleen zijn, maar dat er veel meer kinderen met gescheiden ouders zijn. Ze hoeven niks uit te leggen en dat is wel zo relaxt. Juist je kinderen gun je die ‘rust’ even. Want hoeveel kinderen van gescheiden ouders (of andere situaties met 1 ouder) er tegenwoordig ook zijn, er wordt nog steeds anders naar ze gekeken. Op zo’n vakantie even niet.

Op zo’n eenoudervakantie is alleen met je vader of moeder zijn níet anders of gek.

Single parent vakanties

En dus promootte ik single parent vakanties al vaker op mijn blog. Wel noemde ik daarnaast ook vaak andere leuke (en goedkopere) vakantie ideeën voor single parents. Want zélf had ik het -tot afgelopen zomer!- nog steeds niet gedaan.

Allemaal over je ex praten?

Wat me het meest tegenhield om een eenoudervakantie te boeken was het idee dat iedereen het daar de hele tijd over z’n ex zou gaan zitten hebben en als ik érgens geen zin in had was dat het wel. Als het je hoog zit snap ik het heel goed, maar ik wil het niet meer. Zonde van m’n vakantie!

Maar met een paar leuke of lieve mensen borrelen vind ik dan weer wél heel gezellig! Ik stapte er dan ook met gemengde gevoelens in.

Wat mij altijd het meest heeft tegengehouden om een eenoudervakantie te boeken was het idee dat iedereen het daar de hele tijd over z’n ex zou gaan zitten hebben.

Leven in het nu

Als ik alleen met de kinderen op vakantie ben zijn we in het nu, niet in het verleden. We genieten van wat we zien en doen, op dit moment, en laten dat andere juist even los.

Als ik alleen met de kinderen op vakantie ben zijn we in het nu, niet in het verleden.

Gezellig maar zwaar

We hebben het altijd echt heel gezellig gehad met z’n drietjes (de kinderen en ik dus), ook al waren die eerste jaren soms echt heel zwaar. Ze waren nét 2 en 4 toen we uitelkaar gingen, dus ik moest nog veel voor ze doen. Ze kukelden nog regelmatig van dingen af of stootten zich nog ergens aan. Ik kwam vaak handen te kort.

De eerste jaren waren best zwaar. Ze kukelden nog regelmatig van dingen af of stootten zich nog ergens aan. Ik kwam vaak handen te kort.

Ook zoiets als zwemmen konden ze nog niet. Als ik met ze bij het zwembad lag kon ik niet eens even naar de wc omdat er anders 2 konden verdrinken. En rij maar eens een buggy voort als je ook een koffer voor 3 personen moet trekken. Dat waren van die dingen…

Er kan steeds meer!

Maar goed, ze zijn nu groter en er kan inmiddels van alles. Dat bleek vorig jaar wel, toen ik met ze gingen interrailen door Spanje. Ze waren inmiddels 8 en 11 en droegen hun eigen backpacks. Zo stoer! En wat hebben we ontzéttend veel gezien! Zoveel leuke Spaanse steden! Ik heb nog steeds niet over alles geschreven, maar wat een topvakantie was dat! Als ik dit twitterblog van het interrailen zie word ik meteen weer blij!

Tip tussendoor: los van een vakantie is het sowieso leuk om een keer een citytrip te doen, ook als ouder alleen met kinderen. Naar Barcelona, MalagaMadrid of Valencia bijvoorbeeld. Allemaal steden die we tijdens het interrailen bezochten.

Nederlandse vriendjes

Maar… hoe leuk het interrailen in Spanje ook was (ik vond het echt gewéldig en de kinderen ook) en hoe goed het ook ging zonder vriendjes in de buurt (af en toe met wat Spaanse kindjes mee voetballen kon ook, mijn zoon stapte er op af en vroeg gewoon stoer of hij mee mocht doen en met handen en voeten kwamen ze eruit), toch miste mijn zoon het hebben van Nederlandse vriendjes. Kinderen met wie hij Nederlands kon praten.

Mijn zoon wilde vriendjes met wie hij Nederlands kon praten.

Op vakantie in Nederland

Als hij het echt voor het zeggen had wilde hij het liefst in Nederland op vakantie. Dat vind ik ook wel weer mooi. Van hem hoeft het allemaal niet zo groots en gek; hij is niet zo van de spanning en de sensatie.

Mijn dochter en ik wilden echter niet in Nederland blijven. Dat is vaak nog duur ook. Nee, doe mij het mediterrane maar, of verder nog! Wij wilden het liefst naar Azië of zo (als je er eenmaal bent kost het niet veel), maar hij juist niet. De oplossing? Het zou iets in het midden worden.

Rondreizen?

Het liefst was ik dat wat we vorig jaar in Spanje hebben gedaan nu in Italië gaan doen, maar nu Bo geen 11 meer is (en dus geen gratis Interrailpas meer krijgt) werd dat toch wel heel prijzig. Een verre rondreis (wat me ook zó leuk lijkt!) al helemaal, zelf of met een groep. Maar dat kon helaas toch al niet. Dus, wat dan? Zonder vliegen bleven er niet veel opties over.

Wat doe je als je zoon vliegangst heeft, jij zelf geen rijbewijs hebt (kuch) en de trein te duur wordt?

‘Kinderen die me verstaan als ik wat zeg.’

‘Wat zou je nou echt het allerliefste willen?’ vroeg ik aan mijn zoon.
‘Kinderen die me verstaan als ik wat zeg.’
Ach gos, de lieverd. Ik snap het best.

Mijn zoon wil spelen, voetballen, vriendjes!

Hoewel ik zelf het liefst juist zo mín mogelijk Nederlands om me heen wil horen vind ik het wél fijn dat ik vloeiend Spaans spreek en dat ik me ook in Italië verstaanbaar kan maken. Maar ík hoef niet te ‘spelen’. Ik geniet van nieuwe plekken ontdekken, mooi uitzicht, foto’s maken, lekker eten en een glas wijn. Ook zonder te praten. Maar mijn zoon wil spelen, voetballen, vriendjes, contact!

Behoeften van kinderen

Als ik het dus eerlijk vraag, wil hij diep in zijn hartje gewoon Nederlandse kindjes om zich heen hebben. Dan kan ik zelf wel de ‘wereldreiziger’ uit willen hangen, maar kinderen hebben ook behoeften.

Dan kan ik zelf wel de ‘wereldreiziger’ uit willen hangen, maar kinderen hebben ook behoeften.

Als je kinderen iets anders willen

Mijn dochter staat overal wel voor open, maar mijn zoon wil het juist zo veilig mogelijk. Wat dat betreft zijn ze heel verschillend en willen andere dingen. Ook in het dagelijks leven willen ze vaak allebei iets totaal anders; dat is niet altijd makkelijk. Maar kinderen hebben ook eigen wensen en behoeften, een eigen karakter en eigen verlangens, en dat is soms niet wat je zelf het leukste vindt.

Samen met andere kinderen van gescheiden ouders

Juist samen met andere kinderen van gescheiden ouders weg zijn leek mijn zoon wel fijn. Een paar jaar terug had ik voor een midweek een leuke kampeervakantie in Nederland geboekt en werden we prompt tussen de alleenstaande ouders gezet, alsof we op eenoudervakantie waren.

Ik merkte dat mijn kinderen dat als heel relaxt ervaarden. Ze hoefden niks uit te leggen en voelden zich vrij en veilig tegelijk.

Ik merkte dat mijn kinderen dit als heel relaxt ervoeren. Ze voelden zich veilig en vrij tegelijk.

Toch op eenoudervakantie?

En dus verdiepte ik me afgelopen januari toch nog eens opnieuw in de single parent vakanties. Op verschillende reizen van Estivant (met name op de bestemming waar ik naar zat te kijken) stonden al veel ouders en kinderen geboekt. Enkele weken zaten zelfs al vol!

Jeetje, dat ging snel zeg! Het was pas januari!

Wel of niet op eenoudervakantie?

Toch bleef ik twijfelen. Ik ben gewoon niet zo goed in veel mensen tegelijk. In groepen voel ik me vaak weer dat verlegen meisje van vroeger. Dan voel ik me soms heel klein worden. Met een rondreis met een groep heb ik dat niet (zoals in het betoverende Jordanië of op de bizarmooie Balkan), want dan ben je vooral lekker op pad, maar als ik op 1 plek zit wel. Dan word ik onzeker. En onrustig, omdat ik altijd meer wil zien dan kan.

Enthousiast over Estivant

Maar ja, dan las ik de reviews weer en hoorde ik verhalen van andere ouders en dan dacht ik toch: zie IK het misschien gewoon verkeerd? Iedereen is zo enthousiast over eenoudervakanties! Ook ouders waarvan ik het totaal niet verwacht had. En vooral over Estivant was iedereen positief.

Je kunt zien wie er al geboekt heeft

Het leuke was wel dat je precies kon zien wie er al geboekt had: man, vrouw, jongen, meisje en hoe oud. Ik checkte wie er al geboekt had op de bestemming die ik al járen op mijn wensenlijstje had staan:
Elba! Ik zag dat er al een handvol jongens van mijn zoons leeftijd op stond en ook een paar meiden van mijn dochters leeftijd.

‘O, en een jongen van 12 of 13,’ grapte ik tegen mijn dochter.
‘Maham’.

En ik dan?

Voor de mogelijke ontmoetingen met mannen ga ik niet. Althans, ik ben niet driftig op zoek. Maar laat ik eerlijk zijn, als er wat mannen bij zijn is dat wel leuk voor de sfeer. Want ook al ben ik soms best een einzelgänger, ik kan dat soort dingen ook wel weer heel gezellig vinden. En eigenlijk had ik ook wel gewoon zin om lekker te lachen.

Elba stond al zo lang op mijn lijstje, eindelijk kwam het ervan!

Hoeveel mannen?

Toen ik boekte stond er pas 1 man op en verder allemaal vrouwen, maar het zijn er toch meer geworden. Een stuk of 6 waren het er. Wel waren er beduidend meer vrouwen dan mannen. Maar de mannen die er waren waren bijna allemaal wel leuk eigenlijk.

Vrouwen boeken dit soort dingen altijd eerder, dus hup mannen, wacht niet te lang, anders zit het vol!

Vakantie in het teken van de kinderen

‘Het wordt een vakantie die echt in het teken van de kinderen staat,’ wilde ik van te voren schrijven. Ook dit stond al in het niet-gepubliceerde blog: ‘Ik hoop dat ze echt heel veel plezier hebben. En wie weet vind ik het uiteindelijk toch ook heel gezellig. Er zullen ongetwijfeld leuke ouders bij zitten.’

En zo niet, ‘Je kunt je af en toe ook best even afzonderen’, had de ex van een vriendin gezegd.

Het is bijna zover!

‘Nu de papieren binnen zijn krijg ik er wel zin in hoor, maar ik blijf het dood eng vinden, enger dan in mijn eentje interrailen met de kinderen. Nou ja, ik duik er maar in. Wijntje erbij en genieten maar. Het wordt vast heel leuk!’

Nou ja, ik duik er maar in. Wijntje erbij en genieten maar. Het wordt vast heel leuk!’

De reis

Maar eerst de reis nog… Wat doe je namelijk als de auto, het vliegtuig en de trein geen opties zijn? Dan ga je met de bus en de boot. Met meerdere stops zijn we dik vierentwintig onderweg naar Elba. Of langer nog. Eerst een hele dag, dan nog een hele nacht en dan (na een stop in Viareggio en een stop in Cecina, waar ook mensen uit gaan) verder naar Piombino en dan de boot nog. En dan nog naar de camping. Poeh!

Busvakantie

Ik heb het vaak gedaan hoor, vroeger, zo’n busvakantie. Maar met kinderen is het wel even andere koek. Kinderen die snel misselijk worden, moeten plassen, het zat zijn of ruzie maken… Dat wordt even doorbijten dus.

Heb je deze hele blog gelezen en denk je nu, nu ik je misschien wel op het idee heb gebracht ook te boeken: ‘Jezus, moet ik met de bús?!’ Nee hoor, je kunt ook gewoon met je eigen auto of (grotendeels) met het vliegtuig.

‘Maar goed, het komt vast goed,’ eindigde ik. En dat kwam het. Op een enkel dingetje na.

eenoudervakantie-bus

Is de camping op Elba leuk?

De camping op Elba bleek geweldig voor kinderen en vond ik zelf ook echt prachtig! Hij ligt vlakbij zee, er is een groot zwembad dat uit meerdere delen bestaat, er is een voetbalveld (dat gaf voor mijn zoon de doorslag) en het is ook nog eens een mooie weelderig groene camping. In dit blog over Elba dat ik inmiddels schreef zie je er al wat foto’s van. Ook kun je op de website van Rosselba le Palme kijken. Prachtig toch?

Maar eh… hoe was het nou echt?

estivant-elba

Hoe was het nou ècht?

Hóe het was vertel ik een andere keer nog wel, maar wil je graag snel boeken wacht dan niet op de blog en doe het gewoon!

Met name Elba is een populaire bestemming bij Estivant (weet ik) en zit altijd snel vol! Wat je op Elba allemaal kunt doen lees je alvast hier: Op vakantie naar Elba met kinderen. Je kunt het ook combineren met Toscane.

Eén ding kan ik al wel verklappen. Mijn zoon zei na de vakantie: ‘Gaan we volgend jaar weer met Estivant?’

‘Gaan we volgend jaar weer met Estivant?’

eenoudervakantie-estivant

Vakantie Estivant boeken

Boek hier je eenoudervakantie naar Elba of één van de andere mooie bestemmingen van Estivant! Behalve naar verschillende plekken in Italië (niet alleen Toscane maar ook het Gardameer en het Idromeer), kun je ook naar Frankrijk, Spanje, Kroatië of Slovenië. Liever niet kamperen? Turkije kan ook.

Minder ver? Ga dan naar België of Duitsland. Of naar Oostenrijk, zomer èn winter. Liever eerst gewoon eens op eenoudervakantie in Nederland? Ook dat kan!

Prijzen Estivant online

De prijzen voor het nieuwe zomerseizoen 2020 zouden 1 november online komen, maar ik las dit weekend (toen ik dit blog bijna af had) dat ze -4 november- online zouden komen. Inmiddels staan ze online!

De prijzen voor de zomervakantie zijn bekend! Je kunt weer boeken!

Deel jouw positieve ervaring met Estivant

Heb je zelf goede ervaringen met Estivant of boek je het zelfs al jaren? Vertel hier hoe vaak je het al gedaan hebt en deel je enthousiasme onder dit blog, zodat je andere alleenstaande ouders over de streep trekt om het toch ook eens te doen!

Het mooie strand dat je net zag heb ik tijdens de eenoudervakantie op Elba gewoon zelf met de kinderen ontdekt. Gewoon met de lokale bus. Je kunt ook nog steeds gewoon zelf op pad.

Follow my footprints op social media

En denk je: hé, ik wil deze single mama wel volgen en haar volgende verhalen over reizen in je eentje lezen (zowel met als zonder kinderen), volg me dan op de Facebookpagina van Followmyfootprints.nl. Op insta mag ook hoor. Of op twitter, dat is mijn favoriete social media kanaal.

Meer leestips

Leuke vakantie ideeën voor 1 ouder met kinderen
Groepsrondreizen met kinderen
Deze single parent vakanties zijn nog beschikbaar!

Ik schreef dit blog op eigen initiatief. Wel staan er affiliatelinks in. Ben je door mijn blog op het idee gekomen met Estivant op vakantie te gaan dan vind ik het fijn als je uiteindelijk ook via mijn blog boekt. Deel dit blog vooral ook met andere ouders die net alleen zijn en er misschien nog nooit van gehoord hebben! Dank je wel èn alvast veel plezier, wat je ook gaat doen in 2020.

Hoe vaak ben jij met Estivant op vakantie geweest? 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven